İnsanın Hedefi Nedir? - arad : : ankara ruhsal araştırmalar derneği

ARAD 

ŞUBAT 2012 • CİLT:20 • SAYI:231 

AYDA BİR YAYINLANIR 

ÜCRETSİZDİR 

İnsanın Hedefi Nedir? 

(Sf.8) 

ISSN 1303-0191

ANKARA RUHSAL ARAŞTIRMALAR DERNEĞİ BÜLTENİ 

Ankara Ruhsal Araştırmalar Derneği’nin yerel-süreli yayın organıdır. 

Cilt:20 Sayı:231 • Şubat 2012 • ÜCRETSİZDİR 

T.C. Ankara Valiliği 12.11.1992 tarih ve 12135 sayılı izni ile ayda bir yayınlanır. 

Dernek adına sahip ve sorumlu müdür: İsmet Yalçın 

Yönetim ve Dernek Merkezi: 

Sağlık-2 Sokağı No:65/10 Sıhhiye-ANKARA Tel: 0312.434 05 24 

www.arad.gen.tr • aradposta@yahoo.com 

Basım: Damla Matbaacılık Ltd.Şti. Tel:0312.3217516 • Kuyuyazısı Cd. No:24 Etlik-ANKARA 

Basım Tarihi / Yeri : 02 Şubat 2011 / Ankara 

Abone olmak isteyenlerin Dernek Merkezi’ne başvurmaları gerekmektedir. 

ISSN 1303-0191 

Ş U B AT 2 0 1 2 • SA L I KO N F E R A N S LA R I M I Z 

• 1 9 . 0 0 - 2 0 . 3 0 

07 Şubat VARLIĞIN BİRLİĞİ İLKESİ........................................................................... 

• Ercüment KAYA 

14 Şubat EVRENSEL İNSAN KİMDİR?-1 ................................................................... 

• Günay YALÇIN 

21 Şubat TEKÂMÜL REALİTELERİ ............................................................................ 

• Nihan ATAK 

28 Şubat HAYATI NASIL YAŞAMALI? ........................................................................ 

• Seyhan OKAN 

Etkinliklerimiz, “Sağlık-2 Sokağı, No:65/10 Sıhhiye - ANKARA” adresindeki dernek merkezindedir. 

T ü m e t k i n l i k l e r ü c r e t s i z v e h e r k e s e a ç ı k t ı r. 

Derneğimizin açık olduğu gün ve saatler: SALI 17.30-20.30, CUMARTESİ 15.00-18.30 

D İ Ğ E R M E R K E Z L E R İ M İ Z 

• B İ LY A Y ( İ n s a n l ı ğ ı B i r l e ş t i r e n B i l g i y i Ya y m a ) V A K F I 

Hasnun Galip Sokağı, Pembe Çıkmazı No:4/6 Beyoğlu - İSTANBUL • www.bilyay.org.tr 

Tel:0212.249 34 45 Fax:0212.252 07 18 • bilyay@bilyay.org.tr • info@ruhvemadde.com 

• İ Z M İ R R U H S A L A R A Ş T I R M A L A R D E R N E Ğ İ 

1469.Sokak, No:28 Alptuna İşhanı Daire:301 Alsancak - İZMİR 

www.irad.org • irader@superonline.com • Tel: 0232.464 00 17 Faks: 422 72 12 

• A D A N A R U H S A L A R A Ş T I R M A L A R D E R N E Ğ İ 

Ramazanoğlu Caddesi Kutlu Apt. Kat:1 Daire:2 ADANA 

www.adrad.org • adrad@adrad.com • Tel:0322.454 60 29 

Merkezlerimizde, başta konferanslar olmak üzere halka açık etkinliklere katılım ücretsiz ve serbesttir. 

ARAD Bülteni’ne abonelik ücretsizdir. Abone olmak isteyenler adreslerini ve telefon numaralarını 

434 05 24 no’lu telefon veya e-posta ile bildirebilirler. 

A b o n e l e r i m i z d e n r i c a m ı z, gerektiğinde bülten ve diğer konularda eleştiri ve düşüncelerini 

bizlerle paylaşmalarıdır. Katkılarınız için teşekkür ederiz. 

• ARAD • 

©

sevgili okuyucular 

İLGİ çağı denilen günümüzde her türlü bilgi havada 

uçuşmakta ve insanlara faydası olabildiği gibi 

zihinlerde karışıklığa da yol açabilmektedir. Kimi 

Binsanlar bilgiyi silah gibi kullanmakta, kendi nefsini 

onaylatmak ve benliğini yüceltmek için bilgiyi deforme 

etmektedir. Sadıklar Plânı'nda (c.62) “İnsan, bütün hayatı ile 

kendisine verilmiş olan bilgilerin tatbikatını yapacaktır. 

Kendisinin meydana getirdiği değil” denir. 

Peki, insan kendine verilmiş bilgi ile kendisinin meydana 

getirdiği bilgiyi nasıl ayırt edecektir. Aslında insana düşen 

zorluk buradadır. Burada dikkatli olmalı ve semboller, 

ezoterik bilgiler, tebliğler, kutsal metinler ve yol gösterici 

veliler vasıtasıyla verilmiş bilgileri dikkatle incelemeliyiz. 

Vicdanlı, açık fikirli, nefsaniyeti karıştırmadan ve 

günümüzün realite bilgilerini de gözden uzak tutmadan 

samimi bir şekilde çalışmalıyız. 

Sri Aurobindo “Bilgi yardımcıdır, bilgi engeldir.” derken, 

bilginin tuzağına düşmemek için sahte olan bilgiyi gerçek 

olandan ayırt ederek ilerleyebileceğimizi ve gerçek bilgiye 

ancak bu şekilde ulaşabileceğimizi belirtmektedir. 

Bilgiye giden yolda yanılmamız, hatalar yapmamız 

kaçınılmazdır. Buradaki önemli noktalardan biri hatalarda 

ısrar etmemek, yanılgılarımız konusunda inat etmemek 

gerektiğidir. Dünya yaşamının bir tekâmül vasıtası olduğunu 

hiç unutmadan devam edebilmeliyiz. Bu nedenle özellikle 

günümüzdeki karışık bilgi bombardımanın içinden kıymetli 

olanı seçip ona uymayı öğrenene kadar epey zahmetli 

dönemlerden geçeceğimiz aşikâr görünüyor. 

Hiç unutmamamız gereken şey ise içtenlikle 

göstereceğimiz bütün çabalarda yukarısının her zaman 

yanımızda ve yardımımızda olduğudur. 

Selam ve Sevgiler 

ARAD 

1 

ARAD BÜLTENİ • ŞUBAT 2012

2 

ARAD BÜLTENİ • ŞUBAT 2012 

Ruh ve kâinat 

EVGİLİSİNİ kaybetmiş bir 

insanın karşısına, her 

Snoktasında o kaybettiği 

varlığa benzeyen mermerden bir 

heykelini yapıp koysanız bununla o 

insanın ıstırabını teskin edebilir 

misiniz? Elbette hayır. 

Yazımızın başlığı ile bu sual ve 

cevap arasındaki münasebet 

birdenbire görülmeyebilir. Fakat bu 

nokta üzerinde biraz durursak 

konumuzun yavaş yavaş 

açıklanmaya başladığını görürüz. 

Biz insanları, varlıkları, dostları 

neleri için severiz? Ne yüzlerinin 

şekillerini, ne bedenlerin biçimleri, 

ne kılık ve kıyafetleri insanları 

birbirlerine bağlamaya kâfidir. 

İnsanları birbirlerine bağlayan, 

birbirlerine yaklaştıran, birbirlerine 

ısındıran ve birbirleriyle sempatize 

eden, özetle birbirini arattıran tek 

neden onların birbirlerine karşı olan 

aksiyon ve reaksiyonlarıdır. Yani 

insanlar yaptıkları işlerle, ortaya 

koydukları eserlerle ve karşılaştıkları 

tesirlere karşı gösterdikleri mukabil 

tesirlerle ve bu tesirlerin neticelerinin 

idrakleriyle kıymetlenirler. Ve 

varlıklarını da başkalarına karşı 

ancak böylece kıymetlendirirler. 

Mermer taş gibi pasif bir insan canlı 

da olsa nihayet bir taş parçasından 

daha kıymetli ve makbul olamaz. 

Bundan çıkan bir netice şudur: 

İnsanlar, varlıklar ancak dış 

Dr. BEDRİ RUHSELMAN 

Kıymet Kalıplarda 

Değil Tesirlerdedir 

âlemden meydana getirdikleri 

tesirlerle ve ortaya koydukları 

eserlerle sevilirler ve aranırlar. Daha 

doğrusu insanlar ancak eserleriyle 

başkalarına ve muhitlerine faydalı 

birer varlık olabilirler. Nitekim 

görünür ve başkalarının işine yarar 

hiçbir iş yapmadan, istikrarlı veya 

istikrarsız hiçbir eser bırakmadan 

dünyadan gelip geçmiş olan 

insanların muhitlerinde husule 

getirmiş oldukları boşluk da o kadar 

bariz olarak kendisini gösterir. 

Fakat biz bu yazıyı yukarıdaki 

fikri ortaya çıkartmak için 

yazmıyoruz. Bu hemen hemen 

herkesçe malumdur. Biz burada 

bilhassa başka bir konuya temas 

etmek için bu bahsi ele aldık. 

İnsanlar arasında genellikle itiyat 

haline girmiş bir ruh hali vardır. Ve 

birçokları bu haleti ruhiye üzerinde 

derince durup düşünmeden otomatik 

olarak onun güçsüzü olur. Bu 

otomatizma şudur: Geçen yazımızda 

belirttiğimiz gibi, insanlar 

kendilerine oradan buradan hücum 

eden görünür, görünmezi bir sürü 

tesir altındadırlar. Ve bu tesir 

kaynaklarının, yani tesirleri meydana 

getiren nedenlerin çoğundan

habersizdirler. Daha doğrusu bu 

kaynaklar, bu nedenler insanların beş 

duyu organları vasıtasıyla idrak 

edebilecek mahiyet arz etmezler. 

Bunların yanında birçok tesirler de 

vardır ki, insanlarca bunların kimler 

tarafından husule getirdikleri 

malumdur. 

Fakat ne gariptir ki insanlar bu 

meçhul kaynakların tesirleriyle 

hemen sık sık karşılaştıkları halde, 

bu tesirlerin husule getirdikleri 

neticelerin hususiyet ve evsafı diğer 

malûm kaynakların tesirlerininkine 

nazaran, çok daha güvenilir ve etkili 

bir durumda bulunmalarına rağmen 

bunların nedenlerine kıymet ve önem 

vermezler de nedenleri görünen ve 

idrak edilen tesirlere- evvelkilerden 

çok daha önemsiz oldukları halde- 

hatta bazen gereğinden de fazla 

denecek kadar kıymet verirler. 

Mesela, gördüğü ufacık bir arı 

yavrusundan korkarak onun 

karşısında çırpınıp duran bir kimse 

ciğerlerini kemirebilecek bir mikrop 

sürüsünün hücumuna karşı bildiği 

halde ekseriya lâkayıt kalabilir. 

Hâlbuki o böcek nihayet onun bir 

tarafını küçücük iğnesiyle sokar ve 

biraz acıttıktan sonra her şey gelip 

geçer. Buna mukabil, o mikroplar bir 

defa vücudu istila etti mi insanı 

ekseriya mezara kadar sürükleyebilir. 

Keza, insanlar etrafında bulunan 

diğer insanlarla muamelelerinde 

daima kuruntulu, daima sakınan ve 

sanki onlardan her an bir kötülük 

gelecekmiş gibi abartılı bir 

ihtiyatlılığa lüzum hissettiği halde 

etrafını sarmış bulunan ve her an 

kendileriyle serbestçe irtibata 

geçebilmek fırsatını gözleyen 

görünmez bedensiz varlıkların 

mevcudiyetleri ve bu varlıkların 

kendilerine karşı beslenen 

niyetlerinin keyfiyet ve niceliği 

üzerinde durmayı akıllarına bile 

getirmezler. Ve bu hususta 

bilirkişilerden gelen açık ikaz ve 

bilgilere kıymet vermeyi 

düşünmezler. Hâlbuki bir insanın 

etrafını saran bedenli varlıkların 

insan üzerindeki tesirleri ne kadar 

mühim olur ve bunların bazen iyi, 

bazen de kötü neticeleri ne kadar o 

insanın hayatında etkili roller 

oynarsa bu görünmeyen bedensiz 

varlıkların o insan üzerindeki meçhul 

kalan tesirleri de onlardan daha 

ehemmiyetli olur ve bunların iyi ve 

kötü neticeleri de o insanın hayatında 

evvelkilerden daha çok tesirli roller 

oynar ve devamlı eserler bırakır. Bu 

istikameti ihmal etmek iyi bir görüş 

ve seziş ürünü sayılamaz. Ve bunun 

da sebebi yazıma başlarken 

3 


4 


söylediğim gibi, varlıkların kalıp ve 

kıyafetlerine değil, eserlerine, 

yaptıkları, başkaları üzerinde 

meydana getirdikleri işlere 

ehemmiyet vermelidir, hakikatinin 

insanlarca anlaşılmış ve kabul 

edilmiş olmamasıdır. 

