BOTULÄ°NUM TOKSÄ°NÄ°

ile ayrılır. Tunika propria, gevşek ve elastik bir dokudur. Stromasında kan
damarlarıyla, kan sinüsleri ve bezler içerir. Bu dokunun en büyük özelliği bol miktarda
kan içermesidir. Arterler derin, venler yüzeyel kısımda bulunurlar. Arterler, epitelyum
altında veye bezlerin etrafında kapiller ağlarını oluştururlar. Tunika propriada venöz
pleksuslar ve sinüsler mevcuttur. Kesitte bunların kavernöz boşluklar halinde
görülmeleri ‘pleksus cavernosi concharum’ denmesine sebep olmuştur. Nazal
mukozanın tek veya birleşik tübüler bezleri de tunika propriada bulunurlar. Bezleri
oluşturan lobüllerin bazıları müköz, bazıları seröz salgı salgıladıklarından, miks
tiptirler (7) .
Burun mukozasının her üç tabakası da inhalasyonla irritan ve/veya allerjen ile
karşılaşma şansına sahiptir; bu yüzden aynı immunolojik cevaba sahip olmaları
şaşırtıcı değildir. Bu ortak anatominin yanında birtakım farklılıklar da mevcuttur.
Burunda bulunan silyalar ile solunan havadaki partiküller temizlenerek alt solunum
yolları korunmaya çalışılır. Burun rijit bir iskelete sahipken alt solunum yolları daha
elastiki dokulardan oluşmuştur. Burun mukozası rezistansı düzenleyen bol miktarda
supepitelyal kapiller yatağa, kapasitans venlere ve arteriyovenöz şantlara sahiptir.
Trakeada daha az olmakla beraber aynı yapı korunurken, mukoza yapısının bu
özelliği bronşlarda bulunmaz. Alt solunum yollarında burunda bulunmayan düz kas
yapısı mevcuttur. Artan mukozal kan akımı burun obstrüksiyonunu ortaya çıkararak
alerjik rinit kliniği oluştururken, bronşial astımda düz kas yapısı kasılarak
bronkospazma yol açar (11) . Burun ve alt solunum yolları arasındaki refleks arkı şöyle
çalışır: burun ve paranazal sinüslerde trigeminal sinir afferent uçları uyarıldığında
stimulus beyin sapındaki çekirdeklere ulaşır. Buradan retiküler formasyon yolu ile
dorsal vagal nükleusa taşınan stimulus vagal nükleustan çıkan parasempatik efferent
28