25. Sayı - Hacibektaslilar

SERÇESME
SERÇEÞME
ABF OLAĞANÜSTÜ KONGRE/ABF OLAĞANÜSTÜ KONGRE/ABF OLAĞANÜSTÜ KONGRE/ABF OLAĞANÜSTÜ KONGRE
değişikliklerine kimse darbe yaptılar demedi. ABF’deki, tasfiyeyi önlemeye
yönelik görev değişikliğini de darbe olarak değerlendirip, bizlere
hakaret ettiler.
Bir süre sonra olağanüstü kongre için yeterli olan, ancak usule uygun
olmayan bir şekilde olağanüstü kongre talebinde bulunulmuştur. Başvuru
usule uygun değildi, çünkü; imzalar noterden alınmamıştı ve her
hangi bir gündem sunmamışlardır. Ancak eksikliklere takılmadık, takılmayı
da ilkelerimize uygun görmedik. Yasal süre içinde de, olağanüstü
kongre kararı aldık.
Daha olağanüstü kongre kararı almadan, olağanüstü kongre talep
edip ve bir kısım arkadaşları ve kurumları tasfiyeyi düşünenler, yollara
düştüler. Gittikleri her yerde, tasfiyeye karşı çıkarak, sorunun çözümü
için görev değişikliği talep edenleri, tasfiyecilikle, Demokratik Alevi
Hareketine ihanetle, darbecilikle suçlamakla yetinmeyip, ömrünü Alevi
toplumuna emek vermekte geçirmiş olan Atilla Erden’i “Derin Devletin
ve Genel Kurmayın adamı” olmakla suçladılar. Bununla da yetinmediler,
Demokratik Alevi Hareketine on yıldan fazla zamandır sahip çıkan,
emek veren Fevzi Gümüş ile Kelime Ata’ya da derin devletin adamları
iftirasını attılar.
Fevzi ve Kelime arkadaşlarla, Pir Sultan örgütlülüğünde dönem dönem
çok farklı noktalara düştük ve birbirimizi eleştirdik. Ama Federasyonun
bağımsızlığının ortadan kaldırıldığını gördüğümüz 26 Mart 2006
tarihinde de, aklın yolu bir olduğundan, tek ses olduk. Bu tek sesliliğimizi
biz sürdürdükçe, bu sefer de “bunlar nasıl bir araya geldiler.” demeye
başladır.
Org. Tuncer Kılıç ile, Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri olduğu
dönemde, kendi anlatımına göre, iki defa, hem de yalnız görüşmüş olan
Sayın Öker, bu suçlamalarda başrolde görev aldı, hem de bulunduğu
AABK Genel Başkanlığına yakışmayacak bir şekilde. Diline de sahip
olamadan.
ABF’nin kuruluş evraklarını 2 Ekim 2002 tarihinde Ankara Valiliğine
vererek, Federasyonumuzu kurmuştuk. 5 Ekim 2002 tarihinde de, her
yerde övgü ile söz ettiğimiz, İstanbul Abdi İpekçi Kapalı Spor Salonunda
yapılan “Bin Yılın Türküsü” (ki en büyük emek, örgüt olarak Almanya
Alevi Bektaşi Federasyonuna, kişi olarak Necati Şahin’e aittir.) etkinliğine
ekonomik destek bulmak için hakka yürümüş olan Ali Doğan ağabeyinin
arabası ile İstanbul’a, Ali Doğan Abi, Ben ve Sayın Öker gidiyoruz.
Daha etkinliğin yapılmasına ve Federasyonumuzun kurulmasına 10-15
gün var. Kurulacak olan Federasyonda Ali Doğan Abi Genel Başkan
olmayacağını beyan ettiği için, Sayın Öker benden “Federasyon Genel
Başkanı” olmamı istedi. Ben ise, “Alevi örgütlerinde yeteri kadar tanınmadığımı,
bazı eksikliklerimin olduğunu, Ali Doğan Abi olmayacaksa
Atilla Erden’in olmasının doğru olacağını.” söyledim. Bunu üzerine
Sayın Öker, “Atilla Erden’in Genel Kurmay ile -kendisinin- çözemediği
bazı ilişkileri olduğunu” söyledi.
Bu Genel Kurul öncesi de, gidilen birçok yerde, yukarıda anlattığım
yaşanmışlığa rağmen, “Kazım Genç, Atilla Erden’in, Genel Kurmayın/
derin devletin adamı olduğunu söylüyor” yalanı ile hem bana ve hem de
Atilla Erden’e iftiralar attılar.