Fakat bu hakikati başka bir 

bahiste de ele almak gerekir. Bir 

insanın, günün birinde çok sevdiği 

birisi ölür. Ve o insan o sevgilisini 

kaybettiğini sanır. O zaman o, 

dışarıdan kendisine gelen bütün 

tesirleri ve bilhassa tesirlerin en 

hayırlılarını tamamen içine düşmüş 

olduğu hüsran ve keder yüzünden 

reddeder. Ve bu arada kendisine 

yaklaşmak isteyen her tatlı ve teselli 

edici titreşimleri kırar geçer. Fakat 

acısı şu ki, bu arada kendisine 

ölmediğini, bilakis daha zinde daha 

canlı ve daha şuurlu olarak 

yaşamakta devam ettiğini o insana 

bildirmek ve ona sevgisinden teselli 

buketleri göndermek isteyen ve 

ölmüş sanılan o sevgilinin kendisine 

ulaşmak için etrafını saran kudretli 

ve canlı tesirlerini de bilmeden ve 

sırf o tesirlere karşı alakasızlığı ve 

kayıtsızlığı yüzünden, kabul edemez 

ve gerisin geriye gönderir!.. Buna 

mukabil eğer o insan kalıp ve 

kıyafete değil de eserlere ve tesirlere 

kıymet ve ehemmiyet vermenin 

gereğini anlayabilecek bir idrak 

seviyesine gelmiş bulunsaydı o anda, 

öldüğünü sandığı o varlıktan gelen 

tesirleri keşfetmekte gecikmeyecek 

ve onların o varlığın sağlığındaki 

tesir ve eserlerinden daha canlı, daha 

samimi ve daha içten ve yakından 

olduğunu duyup anlayabilmek 

hazzına nail olacaktı. Fakat o bunun 

yapamadı. Ve yapamadığı için de 

öbür tarafa intikal etmiş sevgiliden 

gelen o canım teselli verici 

titreşimlerin, yani o varlığın birçok 

fedakârlıklarla çalışarak dünyada 

kalan sevgilisine gönderdiği içten 

gelen sevgi ve alaka duygu ve 

düşüncelerini kavrayamadı. Ziyan ve 

sefil eyledi, bu yüzden kendisi de 

beyhude yere azap ve ıstırap çekip 

durdu. Çünkü o insan, tekrar 

ediyorum, tesirlere değil kalıp ve 

kıyafetlere itibar edenlerdendir. 

Hâlbuki buradaki tesirler kalıp ve 

kıyafetten değil, kalıp ve kıyafetin 

sebebi olan kalıpsız ve 

kıyafetsizlikten gelmektedir. Kalıplar 

ve kıyafetler ise cansız moloz 

yığınlarından alınır ve işi bitince 

gene cansız moloz yığınlarına iade 

edilir. Fakat tesirler, o moloz 

yığınlarını da canlandıran, harekete 

getiren tesirler devam eder ve 

durmadan akar gider. O akışlara 

tempolarını uydurabilenler için 

hüsran, gözyaşı yoktur. Bu tempoyu 

kaybedenler ise her dem moloz 

yığınlarıyla baş başa kalmanın 

doğuracağı hüsran ve gücenmelerle 

karşı karşıyadırlar. 

Unutmayalım dostlar, her birimiz, 

her an, her türlü tesirle karşı karşıya 

bulunuyoruz. Bu tesirlerin 

görünmeyenlerine vereceğimiz 

kıymet, görünenlerine verdiğimiz 

kıymetten daha büyük olur ve burada 

daha ihtiyatlı ve dikkatli davranırsak 

kazançlarımız daha çok olur. 

KAYNAK: Ruh ve Kâinat, Mayıs1954

Dr. Bedri Ruhselman'ı anarken... 

ETAPSİŞİK Tetkikler ve İlmî Araştırmalar Derneği'nin kurucusu, 

Hakikat ve Vazife İnsanı Bedri Ruhselman'ın bıraktığı eserlerin ve 

Mşekilde 

işaret ettiği yolun yüceliği ve evrensel değeri gittikçe daha açık bir 

ortaya çıkmaktadır. Bu öyle bir yol ve yükselme ki, insanların bütün 

yolları denedikten sonra, mukaddermiş gibi içine girecekleri yolun ta 

kendisidir. 

“Ruhçuluğun” ne olduğunu, ne yapmak istediğini, öz yapısının hangi 

hakikatleri taşıdığını, dünya insanının manevî tekâmülünün hızlanması için 

nelerin gerektiğini, resmen 1946 yılından bu yana ülkemizde başlatan (Ebedî 

Ruhçuluğun Son İNİSİYESİ) RUHSELMAN, yayınladığı eserleriyle dünyada 

ancak spiritüel bilimde çok gelişmiş olan kişilerin sır olarak sakladıkları 

hakikatleri açıkça ifade etmiştir. Bu durum, ülkemizin gelecekte spiritüel 

alanda dünya ölçüsünde bir ödevi yerine getirmesiyle ilgilidir. 

Bütün gizli veya aşikâr bilgilerin “Ruhsal Realiteyle” ilgili bulunan 

yönlerinin ortaya çıkması, hakikatin realite hâlinde uygulanması zamanı 

elbette dünya insanına nasip olacaktır. Bu durum dünya tekâmülünün zarurî 

bir sonucudur. 

Dünya tekâmülü öğretim kadrosu içinde, aldığı kutsal vazifesini noksansız 

ve en iyi şekilde tamamlayan RUHSELMAN'ın Evrensel Bilgisi'ni izlemenin, 

izletmenin; öğrenmenin, öğretmenin; tatbik edip, ettirmenin ne türlü 

zorluklarla savaşıp, nefsi ezip bilgi ve vicdanı baştacı etmeyi gerektirdiğini 

biliyoruz. Zaman, daima olduğu gibi, onun lehine işlemekte, onun bilgisini 

haklı çıkarmakta, onun misyonunu genişletmektedir. Memleketimiz bu 

misyonun hareket noktası olmakla, büyük bir sorumluluk altında bulunuyor. 

Şuur ve vicdanların bilgisizlik ve sapıklık karşısında göstereceği dikkat, 

uyanıklık gerçekten mutlu yarınların sebebi olacaktır. Yüzyıllardır özlenen saf 

hakikati, sembolsüz ve benzetmesiz “açık bilgi”yi insanlığa bırakıp giden 

RUHSELMAN, beşerî kimliğinin arkasına gizlenmiş, ilâhi hiyerarşide Bilgi 

TAŞIYICISI'dır. Dünya'nın, Son Hakikati'ni gönderenlerin has evlâdı, 

kıyamın sahibidir. 

