ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ve Konsey anayasalarına, papalık bildirilerine ve Papa genelgelerine
ilişkin parodiler de vardı. Yedinci ve sekizinci yüzyıllar kadar
erken bir tarihte, vasiyetlere (sözgelimi, “Domuzun Vasiyeti”,
“Eşeğin Vasiyeti”) ve mezar taşı yazıtlarına dair parodilere de rastlarız.
32 Ortaçağ’da çok popüler olan dilbilgisi parodisindense zaten
söz etmiştik. Bir de, yasal metinler ve kanunlara ilişkin parodiler
vardı.
Sözcüğün dar anlamıyla parodi edebiyatının yanı sıra, popüler
söylem kadar ruhban sınıfının, keşişlerin, Ortaçağ felsefesi öğreticilerinin,
yargıçların jargonu da dinsel metinlerin, duaların, atasözlerinin
ve deyişlerin alaycı taklitleriyle doluydu -hepsi de, azizlerin
ve şehitlerin isimleriyle süslenmişti. Maddi bedensel altyapının
diline aktarılıp parodileştirilebilecek iki anlamlılık imaları taşıyabildiği
sürece meydan okunmadan bırakılan tek bir Eski ve Yeni
Ahit deyişi bile yoktu.
Rabelais’de Rahip John, düşük mertebeden ruhban sınıfının güçlü
bir şekilde parodileştirilmesine örnektir. Rahip John “Katolik dua
kitabıyla ilişkili her şeyin” uzmanıdır (en matiere de breviere); bu
ise, herhangi bir kutsal metni yeme, içme ve erotizm anlamında yeniden
yorumlayıp Büyük Perhiz’den karnavalın “müstehcen” düzeyine
aktarabileceği anlamına gelir. Genel bir ifadeyle, Rabelais’nin
romanında yapıtın bütününe serpiştirilen parodileştirilmiş kutsal
metinler ve deyişlere ilişkin yeterince bol malzeme buluruz. Sözgelimi,
İsa’nın çarmıhtaki son sözleri sitio (“Susadım”) ve consummatum
est (“Doyuma ulaştı”), aşırı yiyip içme şeklinde parodileştirilir.”
Venite, apotemus (gel de bir şey iç), ve nite adoremus' un yerine
geçmiştir. Romanın başka bir bölümünde Rahip John, ortaçağ gro-
32. Bu parodilerden pek çok vardır; muhtelif kült ve ordo öğelerinin kullanımının
yanı sıra, birçok hayvanı konu alan komik epik mevcuttur. Örneğin, Nigel Wireker’in
Speculum stultorum'u. Bu, cılız kuyruğundan kurtulmak için Salerno'ya giden,
Paris’te ilahiyat ve hukuk eğitimi alan ve daha sonra keşiş olup kendi
tarikatını kuran eşek Brunellus’un öyküsüdür. Roma’ya giderken efendisinin eline
düşer. Mezar taşı yazıtlarına, tıbbi reçetelere, takdislere, dualara ve manastır
yasalarına dair birçok parodi bu yapıta serpiştirilmiştir.
33. Rabelais 1524 baskısı için basiretli ayıklamalar yapar: Sorbonne’a (Paris Üniversitesi
ilahiyat okuluna) ilişkin tüm dokundurmaları çıkarır, ama karnavala özgü
haklar ve gülme özgürlüğü öylesine sağlamdır ki sitio ve kutsal metinlerin benzer
alaycı ters yüz edilmelerini ayıklamayı aklından bile geçirmez.
106