27.Sayı - Hacibektaslilar

More documents

Recommendations

Info

SERÇEÞME Ateş Düştüğü Yeri mi Yakar Her Zaman? Ceyhun Günal Alevionline İnternet Sitesinin Koordinatörü ÖMER SEYFETTİN. Çocukken hemen hepimiz bir öyküsünü okumuşuzdur. Çocuk kitabı yazmak zor iştir. Çünkü yazarlar komplike düşünür. Roman yazmak, öykü yazmak basit düşünme yeteneğinden daha fazlasını gerektirir. Çocuklar için öykü yazan bir yazar ise komplike düşünüp basit şekilde anlatmak zorundadır. Ama Ömer Seyfettin başarılı bir çocuk öykücüsü sayıldığına göre belki de bu tezimi gözden geçirmeliyim. Demek ki, çocuklara roman yazmak için “basit olmak” da yeterli olabiliyormuş. Bir topluluğa kara çalmak, iftira atmak; bir edebiyatçı için bu kadar “basit” olduğuna göre, sadece çocuklar için basit düşünme gibi bir olgu yokmuş, bu yazarda. Her neyse. Ömer Seyfettin’in durumu da aslında yaşadığı çağlardaki bilinç, haberleşme olanakları, bilgi kaynaklarının azlığı gibi şartlarda değerlendirilebilir. Belki de Ömer Seyfettin’i kendi yaşadığı çağda değerlendirmek ve aşağıdaki basitliği onun için bir nebze anlayışla karşılamak da gerekebilir. Harem (Örgün Yayınevi, sayfa 29) [adlı yapıtında] Nazan ile Sermet konuşuyorlar: “Evvel zamanda, insanlar daha hayvanlara pek yakın iken, ferdi izdivaç yokmuş. Sürü halinde yaşarlarmış. Kabilenin bütün erkekleri, bütün kadınların müsavi surette kocası imiş. Nazan şaştı: Olur iş değil… Neye? Basit bir teşkilatın basit neticesi? Doğan çocukların anası babası da kabilenin, bütün halkı imiş. Bu hal ayin gibi hala bazı cemaatlerde devam eder. Mesela Kızılbaşlar gibi… Ne ise…” Ömer Seyfettin’i geçtik. Peki, yukarıdaki satırların Milli Eğitim Bakanlığı tarafından çocuklara tavsiye edilmesine ne diyorsunuz? O bakanlığın başındaki kişi cemlere katılıp Alevilere vaazlar veriyor. Daha geçenlerde Cem Vakfı isimli kuruluş bu bakanı eski MHP’lilerle birlikte binlerce yıllık değerimiz olan cemlerimize soktu. Bu bakana kürsüden Alevi yurttaşlara vaaz verme imkanını tanıdı. Eleştirilere karşı da “Biz aslında bu insanlara propaganda yapıyoruz” gibi bir mealde cevaplar verildi. Nedir yaptığınız propaganda? Neyi başardınız? Ceminize çağırdığınız bakanın kurumu önce Alevilere yapılan hakaretleri çocuklara tavsiye etme politikasını gözden geçirsin. Buyurun işte. Sosyal pedagog Tamer Dursun bu bilgiyi kamuoyuna ulaştıralı günler geçti. Var mı atılan bir adım? Veya bir de şu soru geliyor akıllara. “Ben de Aleviyim” diye konuşmalar yapan bir bakanımız daha var. Abdullatif Şener de bilir ki, Alevilere verilen bir başka isim de Kızılbaş’tır. Demek ki kendisi de bir Kızılbaş o halde. Yukarıdaki Kızılbaş tarifine bir itirazını halen göremedik. Devlete bağlı bir bakanlık tarafından çocuklara mensubu olduğu Alevi toplumu bu halde tanıtılıyor. Ha bir de “kraldan çok kralcı” bir güruh var içimizde her zamanki gibi. Abdullatif Şener “Ben de Aleviyim” deyince, Alevi temsilcileri tepki göstermişti. Bir tanesi çıktı, kendisini dernek başkanlarından falan daha çok “Alevi temsilcisi” gören, “Şener’i asalım mı?” gibisinden kelamlar etti. Ne anlama geliyorsa bu asmak. Kimsenin asmaya falan kalktığı yok. Madem Aleviyse sayın bakan, işte buyursun bir samimiyet sınavı. “Hop kardeşim. Ben de Aleviyim. Buna müsaade etmem.” desin. Ondan sonra “Alevi dernekleri Alevileri temsil etmiyor” diyen ve asıl Alevi temsilcisinin kendileri olduğunu sanan bu “köşe” yazarları “Bravo bakanım. Yaşa bakanım. Bakanıma laf söylettirmem.” derler; bize de susmak kalır. Yukarıda bu “MEB tavsiyeli hakaret” haberi ile ilgili verilmeyen tepkilere değindim. Peki verilen tepkiler nelerdir? Tepki vermesi beklenip de tepki vermeyenler kimlerdir? Biraz da buraya değinelim. Bu haberi ilk olarak Pir Sultan Abdal Kültür Derneği resmi sitesi pirsultan.net’de gördüm. pirsultan.net direkt olarak Tamer Dursun’un yazısını aktarmıştı. O günlerde bizim Türkülerin Sesi’nde bazı problemler olduğu için bu haberi aktaramadık. İlerleyen günlerde de Tamer Dursun’un yazısını haberleştirerek yayınladık ve basın yayın kuruluşlarına gönderdik. Bizim haberimizi de Almanya Alevi Birlikleri Federasyonu sitesi alevi.com ve Hubyar Sultan Alevi Kültür Derneği hubyar.org yayınladı. Bir de Alevihaber’de gördük yazımızı. Onun dışında başka Alevi siteleri ve forumlarına da aktarılmış olabilir. Ama konuya değinen sadece Alevi kuruluşlarının siteleri ve bunlara yakın Alevi siteleri. Bizim sitemizde yaklaşık 700 kez okunmuş. Gönderilen mailleri ve diğer siteleri de sayarsak bu haber en fazla bin 500, iki bin kişiye ulaştırıldı bizler tarafından. Ateş düştüğü yeri mi yakıyor denir buna? Aleviler, Türkiye’de her zaman sol siyasetler için “hazır destekçi” olarak görülmüştür. Hemen hemen bütün sol partilerin oy verenleri, destekçileri büyük bir çoğunlukla Alevilerdir. Bir insan hakkı ihlali olur, bir işçi direnişi olur, hapishanelerde bir sorun olur hemen Alevi mahallelerinden ses verilir. Duyarlılık gösterilir. Aleviler hiçbir zaman kendi özel sorunlarını, toplumun genel sorunlarından daha üstün tutmamıştır. Bu konuda Alevi yayınları da sol yayınlara paralel bir görüntü çizmiştir. Günümüzde açılan Alevi televizyonları, oldukça çoğalan sitelerimiz bunlara açık örnek. Peki sol basın yayın organlarının Alevilerin sorunlarına gösterdiği ilgi ne düzeydedir? Siz Cumhuriyet, Radikal, Birgün veya Evrensel gazetelerinde yukarıdaki konuya değinen bir habere rastladınız mı? Ben rastlamadım. Hadi bunu geçtik. Gazete ayrı bir olay diyelim. Yayın politikası, yer sorunu falan filan. Peki bu gazetelerin internet sitelerinde veya sesonline.net, sendika.org gibi sitelerde bu sorunlardan bahsedildiğini gördünüz mü? Keza benzer bir sorun, sevgili Ali Polat’ın sitemizdeki Karaağaç Tekkesi ile ilgili yazı için de geçerlidir. Solun ülkede yaşayan bir toplum kesimine duyarlı olmasının