I.Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı ...

Amerika’nın gidiyoruz bir yerinden bir şey alıyoruz. Ben Yaşar Hocayla çalışırken
Yaşar Hocanın kullandığı matematiksel modeli geldim Türkiye’de kullandım, güzel.
Yani biz de yapabiliyoruz, zor bir şey değil. Fakat dönüp de baktığımız zaman o
dönemde bizle beraber çalışan okuma yazma bilmeyen arkadaşımız vardı. Benim
masamda da bilgisayar var, ben de o modelleri kullanıyorum ama yanımdaki eleman
okuma yazma bilmiyordu. Bununla olmuyor sistem, böyle yürümüyor maalesef. O
yüzden ben kalite dediğim zaman, göstergeler dediğim zaman biraz daha önemli,
net, işte ameliyat hızı gibi ya da taburcu olmuş kişilerin hastaneye dönme zamanı.
24 saat içinde geliyor mu, kaç kişi geliyor işte ne bileyim bir ay içinde tekrar geri
dönüyor mu? Bunlar önemli, adamı tedavi ettin mi, etmedin mi o gösteriyor.
Bir de yani kusura bakmayın bu tatmin araştırmalarını sevmiyorum dedim onun için
de kalite konuşmak çok hoşuma gitmiyor. Adam hastaneden çıkar gider, hastaneyle
ilgili teması kalmaz, acısı yoktur artık yani ameliyat falan olduysa diyorum tedavi
olmuştur ya da uzamıştır süreci ama 15 gün sonra falan adamın dikişleri alınmıştır,
ondan sonra sorarsanız hastaya sen bu hastaneyi nasıl buldun diye. Bunu önce
hasta yatakta yatarken gidip sorarsanız, mikrofonu uzatıp ya bu hastane nasıl diye
adam korkuyla tabii ki iyi diyecek başka bir şey diyemez ki, olumsuz bir şey diyemez
ki korkuyor hasta, hasta çok zayıf, hasta tamamen teslim oluyor hastanede. Öyle
sistem yok dünyada yani tamamen teslim olup, bana ne istersen yap. Ya sana kaç
dikiş atayım diye sana kimse sormuyor ki, sana antibiyotiği ne kadar vereyim diye
de kimse sormuyor. Hasta her şeyi kabul etmiş halde, tamamen teslim olmuş halde.
O yüzden buradaki beklentilerini hastanın profesyonel beklentilerini muhakkak
kurumlar, örgütler bunları sağlamış olmasını bekliyoruz.
Diğer boyuta geçiyorum, eğer bunların ikisi de kötüyse dedik, biraz evvel Yaşar
Hoca da iki kitabının başlıklarını söyledi ya muhakkak Sağlık Bakanlığı’nın bugün
yaptığı gibi çünkü Türkiye’nin halini ben bu köşede görüyorum, kötü durumda
görüyorum, ben bile hep olumsuz baktım. Sağlık Bakanlığı’nın bugün yaptığı
işler “reengineering” anlamındadır. Yani reformisttir, temelden bazı değişiklikler
yapıyor Sağlık Bakanlığı, oturdu hastaneleri birleştirdi yani 1960’da ilk beş yıllık
kalkınma planından beri yazılan, işte bu kurumların birleştirilmesi gerekir diye yazar.
Biz de derslerde anlattık falan. İlk plandan beri yazıyor, bu Bakanlık yaptı bunu
yani sonuçta. Tam gün falan bunları telaffuz edecek adam, babayiğit yoktu yani,
tam güne geçeceğiz falan. Nerede? Kim geçecek? Amerika Birleşik Devletleri’nde
Kennedy’nin öldürülme nedenlerinden biri olarak bu söylenir. Yani bu full-time’a
geçilmesi söylenir. Evet, 2000’li yıllar biterken yani bu yıllarda yöneticiler, bu sağlık
kurumu işletmecileri nasıl olmalı? Stratejist olmalı. Geleceği biçimlendiren, esnek,
uyum sağlayıcı yapılar geliştiren, tasarımcı olmalı, yakın ve uzak geleceğin gerçekleri
doğrultusunda değişime, gelişmeye açık, katılımcı, önder olmalı diyoruz. Bunları
yaparken de tabii hekimlere ve çalışan personele yol göstermeli, katılımcı süreçler
geliştirmeli, kaliteyi destekleyecek ve bu kalite ve yönetsel strateji problemlerini
çözmek için de bilgi desteğini etkinleştirmesi gerekiyor.
Şimdi bilgi desteği deyince bizim arşiv dosyaları maalesef böyle. Bu da belki iyi
dosyalardan, yapılardan biri. Hasta dosyalarını yine ben eski konuşmalarımda
150