Kutsal vazifesini tamamladıktan sonra Dünya ve realitesini terk ederek 

aramızdan ayrılan RUHSELMAN'ın idraklerimizde gitgide devleşen 

şahsiyeti, şuurlarımızda gitgide geniş mekânlar kazanan bilgi ve kudreti, 

vicdanlarımızda gitgide derinleşen ahlâkı ve insanlık idealindeki tekâmülün 

hakikî bilgiler ile hız almasında gösterdiği cehit ve cesaretin karşısında saygı 

ile eğiliyoruz. 

Ergün ARIKDAL 

“Üstat Dr. Bedri Ruhselman'ı sevgi, saygı ve derin bir minnet duygusuyla 

anmayı bir vazife biliriz.” 

ARAD 

5 


6 


1 SORU? 

CEVAP 

Tekâmül nedir? Hazırlayan: Günay Yalçın 

EÇEN sayıda her koşulda tekâmül edilir mi sorusuna cevap arıyorduk. Çeşitli 

tebliğlerden örnekler vererek her varlığın her koşulda tekâmül edemeyeceği 

Gsonucuna vardık. Farklı şuur seviyelerine sahip varlıklar farklı tekâmül 

yollarına ihtiyaç duyuyorlar. Bu sorunun cevabını vermek için tekâmül nedir 

sorusunun cevabını da vermek gerektiğini ifade etmiştik. 

Tekâmülün kelime anlamı : TDK sözlüğünde; 1. isim, eskimiş Olgunluk, 

olgunlaşma, 2. Gelişim, gelişme, 3. biyoloji Evrim olarak ifade ediliyor. 

Hiçbir şey aynı kalmıyor, her şey değişiyor. Kendi hayatımıza baktığımızda da 

bunu görebiliriz. Konuları burada ruhsal tebliğleri ve Ruhsal Öğretmenlerin verdiği 

bilgileri inceleyerek ruhsal açıdan ele alıyor ve metapsişik yorumlarını yapmaya 

çalışıyoruz. Ancak bu bilgilere başvurmadan evvel ilk önce araştırdığımız konuyla 

ilgili olarak kendi hayat tecrübelerimizin, kendi fikirlerimizin kendi yorumlarımızın ne 

olduğunu anlamalıyız. Kendimize göre bir cevabımızın olması gerekir. O nedenle 

“Tekâmül nedir?” sorusuna cevap ararken öncelikle kendi yaşantınızı gözden 

geçirmenizi öneririm. Siz dünkü siz değilsiniz ama dün ve bugün arasındaki ruhsal 

bedensel değişimi, olgunlaşmayı, ilerlemeyi hemen gözünüzle görüp, anlayışınızla 

idrak edemiyorsunuz. Ama 10 yıl önceki sizle şimdiki siz arasındaki değişimi 

bilebilirsiniz. An be an olan değişimi bilemiyorsunuz ama uzun aralıklarla 

baktığınızda değişimi görebiliyorsunuz. O değişim bir anda mı oldu? Hayır. Tedricen 

yani yavaş yavaş oldu. Biz ancak an'larda olan değişimin toplamındaki değişimi 

çarpıcı olarak gözlemleyebiliyoruz. Dolayısıyla hiçbir şey aynı kalmıyor, her şey 

değişiyor. Bütün bu değişimlerin sonucunda biz zamanın ve yaşadığımız olayların, 

tecrübemizin etkisiyle başkalaşıyoruz, yenileniyoruz, daha dar kapsamlı düşünüp 

anlamaktan, davranmaktan, daha geniş kapsamlı düşünüp anlamaya, davranmaya 

başlıyoruz, esniyoruz, hayatın doğal işleyişini (ruhsal, bedensel, ahlaksal, moral 

işleyişini) daha iyi kavrıyor ve ona daha iyi uyum sağlıyoruz. Değişim de ilerlemeyi, 

gelişmeyi tekâmülü beraberinde getiriyor. Hakikaten ruhumuzdaki parlaklık, 

yumuşaklık, şefkat, merhamet, idrak kapasitesi, kavrayış, anlayış, her geçen gün daha 

çok açığa çıkıyor. Yapmam dediğimiz şeyleri yapıyoruz, olmaz dediğimiz şeyleri 

olduruyoruz veya tersine. Bütün bunlar tekâmülün ortaya çıkardığı sonuçlardır. 

Üstad Ergün Arıkdal, 26.5.1990 tarihinde Ankara'da "İnsanlığı Yöneten Kanunlar" 

adlı konuşmasında ise tekâmül konusunda şunları söylemiştir: “Tekâmülün asıl 

manası, insanlığı yöneten kanunları önce tanımak, sonra bunları kendi gücü nisbetinde 

anlamak ve daha sonra gene kendi gücü nisbetinde bu kanunları öğrenip, uygulamaktır. 

Bizim asıl yaşayışımızdan maksadımız, yeryüzünde ne yaparsak yapalım, ne edersek 

edelim, ne düşünürsek düşünelim, hangi sistemle ilişkili olursak olalım, yeryüzünde şu 

beden içerisinde realite olarak yaptığımız temel iş, temel unsur insanlığı yöneten 

kanunların bir öğrencisi olmaktır.” 

Devam edecek...

Beden ve Tesirler 

İZLER, bütün dimağ faaliyetlerinizde devamlı olarak 

muhitine bir takım ihtizaz intişar ettiren varlıklarsınız. 

Settirir. 

Bedeniniz devamlı olarak kendine has tesirler intişar 

Kâinat sonsuz bir potansiyele malik bir titreşim 

mahşeridir. İnsanın özelliği, yüksek ve ulvî bir şuura malik 

olarak kâinat içerisinde mevcut olan ihtizazın sonsuz çeşitlilik 

içerisinde bulunan tabakaları ile irtibatı kurmak ve bu ihtizazları 

yakalamak ihtiyacında olmasıdır. Yani insan, alıcı ve verici 

rolünü gören, bunu şuurlu olarak yapabilen bir varlıktır. Birinci 

prensip. 

Her tesir, menşei ile alâkalı olarak, bir ihtizaz frekansını 

muhtevidir. Bu frekans, varlıklar nokta-i nazarından büyük bir 

cehdin veya bir faaliyetin meydana getirmiş olduğu hususî bir 

atmosfere sahiptir. Yani, her varlık kendine ait bir frekansa 

maliktir. İkinci prensip. 

Tesir; beden, şuur sahası ve şuurlu varlık tarzında bir sırayı 

takip etmek suretiyle intikal edebilir. Dimağınız bedeninizin 

aynı seyyal tesirlerini taşıyan bir mahaldir. Buradaki seyyal 

tesirler, şuur sahasının en kaba saçaklarını teşkil eder. Şuur 

sahasının en kaba saçakları ile dimağınızın intişar ettirdiği 

tesirler arasında, mutavassıt rolünü gören seyyaleler mevcuttur. 