Buradan şu çıkıyor: At birisine iftirayı, ulu orta her yerde her kese
söyle. Bir şüphe yarat. Attığın iftiranın sürmesi için dönem dönem gündeme
taşı. Sonra da, çık ortaya “Senin hakkında bu konu her yerde konuşuluyor.”
diyerek dolaş. Yakışır mı böyle bir davranış, üzerinde genel
başkanlık sıfatı olan birisine ve öğretimize.
Federasyon GYK’ da ayrışmanın en önemli nedenlerinden birisi de,
“Siyasete müdahale etmek” söylemi ve bu konuda yapılanlardır.
Siyasi partiler Alevileri sadece oy olarak görmektedirler. Hatta bazı
partiler ise Alevileri kendilerinin oy deposu sanmaktadırlar. Bu yanlışın
da, Alevileri işlevsiz kılan durumun da değiştirilmesi gerekmektedir.
O halde yapılacak olan nedir? Şüphe yoktur, soruna doğru teşhisin
konulması, çözümün de doğru olacağını göstermez. Doğru çözüm için,
takip edilecek yolun, araçların ve diğer unsurların da, doğru olması gerekmektedir.
Avrupa’da bulunan Federasyonlarımız, Konfederasyon çatısı
altında toplantı düzenlemişler ve siyasete müdahale ve birçok konuyu
tartışıp değerlendirmişlerdir. Toplantının yapıldığı tarih 7 Ekim 2006
tarihidir.
Türkiye’de ABF, benzer bir toplantı düzenlemediği gibi, siyasete
müdahale söylemi, ne GYK’da, ne de Danışma Kurulunda, konuşulmamıştır,
tartışılmamıştır. Siyasete müdahale ile ilgili olarak, Türkiye’de
çeşitli etkinlikler/mitingler düzenleneceği ve ilk mitingin de Adana’da
yapılacağını bizler, Hacı Bektaş Etkinlikleri sırasında Sayın Öker’in
yaptığı konuşmadan duyduk. Şaşırdık kaldık. Kim karar aldı? Ne zaman
karar aldı? Ne zaman konuşuldu? Adana Şube Başkanımız ile Adana’dan
GYK’da olan arkadaşımız da Hacıbektaş’ta idiler. Konuyu sorduğumuzda,
böyle bir kararlarının olmadığını, arkadaşlar da söylediler.
Şimdi, ben PSAKD Genel Başkanı ve ABF’nin GYK üyesiyim.
AABK Genel Başkanı, Alevilerin siyasete müdahale ile ilgili olarak Adana’da
bir miting yapılacağını söylüyor, benim haberim yok. Adana Şube
Başkanımızın haberi yok. Atilla Erden, Hacı Bektaş Dernekleri Genel
Başkanı ve ABF’nin Genel Başkan Yardımcısı, Fevzi Gümüş ABF’nin
Genel Sekreteri. Hepsine soruyorum, hiç birisinin de haberi yok.
Anlıyoruz ki, Sayın Öker kişisel ilişkiler geliştirdiği, ekonomik durumu
da iyi olan, 2002 genel seçimlerinde Adana’dan CHP listesinden 11.
mi, 12. mi sıradan milletvekili adayı olmuş, Zülfikar Deniz ile bu işleri
planlıyor. AABK’nu 17 Haziran 2006 tarihinde Sivas/Madımak şehitlerini
anmak için Köln’de “Ağıttan Umuda” etkinliği yaptı. Bu etkinliğe,
Türkiye’den Alevi örgütü yöneticileri arasından davet edilen kimse olduğunu
duymadım. Ama Zülfikar Deniz davetli idi ve gitti. Görüldüğü
üzere, geliştirilen örgütsel ilişki değil, kişisel ilişkidir.
Böyle mi olması gerekir? Görüldüğü üzere teşhis doğru ama takip
edilen yol ve usul hiç de doğru değil. Doğru teşhis yaptıktan sonra, çözümün
nasıl olması gerektiği örgütlerde konuşulmaz mı, bir ortak düşünce
irade yaratılmaya çalışılmaz mı? Bir ortak yol haritası ile yola çıkmak
gerekmez mi?
Bunların hiç birisi olmamıştır. Türkiye’de Alevi örgütleri yöneticileri
bir araya toplanıp konuşup tartışarak veya başka bir usul ile görüşleri
alınmamıştır. Şimdi bu tarz ve düşüncenin, Alevileri kendi oy depoları
olarak gören siyasi partilerin düşüncelerinden ne farkı vardır? Her iki
düşünce de Alevi oylarını ceplerinde gören yanlışlığı taşımamak mıdır?
