Türkiye'de Kadına Yönelik Şiddet - Sabanci University Research ...

Türkiye’de Kad›na Yönelik fiiddet 43
laflt›ran ba¤›ms›z durufl, Elaz›¤'da s›rf Diyarbak›r kökenli olduklar› için örgüt
üyesi olmalar›ndan kuflku duyulan KAMER'liler için feminist çal›flmaya
olanak sa¤lam›flt›r. KAMER deneyimi, aile içinde görece serbest Tuncelili
kad›nlar›n çocuklar› ile olan iliflkilerini düzeltirken, aile içinde daha yo¤un
bir denetime tabi olan Elaz›¤l› kad›nlar›n kocalar› ile daha eflit bir konuma
gelmelerine ve aile içindeki fiziksel fliddeti azaltmalar›na yard›mc› olmufltur.
KAMER'in kad›na yönelik fliddetle mücadelede gelifltirdi¤i feminist söy-
aflamas›, inflaat aflamas›... Anahtar bendeydi, gidip geliyordum. KAMER'de flöyle
duvarlar› okfluyordum, çünkü art›k bir yere aidim, ben var›m. Hayat›mda dini
kitap hariç hiç kitap okumazd›m, kitap okumaya bafllad›m. Anneannem'i okudum
Fethiye Çetin'in, ‹rfan Aktan'›n Nazê kitab›n› okudum. En son kitab›m flu
anda Elif fiafak'›n MedCezir. S›rada da Aksu Bora'n›n kitab› var. Aksu'yla KA-
DER toplant›s›nda tan›flt›k, çok fleker bir kad›n.
O s›rada o¤lumun maafl›yla geçiniyorduk. Onun maafl›yla Allah bir yard›m
etti ki ev kiram› ödedim, k›z›m›n dü¤ününü yapt›m. Bu arada kocam etraf›m›zda
dolan›yor, tehditler savuruyor. O kadar tehdit etti ki... Benim akl›m bafl›ma
gelmifl, özgüvenimi kazanm›fl›m, senin tehdidini kim takar. O arada k›z›m›n dü-
¤ününü yapt›m ben, rüfltümü ispatlad›m. Ben ayakta durabiliyorum, sensiz. K›-
z›m› evlendirdim, o¤lum üniversiteye devam etti, küçük k›z›m okula gitti. O¤lum
çok destek oldu. “Anne, sen KAMER'den ayr›lma çünkü KAMER'de kendini buldun,”
dedi. fiimdi o¤lum benden fazla seviyor KAMER'i. “Feminizm eflitliktir,
ben de feministim,” diyor.
O arada eflim bakt› ki alkol ald›kça batt›, alkol ald›kça batt›, alkol ald›kça batt›,
en sonunda tedavi olmaya karar verdi. Gitti Ankara'da tedavisini oldu, geldi
karfl›ma. O tabii eski Kardelen'i bekliyor. Onun bir krall›¤› vard› ya evde, bir taht›
vard› ya... Onu karfl›ma ald›m ve dedim ki: “Bak, ben bu çal›flmay› çok seviyorum.
‹ster iste ister isteme, ben bu çal›flmada kalaca¤›m. Benim il d›fl›na ç›kmam
olacak.” Dedi, “‹l d›fl›na ç›kman olacaksa, bar›flmam.” “Görüflmezsen görüflme.
Ben sana gelmedim ki sen bana geldin.” “‹yi düflün,” dedi. “Ben de¤il, sen düflün,”
dedim. Zaten beni güçlü gördü¤ü an adam flok oldu. Beklemiyordu.
Gerçi ondan sonra bar›flt›k, eve gittim. Ama eskisi gibi de¤il hiçbir fley. Art›k
pantolonunu kirli sepetinden ç›kar›p eline veriyorum. Art›k böyle. “Her zaman
sizin için yaflad›m; baban için yaflad›m, annen için yaflad›m, halan için yaflad›m,
çocuklar›m için yaflad›m; flimdi art›k kendim için yafl›yorum. Ben var›m, fark›nda
m›s›n?” Mesela, art›k geç gidiyorum, kap›dan giriyorum, “Hofl geldin kocac›-
¤›m” diyor bana. “Hofl bulduk kar›c›¤›m. Kendini kar›m gibi mi hissediyorsun?”