Bu seyyaleler dördüncü buuta ait seyyalelerdir. Demek oluyor 

ki, insan, dimağının en ince seyyalesiyle, dördüncü buutun 

varlığıdır. Ve ancak bu dördüncü buut seyyalesinin veyahut 

oraya has seyyalelerin aracılığı ile şuur sahanızın en kaba 

saçakları irtibata gelebilmektedir. Şuur sahanız ise, muhtelif 

varyeteler, menevişler, değişik renkler aksettiren bir hususiyete 

maliktir. Ve onun son bulduğu nokta, yüksek şuurunuz, 

dolayısıyla cevherinizdir. Bu mekanizmayı üçüncü prensip 

olarak söylüyoruz. 

SÖZLÜK: 

dimağ: beyin • ihtizaz: titreşim • intişar ettirmek: yayılmak, 

dağılmak • mahşeri: topluluğa ait • frekans: sıklık • muhtevi: 

ihtiva etmiş, içine almış • mutavassıt: aracı, araya giren 

SADIKLAR PLÂNI’ndan alıntılar 

Celse: 114 • 9.2.1968 

7 


8 


İnsanın Hedefi 

• Seyhan Okan 

EDEFLERİMİZ Hayat 

Plânımızdadır. Yeryüzüne 

Hkendi 

isteklerimiz doğrultusunda 

gelişimimizi sağlayacağına 

emin olduğumuz birtakım tecrübeleri 

yaşamak, birtakım görgüleri, bilgileri 

elde etmek için enkarne oluruz. 

Her varlık dünyaya enkarne 

olurken bir bedenli halde yaşamak 

için ruhsal dünyadan yeryüzüne gelir. 

Yeryüzüne indiğimizde, bir 

bedene bağlandığımızda açık 

şuurumuzun % 5'i ile bu dünyada 

kalırız. Şuurumuzun % 95'i kararır. 

Küçük bir kısmıyla bu dünyada 

tatbikat yapıyoruz. Bu sebepten her 

şeyi tam anlayamıyor, bilemiyoruz. 

Merakımız, sorularımız sürekli hale 

geliyor. 

Hayat programımızı aydınlık, 

serbest, yüksek şuur haliyle yaparız. 

Yapacağımız şeyler plânlı, 

programlı, ölçülü, tekâmülümüzü 

arttıracak, hem de geleceğe yönelik 

hayatlarımızın organizasyonunu 

düzenleyecek esasları, temelleri 

meydana getirmek üzere yapılır. 

Yeryüzünde neye muhtaçsak onu 

seçer, yerine getirmek üzere geliriz. 

Vazife dünya icaplarının arkasına 

gizlenmiştir. 

Hedeflerimizi hissetmek, 

anlamak için disiplinli bir istek ve 

güçlü bir irade çabasına ihtiyaç 

vardır. İrade, çaba, istek olmadan 

hedefe ulaşmak mümkün değildir. 

İnsanların isteklerinin sınırsız 

oluşu çok problemler yaratmaz. 

Çünkü istekler kişi, aile, toplum, 

şehir vb. realitelere göre cevap bulur. 

İnsanlara isteklerini sınırlamayı 

öğretmek mümkün değildir. 

Sınırlamayı seçmeyi, ancak varlığın 

kendisi yapabilir. Kişinin 

enkarnasyon (yeryüzünde 

bedenlenme isteğimiz) hedefi nedir 

sorusunun cevabı aranmalıdır. 

Uzun vadeli hedefler, 

tekâmüldeki tecrübeyi, görgüyü, 

bilgiyi, hızı arttıracak hedefler göz 

önünde bulundurulmalıdır. Kısa 

vadeli, geçici, sürekli olmayan 

hedefler, bir takım ruhsal haletleri 

yaşamamaya sebep olacaklar fakat 

bu da sönüp gidecektir. Bu yüzden 

istekleri, hedeflerinin ne olduğunu, 

hayatta neleri hedeflemek gerektiğini 

birbirimize anlatmak, hatırlatmak, 

öğretmek gerekir. Büyük hedefleri 

belirlemek, bunlara ulaşmanın büyük 

çabalarla, gayretlerle olabileceğini 

izah etmek önemlidir, sorumluluk 

alma işidir. Örneğin insanların bir ve 

beraber olabilmesi Varlıksal bir 

hedeftir. Beşeri hedefler değil, kalıcı, 

özde değerli olan, varlığımıza ait 

hedefler hakkında bilgilendirmek 

gerekir. Tüm insanlık için Varlıksal 

Eşitlik İlkesi bir hedeftir. Sebepsonuç 

bilgileri çok kıymetli ögeleri 

barındırır. Sevgi, saygı, dayanışma, 

yardımlaşma, özde birlik, bu 

varlıksal eşitlik ilkesinin etik 

değerleridir. 

Diğer birleştirici hedef Seçme 

Özgürlüğü ilkesidir. Varlıksal Eşitlik

ve Seçme İlkesi, yeryüzünde yaşayan 

herkesin kendine özgü bir yolu 

olduğunu gösterir. 

Her şey burada neyi hedef 

aldığınıza bağlı olarak gelişir ve 

değişir. Para, mal, mülk gibi maddi 

hedefler zamana, mekâna göre belirli 

koşullar altında geçerlidir 

(Hastalıkta, savaşta geleceği garanti 

altına almak demek değildir). 

İsteklerimizi maddesel bir dünya 

sistemi içinde sınırlamamak 

gerekir.Garanti işlerini değil, 

önümüze çıkan imkânları 

değerlendirmek, tekâmülü 

hızlandırıcı tecrübe ve bilgileri 

kazanmaya özen gösterilmelidir. 

İsteklerimizin hedefi, egoyu tatmin 

değil, varlıksal tatminler olmalıdır. 

Hedef, idrak kapasitesine 

bağlıdır. Kendini bilmek çok 

önemlidir. Varlığımız hakkında öz 

bilgilere sahip olmaktır. Yani ben 

kimim, niye bu dünyadayım, ne 

yapıyorum, hedefim nedir, niçin 

yaşıyorum diye sormalıyız ki, 

cevapları elde etmeye çalışırsak, 

isabetli kararlar alıp uygulayabiliriz. 

Hedefimizin ne olduğunu, nereye 

ulaşmak istediğimizi iyi 

belirlememiz gerekir. Bu bizim idrak 

kapasitemize bağlı olan bir 

durumdur. Suni ihtiyaçlarımızın 

farkında olabilmeliyiz. 

Hedef belirlemek önemli bir 

husustur. Hedefimize bizi en seri, 

çabuk götürecek yolu seçebildiğimiz 

ölçüde, gerçek ihtiyacımıza cevap 

verecek olan yolu izlememiz bizi 

başarıya götürür. 

