I.Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı ...

koyuyoruz. Tamamen konumuza odaklanmaya çalışacağımız, hiçbir başka kaygı,
etki gözetmeksizin sadece ana konumuz etrafında karşılıklı bilgi alışverişi yapmaya
çalışacağımız bir kongre olacağını ümit ediyorum.
Bu ifadelerimle bu tür destekler için olumsuz bir yargıda bulunmak, her zaman
yanlıştır gibi bir mesaj vermek istemem ama çok olumlu davranışların yanında her
zaman bu olumluluğu zedeleyebilecek negatiflilikler de maalesef, olabiliyor. Bu açıdan
bu kongrenin bu anlamda da çok özel olduğunu düşünüyorum. Bu arada sizinle
belki açık bir şekilde, cömertçe şunu da paylaşmak isterim; ulaşım ve konaklama
giderlerinizi birçoğunuzun kurumları karşıladı belki; birçoğunuz da kendiniz
karşıladınız, Bunun dışında kongre organizasyonu ile ilgili bir kayıt ücreti de talep
etmedik. Ancak aklınıza şu gelebilir, sonuçta, Sağlık Bakanlığı’nın arkasında olduğu
bir kongredir, bütün destek oradandır, büyük kaynak vardır gibi düşünebilirsiniz;
“hayır”. Gelirken kabaca bir hesap yaptım, sadece 150’şer lira katılım ücreti alsaydık
sizlerden, kongre düzenleyicileri olarak kâra geçmiş olacaktık! Yani buradan şu
mesajı da vermek istiyorum; aslında tamamen bilimsel amaçlı düzenleyip bütün
diğer sponsorluklar, destekler gibi yan etkilerinden arındırılmış kongreler özellikle
ülkemiz şartlarında, özellikle tatil mevsiminin henüz girmediği bu tatil yörelerinde
çok da pahalı olmuyor. Çok büyük paralarda gerekmiyor aslında. Belki bu mesajım,
bundan sonra katılacağımız kongrelere giderken sorgulamamız gerekenler olduğuna
bir işaret olabilir diye düşünüyorum.
Değerli arkadaşlar,
Kalite serüveni bizimle başlamadı; Türkiye ile de başlamadı; sağlıkla da başlamadı.
Eylemin, hizmetin var olduğu her yerde kalitenin sorgulandığı bir vaka; eylemin
gerçekleştirildiği ülkenin kültür anlayışı içinde, toplumun dilinin kendi bağlamı
içinde, zamanla gelişen teknik terminoloji içinde, süreç içinde belki farklı kavramlarla
ifade ettik. Kaliteyi, sağlığa uyarladığımızda, diğer sektörlerin çok dışında ya da çok
daha fevkinde bir şey dikkatimizi çekiyor; sağlıkta bütün malzemeniz insan! Öyle
ki, neredeyse bütün bilimler insan tarafından geliştirilmiş ve insan için var, bütün
dinler merkezine insanı oturtmuş, bütün teorilerini ya da tabiri caizse kabullerini,
doğmalarını insan etrafında örgütlemiş, bütün felsefeler insan üzerine kurulu. Aslında
“insan, evren için mi var, evren, insan için mi var?”, bu bile düşünce dünyamızda
çok ciddi sorgulayacağımız bir konu. Bu kadar hayatın, var olmanın merkezinde
olan bir -tabirimi mazur görün, doğru değil ama- “nesne” sizin süjenizse, çok daha
dikkatli davranmanız, çok daha hassas davranmanız gerekiyor. Dolayısıyla sağlıkta
kalite derken biz, bir otomotiv sanayindeki kalite ile kıyasladığımızda çok daha
ince eleyip sık dokuyan bir tutum sergilememiz gerekiyor. Ama gerçekten böyle
mi davranıyoruz, yoksa yıllar boyunca sağlık çalışanına, hekime, hikmet sahibi
olana güven ve teslimiyetimiz, bu tür bir kaygıyı göz ardı etmemizi mi sağlamış?
Geriye dönüp şöyle kendi icraatımıza, kendi yetiştiğimiz ortama, kendi aldığımız
tıp eğitimine, tıp algoritmasına baktığımızda bunu biraz sorgulamamız gerektiğini
düşünüyorum.
18