yolu; solun tabi destekçiliğini bırakıp “Alevicilik” yapmaktan mı geçer? Bazı etnik gruplara karşı olağanüstü duyarlıdır örneğin sol basın. Bunun sebebi bu kitlelerin kendilerinden kopup milliyetçilik eksenine kaymış olmaları mıdır? “Solculuk” yapmanın yöntemi, işçiler kaybedildikten sonra sendikalara ilgi gösterme, Kürtler kaybedildikten sonra Kürtçülük yapma veya Aleviler kaybedildikten sonra Alevilerin sorunlarına yer ayırmaktan mı geçer? Günde on, yirmi haber yayınlayan internet siteleri, ülkedeki başka etnik ve dini sorunlara oldukça duyarlı olan sol basın, dünyanın öbür ucundaki bir haberi çevirip çevirip yayınlayan kuruluşlar; neden Alevilerin sorunlarına bu kadar duyarsız kalırlar? Milli Eğitim Bakanlığı tavsiyesiyle ülkedeki bir topluma “sapık” demenin ülkemizde kaç örneği vardır? Bu durumun haber değeri yok mudur? Bizim sorunlarımıza ilgi gösterilmesi için bizim de “mezhepçilik” yapmamız mı gerekiyor? Sadece Alevilerin sorunlarını düşünmemiz, kendimiz için partiler kurmamız, sadece kendimiz için yaşamamız mı gerekiyor? Suçumuz solcu olmak mıdır? Kayıtsız-şartsız sola destek olmak mıdır? Hiçbir çıkar beklemeden, hiçbir ayrım gözetmeksizin ülkedeki diğer etnik ve dini gruplardan solcularla aynı idealler altında toplanmamız mıdır? Ateş düştüğü yeri yakacaksa; bizim kendi öznel sorunlarımızı bırakıp ülkenin tamamındaki sorunlarla ilgilenmemizin anlamı nedir? İLHAN CEM ERSEVEN’in tutkulu bir çalışmayla incelediği 26 roman, 12 öykü ve bir oyunda, Kızılbaşların, Alevilerin ve Bektaşilerin nasıl ele alındığını ve nasıl yansıtıldığını çarpıcı örneklerle sergilediği çalışmasını Türkiye yazını ile ilgili her okuyucunun mutlaka okumasını salık veririz. İLHAN CEM ERSEVEN Çağdaş Türk Romanı ve Öyküsünde Aleviler Haziran 2005 15 x 23 cm boyutunda 321 sayfa Alev Yayınları Tel: 0212.319 56 35 www.alevyayinlari.com 30 Sayı 27
SERÇESME SERÇEÞME Selçik Köyü Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Kuruldu Metin Özdemir Serçeşme Afyon-Sandıklı Temsilcisi A FYONKARAHİSAR’IN Sandıklı İlçesi’ne bağlı Selçik köyü canlarının bir araya gelerek kurdukları “Selçik Köyü Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği” merkezi Ankara olmak üzere Yusuf Yıldırım başkanlığında resmen kuruldu. On iki kurucu üyeyle kurulan dernek, şu anda geçici yönetim kuruluyla faaliyetlerini sürdürüyor. Selçikliler aralarındaki yardımlaşma ve dayanışmayı örgütlü bir şekilde sürdürebilmek, sorunlarını birlikte çözmek, inançlarını ve kültürlerini canlı tutarak yaşatmak, gençlerin köyden kopmadan aralarındaki bağları sıkı tutarak yetişmeleri amacıyla yola çıktılar. Derneğin yöneticileri, yakın zamanda genel kurullarını yaparak, daha güzel bir şekilde çalışmalarına devam edeceklerini bildirdiler. Derneğin 4 Şubat 2007’de yaptığı ilk yönetim kurulu toplantısında, ilk başta yapılacak öncelikli işlerle ilgili birtakım kararlar alındı. Derneğe üye kayıtları yapılmaya başlandı. Derneğin ilk olarak kültürümüzü tanıtıcı takvimlerden ve canların gönül rızasıyla verdikleri bağışlardan elde ettiği gelirlerle, yardıma muhtaç olanların Muharrem ayında değerlerimize yakışır şekilde kışlık yiyecekleri karşılanmaya çalışıldı. Selçik köyü yaklaşık doksan haneli, iki yüz nüfuslu küçük bir köyümüz. Fakat yurt içi ve yurt dışında yaşayan köylülerin de, yaz aylarında köye gelmesiyle bu sayı ikiye üçe katlanıyor. Selçik köyü asimile olmadan, inançlarından bir şey kaybetmeden yaşamlarını sürdüren sadece Alevi canların yaşadığı, Sandıklı’nın tek Alevi köyü. “Sarı Selçuk Dede” Türbesi’nin bulunduğu Selçik köyü’nde canlar bir de köylerine cemevi kazandırma çabası içerisindeler. Sarı Selçuk Dede Türbesi’nin yanına yaptıkları cemevinin inşaatı halen devam etmekte. Alt katı aşevi olarak kullanılacak olan cemevi iki kattan oluşuyor. Dış yapısı bitmiş durumda olan cemevinin, tabanından tavanına kadar iç dizaynında daha bir çok eksiği bulunuyor. Şimdiye kadar köylülerimizin ve canların katkısıyla bu kadarı tamamlanabildi. İmkanı olan dostların da cemevlerine yardımda bulunmalarını bekliyorlar. Yapılan araştırmalara göre Hicri 1113 yılında kurulduğu bilinen köyün, tarihinin daha eskilere dayandığı tahmin ediliyor. Köyde türbesi bulunan, halkın “Sarı Dede Sultan” diye adlandırdığı eren, “Sarı Selçuk” diye de biliniyor. Sarı Dede Sultan’ın köyde âdeta bir birleştirici, toparlayıcı misyonu da var. Bu sebepten insanlar yerleşimlerini köyün içerisinde bulunan yatırın etrafında kurmuşlar. Köy ismini Sarı Selçuk Dede’den almaktadır. Yaşamı hakkında kesin bilgiler olmamakla beraber Sandıklı’da da türbesi bulunan Yunus Emre ile aynı çağda yaşadığı bilinmektedir. Daha çok halk arasında söylencelerle, rivayetlerle anılan Sarı Dede Sultan canların gönüllerinde de yerini bulmuştur. Türbeye gelen canlar ziyaretlerini yaparak, ibadetlerini ederler. Dilekte bulunanlar gelerek adaklarını kurbanlarını keserler. Canlarla hep birlikte lokmalar yenilerek, dualar edilir. Kültürlerinden ve inançlarından hiçbir şey kaybetmeden yaşamlarını sürdüren Selçik köylü canlar, geçmişten bugüne kadar cemlerini hiç aksatmadan yapmaya devam etmişler. Geçtiğimiz Muharrem ayı boyunca matemlerini tutarak, ibadetlerini yerine getirdiler. Cemlerini yapan, aşurelerini kaynatan Selçiklilerin yanı sıra, Ankara’da yaşayan Selçik köylüler de bir araya gelerek aşurelerini kaynatıp, ibadetlerini sürdürdüler. Geleneksel hale getirerek her yıl yaz aylarında yapacakları Sarı Dede Sultan’ı Anma ve Dayanışma etkinliğinde yurt içi ve yurt dışında yaşayan tüm köylülerini bir araya getirmeyi amaçlayan Selçikliler, kültürlerini bu şenlikler çerçevesinde sergileyerek bir dayanışma ve birlik ortamı hazırlamayı hedefliyorlar. Selçik Köyü Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği ilk toplu etkinliğini önümüzdeki günlerde Nevruz’da gerçekleştirecek. Hz. Ali’nin