Hedeflerimizi belirlemede Vicdan 

önemli bir melekedir. Vicdan insanın 

kendi ölçüleri içinde neyin iyi, neyin 

kötü olduğunu idrak etmesine 

yardımcı olan, duyguları birleştirici, 

daha çok ahlaki yönü olan bir 

melekemizdir. Vicdana ulaşmanın 

yolu, tamponları yok etmektir. Bir 

insan bir yandan merhametli, bir 

yandan yıkıcı duygular içinde 

olabilir. Önemli olan idrak, 

şuurlanmadır. 

Vicdan tekâmülle gelişir. Hedefte 

idrak önemlidir. Bir şeyi anlamak, 

bir şeyin farkına varmak, onun 

hüviyeti hakkında kesin bir bilgiye 

varabilmektir. Beyin rahatsızlıkları, 

bazı hastalıklar idraki zayıflatır. 

İdrak ruhsal anlayıştır. Ruhsal 

dünya ile fiziksel dünyanın işbirliği 

kurulabildiği noktalarda ortaya çıkan 

bir aydınlanma halidir. Hepimiz 

realitemizin yararlanacağı, 

taşıyabileceğimiz kadar gerçeklerle 

karşılaşırız. 

Var olmak, vazifeler almak 

anlamındadır. Yaşam tarzımızda, 

hedefe ulaşma disiplini içinde 

olmaya azami gayret göstermeliyiz. 

Yaşam tarzı demek, rastgelelik, anlık 

istekler peşinde koşmak değildir. Pek 

çok insan hayatta hedeflerini gözden 

geçirmedikleri için, hayatlarına hedef 

koymadıkları için hal ve 

hareketlerini düzenlemekte zorluk 

çekerler, belirli bir ideale doğru yön 

alamazlar, hayat yolunda savrulurlar. 

Böyle insanların çalışmaları da bir 

tür oyalanmadan başka bir şey 

değildir. 

Halbuki gerçek çalışmanın ilk 

şartı karakterin ve ahlaki 

sorumluluğun gelişmesidir. İnsanın 

hayatında uzun ve kısa vadede 

ulaşabileceği bir hedefinin olması 

şarttır. İnsanın hedefi yoksa 

9 


10 


hareketlerini düzenleyemez. 

Hareketlerinde, duygularında, 

ifadesinde tutarsızlıklar, iniş çıkışlar 

olur; bu da bireysel ve çevresel 

güvensizlik ortamı yaratır. 

Her şey eğitimle öğretilemez. 

Zaman içerisinde ve kendi kendine 

öğrenilir. İyiyi ve kötüyü ayırt 

edebilmek gerekir. Çünkü 

varlığımızın yapısında birlik ve 

beraberlik ruhu hakimdir. Böyle 

olunca hedefi iyi tespit etmek ve o 

hedefe ulaşmak için hareketleri 

düzenli bir şekilde yerine getirmek 

gerekir. 

Varlığın karakterinin ve ahlaki 

sorumluluğun gelişmesi, onun gerek 

toplumsal hayatında gerekse semavi 

hayatında güvenilir bir varlık 

açısından çok önemlidir. 

Kişide öz disiplin önemlidir. 

Disiplin, bir kişinin hedefine göre 

hareket etmesini sağlar. Korku 

yaratmak zorbalık değildir. 

Hedeflerimiz olursa hayatımız 

düzene girer. 

Her varlığın bir hayat plânı 

vardır. Hayat plânı bizim 

isteklerimizden meydana gelmiş bir 

mozaiktir. Bazen isteklerimiz bize 

çok önemsiz gibi gelebilir, ama o 

istek, çok daha büyük isteklerin 

sonuçlarını elde etmek bakımından 

itici bir güç görevi görür. İstediğimiz 

her şeye önem vermeli, o andaki 

bakış açımızla gözden geçirmeliyiz. 

Gerçekten bu istenmeli mi, bu 

istediğime layık mıyım, bu isteğim 

bana ne kazandırır, ne kaybettirir 

tarzında incelemeye tabi tutmalıyız. 

Bu ise bilgelikle, olgunlukla yerine 

getirilecek bir duygu, düşünce 

gerektirir. 

Bu dünyaya enkarne olduk ve bir 

hayat plânı ile aşağıdayız. Bu plân 

aynı zamanda bir hedefi içeriyor. Biz 

yeryüzünde gerçekten bu hayat 

hedefimizin farkında mıyız, onun 

için çaba harcıyor muyuz? Bunu hiç 

kimse tam anlamıyla bilemez. 

Hedeflerimiz hakkında insanlara 

birtakım yollarla bilgiler 

verilmektedir. Başarısızlıklarımızı, 

nerelerde başarısız olduğumuzu 

gözden geçirmeliyiz. 

Başarısızlıklarımız bizi hedeften 

uzaklaştırıcı eylemler olabilir. O 

durumda da zaman ve mekân 

enerjisini kullanamamaktan dolayı 

başarısızlıklar kaçınılmaz olur. 

Birçok insan hayat ne imkân 

tanımışsa onunla gider, ömür sürer. 

Ev sahibi, araba sahibi, vb. tarzında 

dağılıp gidebilecek, kalıcı olmayan 

değerleri, araç olan şeyleri hedef 

edinir. 

Hedefini bilmeyen varlıkların en 

büyük özelliklerinden biri de, sürekli 

bir duygusal karmaşa ve çalkantı 

içinde kalmalarıdır. Duygusal 

karmaşalardan doğan işlerin 

sonucunda enkarnasyon hedefinden 

şaşırmalar da olabilir (intiharlar, 

küskünlükler, içe kapanmalar, 

hastalıklar olabilir). Karmaşık 

duyguların sinyalleri, bizi 

özdeşleşmeye, eş koşmaya götürür 

(Bir şairle, bir müzikle, bir hayvanla, 

bitkiyle, yerle yurtla, futbolla vb. 

yaşayış biçimiyle). Eğer eş 

koşulacaksa, temel hedefimizle, 

varlıksal hedefimizle eş koşmalıyız. 16'DA 

Dünyada maddenin yasaları 

hakim olduğundan her an dikkatli, SAYFA 

uyanık, hedefe odaklı olma 

durumundayız. DEVAMI

Kişilik Ötesi Gerçeklikler veya Nörofizyolojik Hayaller 

Deneylenebilir Bir Düalizm 

Tecrübesine Doğru 

• Charles Tart 

ORTAYA Çıkan Etkileşim 

BENİ düalist bir kuram 

önermeye zorlayan temel 

deneysel veri psi fenomenidir. Fizik 

dünyamızla ilgili şu anki bilgilerimize 

ve onun hakkındaki kavramlarımıza ve 

de bu kavramların makul dış değerlerine 

bakınca şunu diyebiliriz: Psi fenomeni 

kavram dışıdır. Bunlar fizikten 

başka türde bazı kavramsal sistemleri 

dikkate almadıkça açıklanamaz gibi 

görünen bir şuur niteliğini belirtmektedirler. 

