I.Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı ...

Bir diğer kritik nokta, evet, biz aynı sektörün oyuncularıyız, mülkiyet farklılığı var
ama oyuncu olarak, büyük oyuncu aynı zamanda patron yani hem rakibimiz hem
de patronumuz. Şimdi patronumuza karşı rekabet etmek çok kolay değil. İşte, o
zaman şu gündeme geliyor; gelin o zaman Sağlık Bakanlığını, hep Bakanımızın çok
güzel bir şekilde, veciz bir şekilde ifade ettiği gibi “kürek çeken değil dümen tutan
bir Bakanlık haline getirelim, biz de diğer sağlık kurumlarıyla eşit koşullar altında
daha rahat rekabet edebilelim”. Bu rekabet kuşkusuz, vatandaşa yarayacaktır
ya da vatandaşa yarayacak bir şekilde dizayn edilmeli yani vahşi bir rekabetten
bahsetmiyoruz kuşkusuz, vatandaşın hakkını önceleyen bir rekabeti baz almalıyız.
Daha önce bahsettim, artık bu yapılanma kamunun yetersizliklerinden beslenen
bir sektörü kamuyla daha rekabet ortamında yaşamaya zorlayan bir yapıya doğru
geçiyor. Peki, bu arada ne yapılıyor? Artık işini iyi yapan, bu konuda iddialı olan
kurumlarda sadece Türkiye pazarıyla değil dünya pazarıyla, dünyadaki sağlık
ölçütleriyle kendini kıyaslayarak dünyada bir oyuncu olmaya çalışıyor. Bunun belki
böyle bir katkısından da bahsedebiliriz. Çünkü Türkiye’deki pasta bu kadar büyük
yatırımları beslemek için yetmiyor artık.
Sektöre etkilerinden kısaca bahsedelim; maliyetlerden bahsettik, altını tekrar
çizmekte büyük yarar var. Hasta kaybı yaşanıyor çünkü kamudaki kurumlardan
memnun olmayan vatandaşlar bu memnuniyetin artmasıyla birlikte kamuda kalıyor,
bu kendiliğinden özele geçen hasta sayısında bir azalmaya yol açtı. Fakat son
dönemdeki farka ilişkin sınırlandırmalar bunu tersine çevirmeye başladı yani farkı
sınırlayarak vatandaştan daha az para alan özel sağlık kurumları için devlet hastanesi
ile özel hastane arasındaki fiyat nedeniyle ayrışmanın gerekçesi kalmadı. %30 bazı
alanlarda hiç fark almadan sağlık hizmetine ulaşabilme yeteneği bireyleri görece
psikolojik nedenlerle de özel sağlık kurumlarına daha çok yönlendirmeye başladı. Yani
finansman kurumu açısından ya da vatandaşı cebi açısından baktığınızda doğru bir
seçim ama eğer “ben rekabet eden bir kamu hastanesiysem”, fiyat aralığı azaldıkça
hastanın özele kaçma eğilimi artıyor” ve bunu son dönemde de görebiliyoruz.
Bir diğeri, hekim ve sağlık personeli bulamıyoruz artık yani çıtanın yükselmesiyle
birlikte son dönemdeki yönetmeliklerde yapılan düzenlemelerle birlikte, evet 11
Mart, 15 Şubat’ın rövanşı gibi oldu belki, orada bir iyileşme oldu, bu anlamda katkısı
olan herkese teşekkür borçluyuz. Ama yine de hekim bulmak, özellikle hekim kadar
hemşire bulmak çok ciddi bir sorun. Bu kamu içinde sorun, biliyoruz ama kamu, biraz
sonra söyleyeceğim gerekçelerle istihdamı çok daha kolay tutabiliyor ama özelde
bu avantajları sağlayamıyorsunuz çünkü bir garantör mekanizmanız yok, bunun
bedelini daha fazla ödemek durumunda kaldığınızda yaşamanızı riske ediyorsunuz.
Alternatif pazar arayışlarından bahsetmiştim. Şimdi devletin koyduğu çıtada neler var
Yani bu, performans uygulamasıyla birlikte? Artık maaş + prim sistemi yaygınlaşıyor
giderek. Bunun üzerine kurum performansını da eklediğiniz zaman sistem kendini
tamamlamaya başladı. Şimdi personel bulmaktaki zorluklardan bahsettim, bir iş
güvencesi algısı var, hâlâ özel bir kurumda çalışan kişiler kendini güvende hissetmiyor.
Bu anlamda baktığınız zaman kamuda çalışmak bir avantaj gözüküyor.
44