27.Sayı - Hacibektaslilar

More documents

Recommendations

Info

SERÇEÞME ABF’NİN, DİYANET’İN AVRUPA’YA GÖNDERDİĞİ DEDELER KONUSUNDA DİYANET’E SORDUĞU SORULAR VE GELEN CEVAP KONUSUNDA DİYANET İşleri Başkanlığı’nın (DİB) verdiği cevapta dikkate değer bir kaç nokta var: 1. DİB, sorulan beş sorudan sadece, bilinen bir soruya, “altı dede konusuna” cevap vermiş. Diğer sorulara da cevap verilmesini, ABF yeniden istemelidir, yeni soru ve cevapları basına da bildirmelidir. 2. DİB, sorulan en önemli soruya: “hangi hukuksal gerekçelere dayanarak” dede gönderip, ödeme yaptıkları sorusunu cevapsız bırakılmıştır.. a) Her kamu kurumu bir kanun maddesine göre hizmet yürütür.. O kurum adına yetkili memur kimse, tüm faaliyet ve özelikle maddi ödemelerini xxx kanunun, xx maddesi ve xxx gerekçeler ile ödeme yaptığına dair not/tutanak tutması gerekir. Yoksa ödeme yapılamaz (kanunsuz iş yapmış olur)... Bilgi edinme yasasına göre, kamuoyunun bu bilgileri de isteme hakkı vardır/olmalıdır, bu bilgi/tutanakları da ABF, Diyanetten yeniden istemelidir.. 3. DİB “hangi hukuksal gerekçelere dayanarak” Avrupa’ya dede gönderildiği sorusuna üstü kapalı cevap vermektedir: “topluma din hizmeti sunarken vatandaşlık esasına ve kamu hizmeti ölçütlerine göre hareket edip birleştirici ve kuşatıcı olmaya azami gayreti sarf etmekte...” Avrupa’da yaşayan biri olarak, bu konuda TC yasalarını bilmiyorum.. TC’de vatandaşlık esası ve kamu hizmeti ölçütleri diye bir kanun yasa/ lar var mı? Varsa, normalde DİB’in, xxx sayılı yasa/lar uyarınca cevap vermesi gerekir.. a) Böyle bir yasa olmasa da, bu genel ve doğru bir hukuk prensibidir... Bu cümlede DİB: bir devlet kamu kurumu olduğunu belirtiyor, ve bu ülkenin vatandaşı olan herkese, ayrım gözetmeden dini hizmet verme yükümlülüğü olduğunu bir anlamda kabul ediyor (çünkü herkesin 80 x yıldır Alevilerin de verdiği vergiden pay/bütçe alıyor/ “besleniyor” başka şey söylemeleri hukuka insan haklarına aykırı olur).. 4. Başka bir unsur, DİB yine dolaylı olarak, bu cevabı ile: Cem Vakfını, yine yasal bir madde/kanun göstermeden inanç kurumu olarak kabul etmiş oluyor.. Fakat yasal dayanak yine göstermiyor, cevapta öncelikle bunu bildirmeleri gerekirdi... TC Başbakanlık Diyanet İşleri Başkanlığı’na BELGE 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanunu gereğince istediğim bilgi veya belgeler aşağıda belirtilmiştir. 19 Ocak 2007 tarihinde, Ali Rıza Uğurlu, Sinan Boztepe, Davut Ali Savaş, Şükrü Kılıç, Yılmaz Doğan ve Veli Kızıldeli isimli kişilere Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından, gri pasaportların ve masraflarının karşılandığını basından öğrenmiş oluyoruz. DİB kaç Alevi dedesine gri pasaport vermiştir? Bu kişiler için ayrılan bütçe ne kadardır? Bu masrafların karşılığı olan miktar kime ya da hangi hesaba aktarılmıştır? DİB, kamu ve DİB personeli olmayan, DİB kurumu personel meslek statüsünde olmayan kişilere, pasaport verme ve masraflarını karşılama yetkisini, hangi hukuksal gerekçelerle dayandırmaktadır? Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Mehmet Görmez, cemevlerinde kuran kursu verilmesi talebi geldiğini basına yansıtmıştır. Bu talebi dile getiren, cemevi, dernek ya da vakıf hangisidir? Gereğini arz ederim. Turan Eser ABF Genel Sekreteri NOT: Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yanıtını 26. sayımızın 11. sayfasında bulabilirsiniz. Ali Yıldırım’ın da bu konuda yaptığı başvuruya aynı yanıt gelmişti.. Kişisel Görüş ve Önerilerim Feramuz Acar Danimarka Alevi-Bektaşi Federasyonu Başkanı a) Yoksa dört vatandaş çıkıp “eti sütü boynuzu, işe yarıyor, tanrımız inek, hocamız öküz, xxx kişi/kişiler bizim ‘imamımız’ bunları bize eğitim vermesi, inanç hizmeti sunması, için göndermenizi ve masrafl arını karşılamanızı, talep ederiz” demek yeterli olmasa gerek (Bence ineğin, tanrı olarak görmenin sakıncası yok, fakat bir ülkede insan hakları doğrultusunda, kanunen neyin inanç ve inanç kurumu olarak kabul edilebileceği, yasal olarak belirli olması gerekir, belirlidir). Türkiye’de Hukukçu arkadaşlar bu konuyla ilgilenmelidir… b) Bence normalde DİB’e şöyle bir yazı yazmaları gerekirdi: xxx TC yasası uyarınca DİB, dini hizmet veren bir kamu kuruluşu olarak, xxx tarihinde başvurup, xxx yasası uyarınca inanç/kurumu olarak kabul edilen ve xxx tarihinde Avrupa’ya Dede gönderilmesi talep/başvurusunda bulunan ve xxx tarihinde, xxx kamu kuruluş yönetim/yetkilisince değerlendirilip, xxx yasası uyarınca ve xxx gerekçelerle, kendilerinin istek öneri üzerine, xxx Dedelerin bu hizmeti vermeleri kabul olunup, bu iş için xxx YTL bütçe ayrılmış, xxx kurum adına başvuran kişiye, xxx tarihinde aldığımız karar bildirilip, xxx. YTL miktarı xxx tarihinde, xxx kurum/kişi hesabına aktarılmıştır. Avrupa’da bildiğimiz bilgi edinme kanununun gereği budur. (TC’de başka uygulama varsa o başka). Bir kamu kumru, kişisel bir dava/dosya değilse “değil kamuoyundan her kim isterse”, istenildiğinde her türlü tutanak ve makbuzları da göndermek zorundalar. DİB bu xxx’lerin hiç birine cevap verilmemiştir. Bence ortada bir kanunsuzluk keyfi uygulama, “seçim yatırımı”, söz konusudur. ABF bu xx soruların cevabını istemelidir. 5. DİB’in verdiği cevaba göre, genel hukuk prensibi “kanun önünde vatandaşların eşitliği ilkesi” vurgulanıyor.. Çok güzel… Bunun üzerine gidilmelidir.. (çünkü bugüne kadar bu yaklaşım sergilenmemiştir)... Bunu kalıcı kılmak gerek... O zaman örnek: Türkiye’de Avrupa’da herhangi bir vatandaş (grup)... Bizler, Avrupa’da iki yüze yakın Alevi derneklerimiz... (üç aylık vize sınırı ile) Dede talebinde bulunabiliriz.. a) Masraflarını en az seksen yıl boyunca DİB çeksin. Çünkü seksen yıldır Alevilerin verdiği, beş kuruş (inanç bazında) Alevilere geri dönmedi... (Bizim isteğimiz cami yerine mahalle, köyümüze, okul, hastane, yol vs. yapılmasıdır, bunu diretmek gerek. ‘Biz zaten üç can bir Cemiz’.... Alevi kurumları olarak, ya bu ‘diyanete giden’ vergiyi ödememek, ya da ödüyorsak geri istemek hakkımızdır... Alır istediğimiz alanda kullanırız.) Bence laik bir ülkede, diyanet tamamen devletten ayrı, fakat yasal kontrol altından olmalıdır, laik devlette DİB olmaz, olsa da din inanç ayrımı yapamaz.. Yaptırmayalım... 