OBSESİF KOMPULSİF BOZUKLUK ve PANİK BOZUKLUĞU OLAN ...

35
bozuklukları ile madde kötüye kullanımı arasında yüksek eş tanı oranları bildirilmiş
olmasına rağmen alan araştırmalarında bu oran daha düşük çıkmıştır.
Hem sağaltım araştırmalarında hemde alan araştırmalarından anlaşıldığına göre ,
komormid durumlar saf tanılı durumlara göre daha süreğen bir gidiş göstermektedir.
Örneğin NCS’de komormid durumlar ile bozukluğun şiddetini gösteren daha yüksek
yardım arama davranışı daha yüksek ilaç kullanımı ve süregenleşme ilişkili bulunmuştur.
Komorbidite fenomenine yaklaşımda primer, sekonder ayrımının kullanılması
önemlidir. Bu ayrım başlangıçta Washington Üniversitesi grubu tarafından, kronoloji göz
önüne alınarak yapılmıştır. Primer, sekonder ayrımının 3 kullanım biçimi vardır (87):
1. Kronolojiye bağlı olan kriterdir. Bu kullanımda primer durumlar zamansal olarak ilk
ortaya çıkan durumlardır.
2. Genel medikal sınıflandırma sisteminde, primer, sekonder ayrımı sebeple ilişkilidir.
Sekonder durumlar genellikle bir sebebe bağlı olarak ortaya çıkarlar. Bu durum tanı
ve tedavinin planlanmasında önem kazanır. DSM III-R, bu temelde bir primer,
sekonder ayrımını göz önüne alır. Örneğiğn organik bir neden klinik sendromla
ilişkili ise, DSM III-R’ de organik anksiyete bozukluğu, organik mizaç bozukluğu
gibi tanılar konulur.
3. Baskın olan klinik özelliğe göre bir ayrımdır. Bu ayrımda klinisyenin hangi klinik
durumun daha önde olduğuna ilişkin kanaati öne çıkar. Bu yaklaşım bilhassa tedavi
için önemlidir. Araştırmalarda ise daha az kabul görür.
Yakın dönem çalışmaları iki tip komorbitide kavramından söz etmektedir:
1. Homotipik komorbitide:Aynı tanısal grup içinde ,iki farklı bozukluğun eş zamanlı
olarak bir arada bulunmasıdır.(örn.esrar ve alkol kullanımı)