ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

temsil edilen tüm malzemelerin bir teklifsiz temas mıntıkasına aktarılmasını
kolaylaştırmıştır; olay örgüsü ve olay örgüsü durumlarının
örgütlenmesine önemli ölçüde yansımıştır, (yüksek türlerde imkânsız
olan) yazarın karakterlere göre konumunun özel teklifsizliğini
belirlemiştir; uygunsuz birleşmeler ve saygısızlığa dayalı küçük
düşürme mantığını getirmiştir; son olarak, tam da edebiyatın
sözel biçemi üzerinde güçlü bir dönüştürücü etkiye sahip olmuştur.
Tüm bunlar, menippea’da son derece belirgin bir biçimde zaten görülmektedir.
Buna daha sonra döneceğiz, ama önce karnavalın diğer
birçok boyutuna, en önemlisi de karnaval edimlerine eğilmeliyiz.
Birincil karnaval edimi, karnaval kralının gülünç bir şekilde
tahta çıkarılması ve ardından tahttan indirilmesidir. Bu ritüele şu
ya da bu biçimde, karnaval tarzındaki tüm eğlencelerde rastlanabilir;
en ince işlenmiş biçimlerinde -Satürn bayramı, Avrupa deliler
karnavalı ve festivali (bu sonuncusunda, kral yerine kilisenin
statüsüne bağlı olarak sahte papazlar, piskoposlar veya papalar seçilir);
daha az incelikli bir biçimde ise, bu tip tüm diğer şenlikler,
kısa ömürlü kral ve kraliçelerin seçildiği festival şölenleri.
Bir kralın tahtından indirilmesine ilişkin bu ritüel ediminin altında,
tam da karnavala özgü dünya anlayışının özü yatmaktadır
-değişim ve değişiklikler, abartılı ölüm ve yenilenme duygusu (pathos).
Karnaval, tümüyle yok edici ve tümüyle yenileyici zamanın
şenliğidir. Karnavalın temel kavramı böyle anlatılabilir. Ama bir
kez daha vurgulayalım: Bu, soyut bir düşünce değil, ritüel ediminin
somut olarak bedensel zevkler çağrıştıran biçimlerinde (ister deneyimlenerek
ister oynanarak) ifade edilen canlı bir dünya anlayışıdır.
Tahta çıkarma/tahttan indirme, değişme-yenilenmenin kaçınılmazlığı
ve aynı zamanda yaratıcı gücünü, tüm yapı ve düzenlerin,
tüm otorite ve tüm (hiyerarşik) konumların neşeli göreliliğini ifade
eden ikici bir çift anlamlı ritüeldir. Tahta çıkarma zaten içkin bir
tahttan indirme fikrini kapsamaktadır: daha en baştan çift anlamlıdır.
Sonuçta, tahta geçirilen kahraman da, gerçek bir kralın zıttı, bir
köle veya bir soytarıdır; bu edim, adeta, karnavalın tersyüz edilmiş
dünyasını açmakta ve kutsamaktadır. Tahta çıkarma ritüelinde, ger­
240