doğum günü olan Nevruz Bayramı’nı, köy dışında yaşayan köylülerini de bir araya getirerek kutlayacak, baharı dayanışma içinde hep beraber karşılayacaklar. Selçik köyündeki Sarı Selçuk Dede Türbesi’nin içi BİLİMLE GİDİLMEYEN YOLUN SONU KARANLIKTIR SERÇEŞME Açıklık, Kendi Açtığı Yarayı İyileştiren Kılıçtır Serçeşme, Alevi-Bektaşi toplumunu ilgilendiren tüm fikirlere açıktır. Serçeşme, Alevi-Bektaşi hareketinin farklı kesimlerini, görüşlerini, örgütlerini temsil eden yazarlara açıktır. Serçeşme, farklı görüşlerin yan yana yer aldığı, hoşgörü, tartışma ve eleştiri platformu olacaktır. Serçeşme, imzasız yazılara, kişisel ve örgütsel çekişmelere yer vermez. Serçeşme’de yayımlanan yazıların içerdiği fikirler yalnız yazarlarını bağlar. Serçeşme, yollanan yazıları içerdiği fikirler nedeniyle sansür etmez. Serçeşme, bilimsel çalışmaya, araştırmaya dayalı nitelikli yazılara ağırlık verir. Serçeşme, tartışmalı konuları gündeme getirmekten kaçınmaz. Serçeşme, kısa ve özlü söze öncelik verir, boş sözlerden ve bilinenlerin tekrarından kaçınır. Serçeşme, olanakları sınırlı bir dergidir. Yollanan yazıları yayımlamamak, kısaltarak ya da bölerek yayımlamak ve düzeltmek hakkını saklı tutar. Ancak fikirleri değiştirmemeye ve yazarın onayını almaya özen gösterir. Serçeşme’ye gönderilen yazılar yayımlansın, yayımlanmasın iade edilmez YILLIK ABONE BEDELI Türkiye YTL40 - Avrupa Birliği €50 İngiltere £40 Türkiye’den abone olmak isteyen canlar lütfen abone bedelini bir postaneden Genel Ajans Basım Dağıtım Organizasyon Ltd Şti Posta Çeki Hesabına (No 1629127) yollayın. Adınızı, Soyadınızı ya da Kuruluşun Unvanını; İş, Ev ya da Cep Telefonunuzu, varsa Faks Numaranızı ve E-posta adresinizi, ayrıca mahalle, cadde/sokak, kapı no, daire no, ilçe, il ve posta kodunuzu içeren posta adresinizi okunaklı olarak yazın ve ödeme dekontunuz ile birlikte büromuza fakslayın: +90.(0)212.519 5635 Avrupa’dan abone olmak isteyen canlar, abone bedelini aşağıdaki adrese yollayabilir: Avrupa Baş Temsilciliği Tel: +49.179.107 88 56 Hüseyin Akın Postbank Kontonummer: 826 857 303 Bankleitzahl: 25 01 00 30 Mart 2007 31
Page 1 and 2: SERÇEÞME BİLİMLE GİDİLMEYEN Y
Page 3 and 4: SERÇEÞME ağır taşlar koydum ve
Page 5 and 6: SERÇEÞME Erkek dişi sorulmaz muh
Page 7 and 8: SERÇEÞME lizmi geleneğini ara ve
Page 9 and 10: SERÇEÞME ALEVİ BEKTAŞİ FEDERAS
Page 11 and 12: ÖRGÜT: Türk Dil Kurumu’na gör
Page 13 and 14: SERÇEÞME HÜSEYİN GAZİ KÜLTÜR
Page 15 and 16: SERÇESME SERÇEÞME yordu. Özelli
Page 17 and 18: OSMAN ve Ebuzer arasında devamlı
Page 19 and 20: SERÇESME SERÇEÞME Yanlışlık o
Page 21 and 22: SERÇESME SERÇEÞME “ALEVİLERİ
Page 23 and 24: SERÇESME SERÇEÞME AHMET AKAR Gel
Page 25 and 26: SERÇESME SERÇEÞME KADIN OZANLARI
Page 27 and 28: SERÇESME SERÇEÞME akademik çal
Page 29: SERÇESME PSAKD BASIN AÇIKLAMASI:

27.Sayı - Hacibektaslilar

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?