I.Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı ...

göremeyebiliyorsunuz. Dediğim gibi iki tane farklı da mankenimiz var. Burada da
asistanlarımızı aynı vakaları belli bir dönem sonra tekrar simule ettirip aradaki farkı
görmek için bunun protokolünü yazıyoruz. Hepinize çok teşekkür ediyorum.
Doç. Dr. Alper CİHAN – Panelist
(Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekimi)
Sayın Müsteşarım, Sayın Oturum Başkanım ve Değerli Meslektaşlarım,
Konumun başlığı; Hastane Yönetiminin Genetik Kodları ve Kurumsal Performans. Bu
ismin sebebi olarak şunu açıklamak istiyorum; bilimsel literatürde bir olayı oluşturan
temelleri anlatmak için işte nokta nokta olayın DNA’sı, otomotiv sektörünün DNA’sı
gibi bir isim, terminoloji kullanılır. Biz de yönetimin detay noktalarına inebilmek
için bu ismi kullandık. Giriş olarak öncelikle çok kısa bir şekilde işletme tanımını
netleştirmek istiyorum; mal veya hizmet üreten, karşılığında gelir elde eden, kendi
kazancıyla faaliyetini sürdürüp yatırım yapabilen ve bu kazancından hissedarlarına
veya çalışanlarına maaş veya ek ödeme gibi bir gelir dağıtan kurullara bilimsel
literatürde net olarak işletme deniyor. Bu gözle hastanelere baktığımızda ise
hastaneler oldukça büyük işletmeler olarak gözüküyor. Ortalama bir hastanede,
300–750 yataklı bir hastanede yıllık gelirin 60’la 200 milyon TL arasında bir
ciro olduğunu, 1.000’le 2.000 arasında personel çalıştığını, yıllık 1 ila 2 milyon
arasında hastaya hizmet ettiğini, 16 binle 30 bine kadar değişen çeşitte taşınır mal
olduğunu, en az 30 değişik iş kolu, 70 veya daha üstü fonksiyonel departmanı
olduğunu ve eğitim olarak da ilkokul mezunundan profesöre kadar her türlü eğitim
görmüş insanı bünyesinde barındırdığını düşünürsek herhalde diğer sektörlerle de
karşılaştırdığımızda eşi benzeri olmayan bir devasa kitleye sahip işletmeler bunlar.
Peki, bizim bunları işletirken, yönetirken sorunlarımız var mı? Profesyonel ideallerimiz
var, kayıpsız ve israfsız bir taşınır mal yönetiyoruz, biz hastanedeki bir enjektörü
bile kaybetmiyoruz, gecikmesiz ve şaibesiz bir satın almamız var, her şey tıkır tıkır
işliyor, çalışanların tümünü mutlu eden bir insan kaynakları yönetimimiz var, her
istediklerini gerçekleştiriyoruz, faturalamamızda hiç kesinti olmuyor, her işimiz çok
net, kayıt dışı hizmetimiz diye bir şey yok zaten hiç gündeme gelmez, güvenlik
hizmetimiz, yemek, temizlik hepsi mükemmel, hastanede hiç böcek göremezsiniz,
hastalarımızın hiçbir şikayeti yok, ne istiyorlarsa oluyor, hastanede hiç enfeksiyon
olmuyor, hiç bakteriye rastlamıyoruz ve tüm sağlık personeli bu hastanede çalışmak
istiyor ve biz yaptığımız yatırıma göre bire iki ile bire üç kat para kazanıyoruz.
Bunları başarırsak biz mükemmel bir işletmeyiz demektir. Peki, böyle miyiz acaba?
Sağlık sektörünün üyeleri olarak biz buradayız ama bizi dışarıdan eleştiren birçok
insan var. Hatta bazen devletin başka kurumu bile çıkıyor, siz bu işi yapamıyorsunuz
diyebiliyor bize. Şimdi bunların belirli sebepleri olmalı. Ben eminim ki az önce
saydığım iyilik hallerine buradaki hastane idarecilerimizin çoğu sahip ama tamamına
sahip olamıyoruz. Temel bir sorunumuz var aslında, bu mega işletmelerde, bu yoğun
iş ortamında neden bunları yaşadığımızı şu alttaki diyagram çok net gösteriyor. Bu
diyagram uluslararası literatürde çok sıkça kullanılan bir diyagram. Bir hastanede bir
115