Şuurla ilgili çeşitli psikolojik 

çalışmalarım ve değişmiş şuur halleri 

hakkındaki incelemelerim beni daha da 

ileri bir düalist tutum edinmeye 

zorlamaktadır. Bu tutum temel olarak 

Şekil l'de ifade edilmiştir. 

Beynin fiziksel yapısı, Şekil l'in sol 

tarafında temsil edilmektedir. Zihin/- 

Hayat adını verebileceğimiz niteliksel 

olarak farklı etmen, şeklin sağ tarafında 

gösterilmektedir. Beyin, zihin veya 

hayat kelimeleriyle ilgili olağan çağrışımlarımızın 

ortaya çıkarabileceği 

dilsel sorunlardan kaçınmak için, 

şuurun bu iki temel alt sistemine B 

sistemi ve Z/H sistemi adını vereceğim. 

B sistemi fizik kavramlarla 

anladığımız fiziksel şeyler olan beden, 

beyin ve sinir sistemini ifade etmektedir. 

Z/H sistemi de fiziksel terimlerle 

anlaşılmaya meydan okuyan şuurun 

nitelik bakımından farklı unsurlarını 

ifade etmektedir. Z/H sisteminin H 

veya hayat unsuru, psi fenomeninin 

ona dair şuurlu bir tecrübe olmadan da 

bir kişiyle bağlantılı olarak meydana 

geldiğini yansıtmak için eklenmiştir. 

Buradaki kanıt henüz çok az olmasına 

rağmen, fizik madde üzerinde bir tür 

zayıf psikokinetik etkide bulunmanın 

hayatın genel bir özelliği olduğunu 

düşünüyorum. Tecrübe ettiğimiz 

haliyle şuur, B sistemi ve Z/H sisteminin 

karşılıklı etkileşmesinden gelen 

bir sistem etkisi olarak ortaya çıkan bir 

etmendir. 

B sistemi şuur ile etrafımızdaki 

dünya arasındaki bağlantıdır. Çevresel 

etmenler, duyu organları vasıtasıyla 

kaydedilirler ve elektriksel/ kimyasal 

modeller olarak B sistemi içerisinde 

son bulurlar. Çeşitli şekilde davranma 

kararları, B sistemi içerisindeki bir 

yerde elektriksel/ kimyasal modeller 

olarak başlarlar ve özel sinirsel uyaranlar 

haline gelip açık davranışları- 

DENEYİMLENEN ŞUUR 

BEYİN ZİHİN / HAYAT 

PSİ ETKİLEŞİMLERİ: 

DURUGÖRÜ 

PSİKOKİNEZİ 

BÖLÜM 3 

Şekil 1. Şuuru anlamak için Ortaya Çıkan 

Etkileşimci yaklaşımın temel modeli 

11 


12 


mızı yaratan motor sinir sistemine 

gelirler. 

B sistemi aşırı karmaşık ve hayli 

ilginç bir yapıdır çünkü B sisteminin 

temel refleksler gibi pek çok unsuru 

açıkça kararlı biçimde işlev yaparken 

diğer önemli unsurlarının pek çoğu ise 

yan gelişigüzel veya tam gelişigüzel 

süreçlerin kontrolü altındaymış gibidirler; 

bunlar çok hafif uyaranlarla 

kolayca harekete geçen, sıklıkla tam 

olarak ateşlenmeye hazır olmayan haldeki 

nöronlar veya sinir gruplarıyla 

kontrol edilirler. "Ortaya Çıkan Etkileşim" 

adını verdiğim düalist şuur kuramım, 

Z/H ve B sistemlerinin psi sayesinde 

karşılıklı etkileştiklerini önermektedir. 

Ayrıntısıyla söylersek, Z/H 

sistemi beynin fizik halini ve dolayısıyla 

da ortamda B sistemindeki fizik 

modeller olarak temsil edilen etkenleri 

en azından ara sıra durugörü aracılığıyla 

tanımaktadır. Dahası, B sisteminin 

ateşleme modelleri, B sisteminde 

bulunan kararlı ve kendi kendini organize 

edebilen özellikler tarafından 

zorla kabul ettirilen organizasyona ek 

olarak, kritik bağlantı noktalarında Z/H 

sisteminden gelen psikokinetik etki 

tarafından da etkilenmektedir. Bu iki 

sistemin karşılıklı etkileşmesinden 

bütünsel olarak ortaya çıkan sistem 

veya daha teknik deyimiyle B ve Z/H 

sisteminin karşılıklı etkileşmesinden 

ortaya çıkan daha üst sistem, tecrübe 

ettiğimiz haliyle şuurdur. Başka şekilde 

ifade edersek, şuurumuz olarak dikkate 

aldığımız şey yalnızca B sisteminin 

veya yalnızca Z/H sisteminin tecrübesi 

değildir; karmaşık karşılıklı modellemelerden 

ve organizmanın normal hali 

olan karşılıklı olarak birbirinin içine 

işlemekten ortaya çıkan bir tecrübedir. 

Psi'nin ender görülen bir olay 

olmadığı fakat sürekli devam eden bir 

şey olduğu gibi kural dışı bir iddiada 

bulunuyorum. Normal koşullar altında 

psi, organizmanın içerisinde sıkça 

meydana gelmektedir. Psi, zihin ve 

beden (Z/H) sistemi ve B sisteminin 

birbirini etkiledikleri bir mekanizmadır 

ve filozofların düalist tutum takındıklarında 

daima dışladıkları şey budur. 

Tartışmayı açık halde tutmak için organizma 

içindeki psi'ye oto-psi veya daha 

özel olarak oto-durugörü ve otopsikokinezi 

adını vereceğim. Birinci 

olarak kendisini bize alışılmadık bir 

tezahür olarak fark ettiren psi'nin 

uzaktaki ve organizma için örtülmüş 

olaylar hakkında bilgi toplamak 

şeklindeki kullanımına allo-psi adını 

vereceğiz ve bunu allo-durugörü, allopsikokinezi, 

allo-telepati vs. gibi özel 

biçimlere böleceğiz. Şekil 1'deki Ortaya 

Çıkan Etkileşimci yaklaşım modeli 

kuşkusuz çok basitleştirilmiştir çünkü 

bildiğimiz gibi B sistemi kendi içinde 

çok karmaşık, kendi kendini büyük 

oranda organize edebilen hiyerarşik bir 

sistemdir. Kararlı özelliklerini sadece 

bileşen kısımlarının özel seviyelerinde 

tezahür ettirmez, herhangi bir karmaşık 

sistemdeki gibi çeşitli seviyelerde 

tezahür ederek ortaya çıkan özellikleri 

de vardır. Bu tür Ortaya Çıkan Etkileşim'in 

daha gerçekçi bir şeması Şekil 

2'de verilmiştir. Bu, bir dizi yeni 

düşünceyi içermektedir. 

