ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

zayıflar: Komünal icraatla olan bağlantısını neredeyse yitirmiş, insanların
yaşamlarındaki özel ağırlığı keskin biçimde azalmış, biçimleri
yavanlaşmış, ucuzlayıp karmaşıklığını kaybetmiştir. Rönesans
kadar erken bir dönemde, saraya özgü festivalimsi bir maskeli
balo kültürü, (çoğunlukla da dışsal açıdan süs amaçlı) bir dizi
karnavalımsı biçim ve simgeyi bünyesine katarak gelişmeye başlamıştır.
Bunun ardındansa, (artık sarayla ilgisi olmayan) daha geniş
bir şenlikler ve eğlenceler çizgisi, karnaval yaşamın gelişiminin
maskeli balo çizgisi olarak adlandırabileceğimiz bir çizgi gelişmeye
başlar; bu çizgi, karnavala özgü dünya anlayışının serbestliğini
ve cılız yansımalarını bir nebze olsun kendisinde muhafaza edebilmiştir.
Çoğu karnaval biçimi folk temelinden tamamen kopmuş ve
kamuya açık meydanı terkedip, kapalı bir mekâna sıkışmış olan ve
var olmayı bugün bile sürdüren bu maskeli balo çizgisinin parçası
olmuştur. Karnavalın çoğu antik biçimi kamuya açık meydanın basit
komediye (fars) dayanan komik tuhaflıklarında ve keza sirklerde
korunmuş ve yaşamaya, kendilerini yenilemeye burada devam
etmişlerdir. Karnavalın belirli öğeleri, modern dönemlerde tiyatroların
ve halka açık gösterilerin yaşamında korunmuştur. Tiyatro altkültüründe
karnavalesk serbestlikten, karnavalesk dünya görüşünden,
karnavalın büyüsünden bir şeyler kalmış olması da tipiktir;
bu, Wilhelm Meisters Lehrjahre’de Goethe tarafından ve zamanımızda
da biyografik çalışmalarında Nemirovich-Danchenko 18 tarafından
çok iyi örneklenmektedir. Karnaval atmosferine özgü bir
şey, belirli koşullar altında bohem olarak bilinen kişiler arasında
varlığını sürdürmüştür, ama buradaki çoğu örnekte, karnavala özgü
dünya anlayışının niteliğini ve değerini yitirmesi üzerinde duruyoruz
(örneğin, komünal gösteri yapmaya yönelik karnaval ruhundan
eser kalmamıştır).
Ortaçağ ve Rönesans'ın karnavalesk folk kültürü konusunu ele alıyorum. Soruna
İlişkin özel bir bibliyografyaya da bu çalışmamda yer veriyorum. [Bakhtin'in
1940’da doktora tezi olarak kaleme aldığı Rabelais’ye ilişkin kitabı 1965’e değin
yayımlanmadı. İngilizce'de şu adla bulunabilir: Mikhail Bakhtin, Rabelais and His
World, çev. Hélène Iswolsky (Cambridge, MA: MIT Press, 1968).]
18. Bkz. (İngilizce’de), Vladimir Ivanovich Nemirovich-Danchenko, My Life in the
Russian Theatre, çev. John Cournos (Boston: Little, Brown & Co., 1936).
249