Aradaki fark, bu düşünceye sahip siyasi parti, örgütsel yapımızı dışında,
Bu arkadaşlar ise, örgütsel yapımızın içindedirler.
Örgütsel yapımızın içinde olmaları yanlışlığı ortadan kaldırmaz ki.
Daha birçok sorun ve görüş ayrılığı sıralanabilir. Ama yazının boyutu
bu hali ile dahi biraz fazla oldu. Bir başka yazıda da başka detaylar
dillendirilir.
Geldik Genel Kuruldan bir gün öncesine: Kongreye müdahale için,
tüm olanakları ile çıkıp geldiler. Daha kuruluş aşamasında olan YOL
–TV’leri ile, Genel Yayın Yönetmenleri, Genel Sanat Yönetmenleri ile,
yeni yeni yanlarında görmeye başladığımız İsveç’te ticaretle uğraşan iş
adamları ile… Kongre, olağanüstü olması nedeni ile kimse davet edilmemiş,
ama öğretimiz gereği gelene de kapımız açık…
Genel kurul başladı. 16 Eylül’de, GYK’ da, yapılmış olan görev değişikliği
nedeni ile adımızı darbeci yaptılar. 26 Mart 2006 tarihinden beri
bağımsızlığını kaybetmiş olan federasyonun bağımsızlığını tekrar sağlamak
için genel kurula farklı bir liste sunma çalışması yapan arkadaşlar
olarak, Sayın Öker tarafından “şer cephesi” ilan edildik. Yetmedi,
yıllardır Alevi örgütlerinde hizmet vermiş olan ve öğretimizin tanınıp
korunması için emek veren Atilla Erden’e “Alevi misin, değil misin ?”
diye, savcı edaları ile soruldu. Hem de, konfederasyon Genel Başkanı
olan Sayın Öker tarafından.
Şimdi durup düşünüyorum. Yaşamları boyunca darbecilere karşı her
alan ve zeminde mücadele etmiş olanlara, “darbeciler” diyenlerin, bir
seçim sürecinde farklı listelerin olması demokrasinin gereği olduğunun
bilincinden yoksun olmalarının göstergesi olarak bize “şer cephesi”
diyenlerin, Temel haklar ve özgürlüklere saygıdan yoksun olduklarını
gösterircesine sıkıyönetim savcısı edası ile “Alevi misin, Sunni mi?” diye
soranların, kendi ürettikleri iftiraları yayarak diline sahip olma olgusundan
da yoksun olduklarını göstererek arkadaşlarımız hakkında “Genel
Kurmayın/derin devletin adamları” diyenlerin, sadece bize değil, bu seviyesizlikleri
yarattıkları için, tüm topluma özür borçları vardır.
Siyasete müdahale edeceğiz diyerek yola çıkan, ama bunu konuşmayan,
tartışmayan, tartışmaya açmayan, ama emrivakilerle miting diye
yola çıkarak, siyasi parti genel başkanlarını mitingimizde buluşturacağız
diyenlerin geldiği son nokta, Açık havada sanatçılardan oluşan bir
konser ve siyasi olarak da AKP’li Büyükşehir Belediye Başkanı ile (Aytaç
Durak) çekilen bir fotoğraftır.”
ABF’nin çalışmalarına, örgütsel işleyişine müdahale edenler, Alevilerin
birlikteliğini korumak ve geliştirmekle görevli olanlar, tartışılmadan
yapılmak istenenlere ilişkin olarak, bu tarzın örgütsel olmadığını
söylediğimizde de, hemen ya hain ilan ediliyoruz ya da Alevi hareketine
ihanet ile suçlanıyoruz. Peki, şimdi ABF de yarattığınız bu dışlamanın
adı nedir diye sormazlar mı sanıyorsunuz?
Siyasete müdahalenin başarılı olabilmesinin, olmazsa olmazlarından
olan, birlikte hareket etmek olduğu gerçeği ortada dururken, yıllardır
çalışmaları ile Demokratik Alevi Hareketine katkı sunanların ve emek
verenlerin, tam da bu aşamada tasfiyesine gidilmesinin anlamı nedir?
Ama bizler, Demokratik Alevi Hareketinde, birliğin ve beraberliğin
sağlanması için, arkadaş biatlığına karşı duruştan asla vazgeçmeyerek, kuruluşundan
bu güne kadar, birçok kademesinde emek verdiğimiz federasyonumuzun
bağımsızlığına sahip çıkmaya devam edeceğiz. •
Aralık 2006 27