Dosyayı İndir - Ankara Üniversitesi Açık Erişim Sistemi

1
1. GİRİŞ
İnsan, çevresiyle bir bütün halinde yaşayan ve sürekli gelişen bir
canlıdır. Keşfederek öğrenmek için yaratılmıştır. Bu eylemleri
gerçekleştirebilmek için önce reflekslerini sonra da amaçlı olarak yaptığı
davranışlarını kullanır. Öğrendiklerini daha sonra da kullanabilmek için
belleğinde saklamaya ve gerektiğinde ortaya çıkarmaya yaşamının çok erken
dönemlerinde başlar.
Doğumdan önce ve sonra insan, hayatının her gününde yeni bir
durumla karşılaşır ve böylece bilgi dağarcığı gelişir. Duyu organları ile
edindiği bilgileri aynı anda ya da daha sonra uygulamaya geçirerek bilgileri
kendisi için kullanılabilir hale getirir. Doğal olarak, bu süreç içinde karşısına
çıkan bilgileri kendi gelişim düzeyine uygun olarak ayrıştırır. Bu ayrımı
gerçekleştiren yapı beyindir. Beynin çeşitli yapılar doğrultusunda
gerçekleştirdiği bu ayırma işlemlerine yaşanılan çevre de etki eder.
Çevre başlığı pek çok öğeyi içermektedir. Çevrede bulunan canlı ve
cansız yapıların tamamı, insanın bir şekilde ilişkide olduğu ve bu ilişki
sonucunda bilgi edindiği kaynaklardır. Bu kaynaklara doğrudan ya da dolaylı
ulaşımların oranı elde edilecek bilgilerin düzeyini ve miktarını etkiler.
İnsanların tamamı bilinçli ya da bilinç dışı olarak bu kaynaklara ulaşır.
Gelişim düzeyine ve bulunduğu çevreye bağlı olarak elde ettiği bilgiler
birikimli olarak artar. Bu süreç başlangıçta tesadüfe dayalı gerçekleşse de,
sonrasında üzerinde dikkatlice düşünülmesi ve çaba harcanması gereken
önemli bir konudur. Canlı ve cansız çevre sonsuz bir bilgi kaynağıdır. Anlamlı
bir yaşam ve gelişmiş bir toplum için bu bilgilerin ne kadarının, ne zaman,
nasıl alınacağı ve nasıl kullanılacağının belirlenmesi önemlidir. Bu belirleme,
insanoğlunun bütün gelişim dönemlerinde gerekli bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyacın en