OBSESÄ°F KOMPULSÄ°F BOZUKLUK ve PANÄ°K BOZUKLUÄU OLAN ...
OBSESÄ°F KOMPULSÄ°F BOZUKLUK ve PANÄ°K BOZUKLUÄU OLAN ...
OBSESÄ°F KOMPULSÄ°F BOZUKLUK ve PANÄ°K BOZUKLUÄU OLAN ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
70<br />
Savino’ nun 140 PB hastası üzerinde yaptığı çalışmasında, yüksek oranda<br />
hipertimik temperament de saptanmıştır (kadınlarda, % 29,7 ; erkeklerde % 47,9).<br />
Yazarlar, hipertimik temperament gösteren hastalarında bipolar bozukluk komorbiditesi<br />
içinde değerlendirilebileceğini öne sürmüşlerdir (116).<br />
Geçmişte siklotimik mizacı olan kişilerde antidepresan ile hipomaninin ortaya<br />
çıkma olasılığının arttığı öne sürülmüştür (4). Henri <strong>ve</strong> ark. ise (78) manik kayma için<br />
risk etkenlerini araştıran bir başka çalışmada hipertimik mizacın en yüksek riski taşıdığını<br />
belirtmişlerdir. Bu bulgular kaymanın sadece ilaca bağlı ortaya çıkmadığını, aynı<br />
zamanda yapısal bir yönü olduğunu mizacın da eşlik ettiği hastaların bu açıdan yüksek<br />
risk grubu oluşturdukları düşünülebilir (123).<br />
Çalışmalarda temperament ölçümü için farklı metodolojik yöntemler<br />
kullanılmakla birlikte, Hastaların mizaç değerlendirmesi için, Akdeniz <strong>ve</strong> Kesebir gibi,<br />
biz de çalışmamızda TEMPS-A ölçeğini temel aldık. Çalışmamızın mizaç<br />
değerlendirmesinde OKB’ li hastalarda PB’ lu hastalara kıyasla depresif mizacın daha<br />
yüksek oranda görüldüğü saptandı (% 34,1 ≠ % 11,9; p=0,002). Mizaç puanlarının<br />
değerlendirilmesi sonucunda da OKB grubunda depresif mizaç puanlarının daha yüksek<br />
olduğu, buna karşılık PB grubunda hipertimik puanların daha yüksek olduğu görüldü. Bu<br />
bulgu, Savino’ nun çalışmasını destekler nitelikte idi. İlginç olarak, DSM-IV’ e göre<br />
bipolar komorbiditesi bulunan hastalarda depresif mizaca rastlanmadı. Depresif mizaç<br />
puanlara bakıldığında da non-bipolar hastalarında puanların anlamlı derecede daha<br />
yüksek olduğu görüldü. Bu bulgular Akdeniz <strong>ve</strong> ark.’ nın çalışması ile paralellik<br />
göstermiştir. Bu durumu non-bipolar grubunda ünipolar depresyonun görülme oranının<br />
yüksekliği ile ilişkili olabileceğini düşünüyoruz.