Kahverengi Eşya Sektör Araştırma Raporu 2002 - ITO

34
devletin duyarsız kaldığı belirtilerek, sektöre daha fazla teşvik verilmesi ve
sektöre yönelik devlet politikasının yeniden oluşturulması istenmektedir.
• Sermaye yoğun bir yapı sergileyen kahverengi eşya sektöründe Ar-Ge faaliyetleri
büyük önem taşımakta olup, Ar-Ge yatırımlarına ve AB teknik mevzuatına uyum
konularına hız kazandırmak gerekmektedir.
Teknolojik yenilemenin süratle gerçekleştiği ve belirli bir teknolojik alt yapı ve
know-how ile başlanan bir yatırımın henüz tamamlanmadan “eski” teknolojiye
sahip hale gelmesi sektörün sorunları arasında yer almaktadır. Gelişmiş ülkelerde
Devlet–Üniversite iş birliği ile gerçekleştirilen çalışmalar, ülkemizde sektörde yer
alan büyük üretici firmaların kendi öz kaynakları ile gerçekleştirilmektedir.
Teknolojik yenilemenin önemli olduğu sektörde devletin Ar-Ge faaliyetlerine yeterli
kaynak ayırması, devlet – üniversite – özel sektör işbirliğinin sağlanması firma
taleplerinin başında gelmektedir Ayrıca firmaların ulusal ve uluslar arası rekabet
gücü kazanmaları firma yapısı ile olduğu kadar firmanın çevresi de bağlantılıdır.
Firmalar arası teknolojik etkileşimi sağlamak Ar-Ge faaliyetlerinin gelişmesine
olanak vermek için firmalarımızın teknoparklarda faaliyet göstermeleri teşvik
edilmelidir.
• Kobi’lere Ar-Ge ve AB teknik mevzuatına uyum konularında devlet desteğinin
sağlanması ve Kobi’lerin daha sağlıklı bir yapıya kavuşturulması için Sektörel Dış
Ticaret Şirketi modelinin değerlendirmeye alınması talep edilmektedir.
• Sektörde yer alan ürünlerin lüks tüketim malları içinde yer alıp özel tüketim
vergisi uygulaması sorun yaratmaktadır. Televizyon satış fiyatlarının % 50.0’ye
varan kısmı çeşitli vergi ve fonlardan oluşmakta, bu da televizyon fiyatlarının
yüksekliğine yol açarken, faturasız satış ve illegal montaj üretimlerinin de
artmasına yol açmaktadır.
• Sektörün yaşadığı en önemli sorunlardan biride finansman sıkıntısı olup, kredi
faizlerinin düşürülmesi ve vadelerin uzatılması sektör yetkilileri tarafından talep
edilmektedir. Firma yetkilileri Finansman maliyetleri nedeniyle önceleri yalnız
Uzakdoğu ülkeleriyle rekabette zorlandıklarını belirtirken son yaşanan krizle
birlikte Avrupa firmalarıyla rekabette güçsüz kaldıklarını, işçilik avantajlarını
yitirdiklerini belirtmektedirler. Dolayısıyla dış pazarlarda rekabet edebilmemiz
için Eximbank kredileri mutlak rakam olarak yükseltilmeli,vadeler uzatılmalı ve
faizler aşağıya çekilmelidir.
• Yan sanayinin yetersizliği ve büyük ölçüde dışa bağımlı olması, kalifiye eleman
teminindeki güçlükler ve merdiven altı montajın sıkı denetim altına alınamaması
sektörün sorunları arasındadır.
• İhracatta uygulanan bürokratik engeller ihracatı olumsuz yönde etkilemektedir.
Bürokratik engellerin kaldırılması, ayrıca standartların hızla AB’ne
yakınlaştırılması, teşviklerde AB normlarına uyulması, yabancı ortaklıkların
özendirilmesi, hammadde, ambalaj ve diğer girdi fiyatlarında istikrarın sağlanması
sektörün önemli talepleri arasında yer almaktadır.
• Yurtdışındaki tüketiciler arasında Türk ürünlerinin kalite imajını geliştirmek üzere
hedef Pazar ülkelerde ürün tanıtım kampanyaları düzenlenmeli fuarlara katılım
sağlanmalı,Pazar ve ürün çeşitlenmesine ağırlık verilmelidir.İhracatçı
firmalarımızın yeni pazarlara yönelik girişimlere ve tanıtım faaliyetlerine ağırlık