istanbul ticaret odası çini araştırması - ITO

Türk çini sanatında uygulama teknikleri şunlardır:
1- Mozaik çini tekniği: Bu teknik 13.yüzyılda Anadolu Selçuklu çini sanatına
kişiliğini kazandıran ve Osmanlı döneminin varlığını 15. yüzyıl sonuna kadar
sürdüren bir tekniktir.
2- Ana teknik: Özelliği süslemenin, süsleme örneğinin doğrudan çinkolu saydam
olmayan renkli sır ile yapılmasıdır. Bu teknikte levha üzerinde renkli sır ile
boyama söz konusudur, renkli sır tekniğinde levha üzerinde süsleme
örneğinde krom oksit bir bileşimle tekrar çizilmiş, kontür olarak verilmiş bu
şekilde fırınlanan renklerin birbiri içine akması önlenmiştir.
3- Sır altına boyama tekniği: 13. yüzyılda Anadolu Selçuklu çini sanatında
kullanıldığı gibi, 16.yüzyılın ikinci yarısında da Osmanlı’da gelişmesini
tamamlayan bir çini tekniğidir.
4- Perdah tekniği: Bir sır üstü tekniğidir. Beyaz astarlı renksiz saydam sırlı
levhalar üzerinde altın ve gümüş tozları ile süsleme yapılmakta ve
fırınlanmaktadır.
II. TÜRK ÇİNİ SANATININ TARİHÇESİ
Çini süsleme sanatının geçmişi, ilk Müslüman Türk devletini kuran Karahanlılar
dönemine ait yapılara uzanmaktadır ki bu da bizi neredeyse bin yıl öncesine
götürmektedir. Karahanlılar’dan sonra Büyük Selçuklular ve Anadolu Selçukluları da
çini süslemelerine yaşamlarında ve yapılarında yer vermişler, egemenliklerine giren
yerlerde inşa ettikleri kervansaray, türbe, cami ve benzeri eserleri çinilerle
süslemişlerdir.
Osmanlı İmparatorluğu’na kadar olan döneme ait yapılardan örnek verilecek olursa;
I. İzzeddin Keykavus Türbesi
Selçuklu sultanı I. İzzeddin Keykavus’un türbesi, kendi
yaptırdığı Şifahiye Medresesi’nin girişinde sağ kısmında yer
almaktadır. 1220 yılında vefat eden 1. İzzettin Kaykavus’ un
sandukasından başka hanedanına mensup on iki mezar
5