ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ceğinin iyi bir kanıtıdır.
Yukarıda sözü edilen türlerin hemen hepsi açısından “yarı ciddi-yarı
komik”lik kasıtlı ve net bir otobiyografik ve anı-öykücü
yaklaşım özelliği taşır. Bir yandan yazarı ve okuyucularını, diğer
yandan da yazar tarafından betimlenen dünyayı ve kahramanları
zamansal olarak kıymetlendirilmiş aynı düzleme yerleştiren (onları
zamandaş kılarak, muhtemel tanış, arkadaş kılarak, ilişkilerini samimileştirerek
bunu yapar; burada Onegin'in romansı açılışını bir
kez daha anımsayalım) sanatsal yönelimin zamansal merkezindeki
değişiklik, muhtelif tüm maskelerinde ve yüzlerinde yazarın kendi
temsili dünyasına özgürce yönelmesine, epikte kesinlikle ulaşılmaz
ve kapalı olan bir alana girmesine olanak tanır.
Dünyanın temsil edilmesi açısından erişilebilir olan alan, edebiyat
gelişimini sürdürürken türden türe ve dönemden döneme değişim
geçirir. Farklı biçimlerde örgütlenir ve farklı araçlarla uzam ve
zaman bakımından sınırlandırılır. Ama bu alan hep özgüldür.
Roman, kesin olmayan şimdinin kendiliğindenliğiyle temas kurar;
türü donmaktan, kemikleşmekten koruyan şey budur. Romancı,
henüz tamamlanmamış olan her şeyin çekimine kapılır. Romancı,
yazara özgü herhangi bir duruşla temsil alanında boy gösterebilir,
kendi yaşamındaki gerçek anları betimleyebilir veya bu anlaragönderme
yapabilir, kahramanlarının konuşmalarına karışabilir,
edebi hasımlarıyla açıkça polemiğe girebilir vb. Bu yalnızca, yazarın
imgesinin yazarın kendi temsil alanında boy göstermesi meselesi
değildir -burada önemli olan, anlatının temelinde yatan, ona
kaynaklık eden biçimsel yazarın (yazar imgesinin yazarı) temsil
edilen dünyayla yeni bir ilişki içinde olmasıdır. Her ikisi de kendisini
artık zamansal olarak kıymetlendirilmiş aynı ölçütlere bağımlı
bulur, çünkü “betimleyen” yazarlık dili artık kahramanın “betimlenen”
diliyle aynı düzlemde bulunmaktadır ve onunla diyalojik ilişkilere
girebilir, melez bileşimler oluşturabilir (aslında, böylesi ilişkilere
girmekten geri duramaz).
Yazar imgesinin temsil alanında boy göstermesini olanaklı kılan
tam da, betimlemekte olduğu dünyayla bir temas mıntıkasında bulunan,
başlangıçta biçimsel olarak mevcut olan yazarın girdiği bu
193