6. Hiçbir yasal gerekçe göstermeden (hakim güçler seçim yatırımı olsun diye) DİB aracılığı ile böyle bir uygulama yapıldı. Gördüğüm kadarı ile bunun, TC yasalarınca yasal dayanağını yok. Aleviler, kurumlarımız olarak yıllardır Hak mücadelesini biz verdik, veriyoruz. Fakat bildiğimiz, hakim güçler her zaman yaptıkları (böl parçala yönet) taktiğini güdüyor... Esas kurumlarımızı dışlayıp işine gelene, “kemik” atıyor, Aleviliği asimile etme ve seçimlere yatırım yapma yolunu seçiyor. Yasal güvence vermiyor.... Bunu ortaya çıkarıp, bu aldatmaca oyunu bozmamız gerek. 7. Şimdi anayurdu Türkiye’de, Aleviliği kendi başına özgün bir inanç olarak kabul ettirmek için, yasal sınırları bir daha zorlama zamanıdır. 21 Mart Nevroz, Hz. Ali’nin doğum günü Avrupa’dan iki yüz derneğimiz, TC konsolosluklarına standart bir mektupla başvurup üç aylığına Cem yürütmek, inancımız doğrultusunda bilgi eğitim vermek amacıyla xxx dedelerimizi istiyoruz diye başvursun.. (TC derneklerimiz de benzeri başvuruda bulunabilir)... Anya-konya o zaman ortaya çıkar... 8. Görüşüm ABF’nin DİB’in cevap veremediği beş sorunun cevabını yeniden istemesi.. Diğer kurumlarımızı bilmiyorum fakat ben DABF başkanı olarak Türkiye’den kurumlarımıza bağlı bir dedemizi (örnek Hüseyin Gazi Metin Dedemizi) TC Danimarka konsolosluğuna başvurup, Danimarka’ya getirmek istediğimizi yönetimimin de onayını alarak, başvuruda bulunmayı düşünüyorum... 9. Ayrıca, Türkiye AB Federasyonumuzun TC kanunlarını gözden geçirip direk, Aleviliği kendine özgü bir inanç ve ABF’yi de bu inancın kurumu olarak kabul edilmesini sağlamak için, TC yetkili makamlarına başvurmasını öneriyorum.. 10 Sayı 27
ÖRGÜT: Türk Dil Kurumu’na göre örgüt: “Ortak bir amaç ya da eylemi gerçekleştirmek için, bir araya gelmiş kurumların ya da kişilerin oluşturduğu birliktir.” Örgütlemek ise: “Bir bütünün ögelerini teker teker ele alarak, tutarlı ve kullanım amacına uygun bir bütün oluşturmak; teşkilatlandırmaktır.” Bireyler ekonomik, toplumsal ve siyasal alanda seslerini duyurmak, çıkarlarını korumak ve geliştirip güvence altına alınmasını isterler. Tek başlarına sorunların çözümü ve güvenceye alınma olanağı yoktur. Bu nedenle ortak çıkarları olanlar bir araya gelerek örgütlenirler. Ortak çıkarları doğrultusundaki örgütlenmeye birkaç örnek verecek olursak: İşçi; Memur; Küçük Esnaf; Köylü; Gençlik; Meslek Odaları; Sanayi Odaları; Ticaret Odaları; Coğrafi Temele Dayalı; Dinsel Temele Dayalı; Topluma Dayalı, gibi örgütleri sayabiliriz. Demokratik Kitle Örgütlerinin Özellikleri Kitle örgütü olmalıdır Demokratik olmalıdır Sınıfsal içerikli olmalıdır Bağımsız olmalıdır Demokratik merkeziyetçi olmalıdır. Pir Sultan Örgütlülüğü Bilindiği gibi, dinsel temele dayalı yönetimler ve örgütler laik ve demokrat olamazlar. Ne kadar ilerici yanı olursa olsun, sınıfsal ve demokratik mücadelenin önünde engeldir. Bilimsel olarak tanımı böyledir. Gerçeği de budur. Anadolu Aleviliğini bir din, mezhep, tarikat olarak değerlendiren ve böyle görüntü veren örgütler laik ve demokrat olamazlar. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği, Anadolu Aleviliğini “Din, mezhep, tarikat” olarak görmüyor ve öyle değerlendirmiyor. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği, Anadolu Aleviliğini: Anadolu’da uygarlık kurmuş olan toplumların oluşturdukları, ortak kültür mozaiğinin ürünü olarak tanımlar. Tanrıyı, doğayı ve insanı, iç içe kaynaştırarak, insan sevgisinde somutlaştırır. Diğer anlamda; Anadolu Aleviliğini: İslam’ın bir mezhebi olarak değil, Anadolu’nun kültür ve inanç mozaiğinin özümleştirdiği kültür ve yaşam biçimi olarak algılar. Uğraşlarını bu doğrultuda yönlendirir... Anadolu Alevilerinin sorunlarının çözümünü, tek yanlı ele almayı değil; toplumun ekonomik, sosyal, siyasal, kültürel sorunlarıyla iç içe kaynaştırarak ve bir bütün olarak çözümlemeyi amaçlar... Pir Sultan Abdal Kültür Derneği, Aleviliği böyle tanımlamakta ve değerlendirmektedir. Dinsel temele dayalı sivil örgütlerin tüzüğünde ve amaçlarında “Demokrasi, laiklik, özgürlük, insan hakları” yazılı değildir. Emperyalizme, faşizme, ırkçılığa, şeriata, sömürüye karşı değildir. Oysa Pir Sultan Abdal Kültür Derneği’nin tüzüğünde ve amaçlarını belirleyen ilkeler programında, bu konular açık bir şekilde belirtilmiştir. O nedenle, Pir Sultan örgütlülüğü, demokratik bir kitle örgütüdür. SERÇEÞME Aleviler ve Siyaset Enver Cemal Şahin Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Basın Yayın Sekreteri Kitle örgütlerinde bir araya gelme nedeni, çıkar ortaklığıdır. Bu siyasi ortaklığa dönüştürüldüğünde, kitle örgütünün yapısında ayrışımlar başlar. Örgütün bağımsızlığı ortadan kalkar; bir siyasi partinin veya grubun yan kuruluşu olur. demokratik merkeziyetçiliği zedelenir, eylemleri başarıya ulaşmadığı gibi, örgütsel güveni ve saygınlığı gölgelenir ettikleri tüm katmanları örgütler ve onların ortak istemlerine cevap verirler. Bir siyasal partinin yan örgütü durumuna düşmüş demokratik kitle örgütleri, önce lik le kendi üyeleri arasındaki bölünmeye neden olur. Kitlesel birlik bozulur. Bu kitle örgütünün, herhangi bir siyasal partinin güdümünde, ondan direktif alması, onun siyasal görüşünü kitle örgütünde hakim kılmaya çalışması, kitlesel yığınlaşmayı önler ve yeni bölünmelere neden olarak, kitlesel birliği bozar. Eğer, demokratik kitle örgütlerine, siyasi partinin işlevini yüklemeye ve o gözle görmeye çalışırsak, büyük bir yanılgı içerisine düşmüş oluruz. Bunca deneyimin yaşanmasına karşın, geçmişe dayalı olumsuzluklardan yeterince ders alınmazsa, sonumuz hüsran olur. Kısaca: Demokratik kitle örgütlerinin yani, sendikalar, meslek odaları, derneklerin işlevi bellidir. Kitle örgütlerinde bir araya gelmenin nedeni, politik ve ideolojik ortaklığı değil; ekonomik, sosyal ve demokratik ortaklığıdır. Bu çıkar ortaklığı, siyasi ortaklığa dönüştürüldüğünde, kitle örgütünün yapısında ayrışımlar başlar. Örgütün bağımsızlığı ortadan kalkar; bir siyasi partinin veya grubun yan kuruluşu olur. Böylece örgütün demokratik merkeziyetçiliği zedelenir, etkinlikleri, eylemleri başarıya ulaşmadığı gibi, örgütsel güveni ve saygınlığı gölgelenir. Bu olumsuzlukları gidermenin yolu ve yöntemi, kitle örgütlerinin işlevi ile siyasi partilerin işlevini birbirine karıştırmadan, örgütsel bağımsızlığın korunmasıdır. Kitle örgütleri ile parti ilişkileri irdelenirken, “kitle örgütleri politikayla uğraşmaz” anlamı çıkarılmamalıdır. Kitle örgütlerinin ekonomik, sosyal ve demokratik haklarının özü ve çözümü politikaya dayanır. Ayrıca, tüm bireyi ve toplumu ilgilendiren temel hakların gelişmesine ve korunmasına çalışmak, örgütsel ve yurttaşlık görevidir. Belirlenen haklar ve çıkarlar tartışılacaktır, çözümü için kamuoyu desteğini almaya ve siyasal iktidarları ve partiler üzerinde örgütsel baskı oluşturmaya çalışılacaktır. Emek, demokrasi, barış, insan hakları, özgürlük gibi konuları kendine ilke edinen ve içtenlikle uğraş veren siyasi partilerin etkinliklerine, destek verilmesi doğru bir yaklaşımdır. Gerektiğinde, birbirlerine yakın siyasi partiler arasında, eylem ve seçimlerde ittifak sağlamaya zorlanmalıdır. Bu etkinlikler ve uğraşlar siyasi partilere yamanma değil, demokratik haklarını ve baskı gücünü kullanmaktır. Bu tür etkinlik ve çalışmalar yapılarken, değişik siyasi düşünceler birbirini dışlamadan, kendi düşüncesini egemen kılmaya çalışmadan, karşılıklı hoşgörü içinde, demokratik kurallara uyarak yapıldığında, hem kitle örgütünün bağımsızlığı korunur, hem de ilişkilerin sağlıklı olmasına katkı sağlar. Demokratik kitle örgütlerinin üyeleri, bireysel olarak inandıkları siyasi partilere üye olma, üye olduğu partinin yönetimine gelme, hatta milletvekili olma gibi hakları en doğal haklarıdır. Bu tür uğraşlar, üyenin doğal hakkı olduğu gibi, yurttaşlık görevini de yerine getirmiş olmaktadır. Ancak, siyasi partilerdeki sorumluluğu ve işlevini, örgüt sorumluluğuyla ve işleviyle karıştırmadan ayrı ayrı sürdürmelidir. 18 Şubat 2007 tarihli bu yazı PSKAD Genel Merkezi’nin internet sitesinden alınmıştır: Demokratik Kitle Örgütlerinde Siyaset Siyasi partilerin hedefi, iktidara gelip ülkeyi yönetmektir. Oysa, sendika veya derneklerin böyle bir hedefi olamaz. Ayrıca, siyasi partiler, toplumdaki bütün çelişkilere çözüm aramak ve bu çelişkilere çözücü yolları göstermek zorundadır. Kitle örgütleri ise, çelişkilerin bir bölümünün odaklaştığı örgütlerdir. Bu görüş, yani kitlelerin mücadelelerini ekonomik çember içine hapsetmek demek değildir. Elbette, kitlelerin sınıfsal mücadelelerinde nihai hedefleri, iktidar olmaktır. Kitle örgütleri bu hedefi gösterecekler, ancak bu hedefe siyasi partiler yoluyla varılacağı bilincinde olmalıdır. Bilindiği gibi, siyasi partiler, üyeleri arasında tam bir düşünce ve eylem birliği ararlar. Temsil ettikleri tabakaların en ileri ve militan kesimini öncelikle örgütlerler. Oysa sendika ve dernekler en geniş tabanı arayan ve örgütleyen kuruluşlardır. Siyasal düşüncesine bakılmadan, temsil Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Sultanbeyli Şubesinin 22 Aralıkta Cemevine Bir Tuğla da Siz Koyun adı altında yaptığı dayanışma etkinliğinden. Mart 2007 11
Page 1 and 2: SERÇEÞME BİLİMLE GİDİLMEYEN Y
Page 3 and 4: SERÇEÞME ağır taşlar koydum ve
Page 5 and 6: SERÇEÞME Erkek dişi sorulmaz muh
Page 7 and 8: SERÇEÞME lizmi geleneğini ara ve
Page 9: SERÇEÞME ALEVİ BEKTAŞİ FEDERAS
Page 13 and 14: SERÇEÞME HÜSEYİN GAZİ KÜLTÜR
Page 15 and 16: SERÇESME SERÇEÞME yordu. Özelli
Page 17 and 18: OSMAN ve Ebuzer arasında devamlı
Page 19 and 20: SERÇESME SERÇEÞME Yanlışlık o
Page 21 and 22: SERÇESME SERÇEÞME “ALEVİLERİ
Page 23 and 24: SERÇESME SERÇEÞME AHMET AKAR Gel
Page 25 and 26: SERÇESME SERÇEÞME KADIN OZANLARI
Page 27 and 28: SERÇESME SERÇEÞME akademik çal
Page 29 and 30: SERÇESME PSAKD BASIN AÇIKLAMASI:
Page 31 and 32: SERÇESME SERÇEÞME Selçik Köyü

27.Sayı - Hacibektaslilar

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?