Çalışınca oluyor - Kocaeli Büyükşehir Belediyesi

İbrahim KARAOSMANOĞLU / Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanı
İstiklal Harbi mücahitlerinin
ruhu şad olsun diye...
2005’in 8 Ekim’inde 7.6 şiddetinde depremle sarsılan Pakistan’a insani
yardımda bulunmuştuk. Tıbbi malzeme, ekmek, sıcak yemek, çadır,
battaniye...
Niye? Bunun birbirinden önemli iki sebebi var:
1. Biz, Kocaeli’nde büyük bir deprem yaşadık, depremin ne büyük bir
acı olduğunu biliyoruz. Pakistan’da deprem olduğunu, 1 dakika içinde
80 bin kişinin öldüğünü, 2,5 milyon insanın evsiz barksız kaldığını,
binlerce binanın yerle bir olduğunu duyduğumuz anda, 17 Ağustos 1999’u
hatırladık. Tabiat’ın başımıza çöktüğü, kendimizi dünyada bir an yapayalnız
hissettiğimiz o geceyi hatırladık. Enkazlardan yükselen feryatları hatırladık.
Yıkıntıların, tozların arasından sızan kanı, gözyaşlarını hatırladık. Bizi,
o karanlıktan kurtaran şeyi hatırladık. İnsanlığı, kardeşliği, dostluğu,
yardımlaşmayı, Türkiye’nin dört bir yanından, dünyanın dört bucağından
çığlığımıza koşan dostlarımızı hatırladık. Pakistan’da deprem olduğunu işitir
işitmez, kalbimiz hızlandı, derhal harekete geçtik, enkaz altında kalanların,
yetimlerin, yaralıların imdadına koştuk. Kamyonlarla, uçaklarla koştuk.
Dualarla, gözyaşlarıyla koştuk. Bu bizim insanlığımızın olgunluk imtihanıydı.
Bir nevi, vicdanımızın mecburi hizmeti. Bağlasalar duramazdık. Koştuk.
2. Pakistanlılar, 1921 ila 1922 arasında, İstiklal Harbimizin en zorlu
günlerinde, imdadımıza yetişmişlerdi. Pakistan’ın büyük filozof şairi
Muhammed İkbal’in öncülük ettiği bir hareket gerçekleştirdiler. Genci,
kadını, yaşlısıyla hepimiz savaştaydık. Her gün, bakmaya kıyılamayan
gençler şehit oluyordu.
Vurulup kanlar içinde toprağa düşüyordu. Bütün analar, babalar, ağıt
430 Çalışınca Oluyor.