ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

oynanan rollere dönüştürülmesiydi (Epictetus ve Marcus Aurelius’ta
bu konuda derin bir felsefi farkındalık bulunmaktadır, edebi
düzlemde aynı farkındalığa Lucian ve Apuleius’ta rastlanır). Bu,
bir insanın ve yazgısının epik ve trajik bütünlüğünün yıkılmasına
yol açmıştır.
Dolayısıyla, menippea türü belki de dönemin tipik özelliklerinin
en eksiksiz dışavurumudur. Bu türde, yaşamın içeriği, öğelerinin
tümünün çözülmez bir biçimde birbirine bağlanmasını garantileyen
içsel bir mantık barındıran dengeli bir biçim kalıbına dökülür. Bu
sayede, menippea türü, Avrupa’nın romansı düzyazısının gelişiminin
tarihinde böylesine yoğun bir etkiye sahip olabilmiştir.
Menippea türü bir yandan içsel bir bütünlüğe sahipken, aynı
zamanda da dışsal esnekliğe, benzer küçük türleri kendisinde barındırma
ve bütünleştirici bir öğe olarak diğer büyük türlere sızabilmeye
yönelik kayda değer bir kapasiteye de sahiptir.
Dolayısıyla, menippea taşlama (diatribe), kendi kendine konuşma
(solliloquy), sempozyum gibi küçük türleri kendi bünyesinde
toplar. Bu türlerin hepsi de, insan yaşamı ve insan düşüncesine yönelik
yaklaşımlarının dışsal ve içsel diyalojikliği açısından birbirlerine
benzer.
Taşlama, genellikle olmayan bir muhatapla girilen bir konuşma
biçiminde yapılanan -ve tam da konuşma ve düşünme sürecinin diyalojikleşmesiyle
sonuçlanan- içsel olarak diyalojikleşmiş retorik
bir türdür. Antikler taşlamanın kurucusunun, menippea’nın da kurucu
olan Bion Borysthenes olduğunu kabul eder. Antik Hıristiyan
vaazının türe ilişkin özellikleri üzerinde belirleyici bir etki sahibi
olanın, klasik retorik değil tam da taşlama olduğuna dikkat edilmesi
gerekir.
Kendi kendiyle konuşma türü ise, kişinin kendi benliğiyle kurulan
diyalojik bir ilişkiyle tanımlanır. Bu, kişinin kendi kendisiyle
girdiği bir tartışmadır. Sokrates’in öğrencisi ve belki de bir menippea
yazarı olan Antisthenes, kendi felsefesinin en büyük başarısını
“kişinin kendi benliği ile diyalojik olarak iletişim kurabilme becerisi”
olarak görüyordu." Epictetus, Marcus Aurelius ve Augustine
11. Diogenes Laertius, Lives of the Eminent Philosophers, VI. 6-8 Antisthe-
234