Öncelikle, yalnızca B sistemi içinde 

bile daha Z/H sisteminin karşılıklı 

etkileşmesini düşünmeye başlamadan 

sistem karmaşıklığına yol açan çeşitli 

hiyerarşik organizasyon seviyeleri 

olduğunu anlamalıyız. Şekil 2'nin sol 

tarafında gösterilen en düşük seviye, 

tekil sinirlerin olduğu yerdir ve onların 

yalıtılmış özellikleri olduğundan, bu 

sinirlerin ortaya çıkan sistem özelliklerinin 

başladığı bir seviye olan ve

Şekil 2. Hem B hem de Z/H sistemleri ve de etkileşimlerinin karmaşıklığını ve ortaya çıkan 

sistem özelliklerini temsil eden daha ayrıntılı bir Ortaya Çıkan Etkileşim yaklaşımı modeli. 

kendilerinden sonra gelen karmaşıklık 

seviyesinde, sinir grupları içinde organize 

edildiklerini gittikçe daha iyi 

anlamaya başladık. Yani temel sinir 

grupları, yalnızca tekil sinirlere 

bakıldığında açıkça tahmin edilemeyen 

özelliklere sahip olabilmektedirler. 

Gruplar sırasıyla, yalıtılmış tekil 

sinirlerin özelliklerini etkilemek için 

daha temel bir seviyeye inerek 

etkileşebilirler. Çeşitli sinir grup 

seviyeleri, Şekil 2'deki bilgi aktarımı 

ve karşılıklı etkileşme oklarıyla 

gösterildiği gibi daha başka yollarla da 

karşılıklı etkileşerek daha da karmaşık 

hale gelirler. Bu karmaşık etkileşmeler 

ve ortaya çıkan özellikler nedeniyle B 

sistemini sadece fizik özellikleri 

bakımından anlamaya çalışmak için 

bile önümüzde bir hayat boyu sürecek 

bir çalışma alanı vardır. 

Z/H sistemi, Şekil 2'nin sağ 

tarafında temsil edilmektedir. Gerçek 

dünyadaki işlemlerde temel bir simetri 

olduğunu varsaymayı fizikçiler oldukça 

yararlı bulduklarından, şekli çizerken 

bu simetri ilkesini uyguladım ve 

Z/H sisteminin de hiyerarşik olarak 

organize olduğunu varsaydım. En 

düşük seviyelerde, çok rahat etmediğim 

fakat henüz onun yerine koyacak 

bir şey bulamadığım dirimselci (vitalistik) 

bir terim olan en temel "hayat 

enerjileri" bulunur. Temel Z/H sistemi 

fenomeni bu düşük hiyerarşik seviyelerde 

meydana gelir, B sistemi seviyelerinde 

olduğu gibi birbiriyle etkileşirler 

ve ortaya çıkan çeşitli özelliklere 

sahip olurlar. Z/H sistemi hiyerarşisinde 

biraz daha yukarılara çıkarsak 

Z/H sistemi özelliklerinin deneysel 

temsiline yakın benzerlikler buluruz, 

böylece yalnızca temel bir hayat 

enerjisi seviyesinden değil de "mantal" 

13 


14 


seviyeden söz etmeye başlayabiliriz. 

Böylece sistem özellikleri hem B ve 

hem de Z/H sistemlerinde ortaya çıkan 

yasaların sonucu oluşmaktadırlar. 

B Sisteminin Kendi Kaderini 

Tayin Etmesi 

Z/H sisteminin kendi kendini 

organize etme niteliklerinden söz 

etmek çok tartışma yaratabilir ancak 

güncel bilimsel bilgiden açıkça görülmektedir 

ki B sistemi önemli ölçüde 

kendi kendini organize edebilmektedir. 

Bunu mutlak bir açıklama gibi sunamayız 

çünkü Ortaya Çıkan Etkileşimci 

kuram doğru olduğu kadarıyla, B 

sistemini tam bir yalıtım içinde asla 

gözlemleyemeyiz; Z/H sistemi B 

sistemiyle hiç etkileşmeseydi, B 

sistemi ölmüş olurdu. Ölü beyinler çok 

fazla bilgi işlemezler. Bununla birlikte 

karmaşık, içsel bakımdan kararlı ve 

organize bilgisayar sistemleri kurmayı 

artık öğrendiğimiz için ve günümüzdeki 

bilgisayar sistemlerinden yola 

çıkarak canlı B sistemlerinin fonksiyonuna 

dair çıkarımlar yapabileceğimiz 

içindir ki, B sistemi içindeki kendi 

kendini organizasyonun ve kendi 

kaderini tayin etmenin onun doğasında 

mevcut fizik ve sistem özelliklerinden 

gelmiş olması iyi bir varsayımdır. Bu 

kendi kendini organize etme eylemini 

bedendeki içsel homeostatik (denge) 

işlemler gibi organizmanın doğuştan 

gerçekleştirebildiği temel biyolojik 

fonksiyonlara ve kültür süreçlerinden 

gelen öğrenilmiş işlemlere bölebiliriz. 

Belirli şartlar altında bir kişinin nasıl 

davranacağının tahmin edilebilmesinin 

ima ettiği gibi kişilik ve alışkanlık gibi 

kavramlarımızın olduğu temel gerçeği, 

B sistemi içinde bu içsel devreleri 

ateşleyen gerekli çevresel uyaran söz 

konusu olduğunda kararlı sonuçları 

üretecek yarı sürekli fiziksel değişikliklerin 

yapıldığını önerir. Dahası, olağan 

şuur anına dair kısa bir iç gözlem 

bile bunun asla durmayan bir akım 

içinde sürekli bir zihinsel etkinlik, 

düşünme, hatırlama, ilişkilendirme, 

plânlama, düşünme ile ayırt edildiğini 

gösterecektir. Bu etkinliğin içeriği 

büyük ölçüde kendimizle ilgili genel 

fikir birliğini yansıttığından ve B 

sisteminin ortaya çıkardığı ve aracı 

olduğu gelişim tarihimizdeki uyaranla 

yaratıldığından, bu sürekli etkinlik 

büyük ölçüde B sistemi içindeki yarı 

sürekli fiziksel izlerle ilgiliymiş gibi 

görünmektedir. Demek ki B sistemi 

büyük miktardaki bilgi işlemeyi ve 

içsel işlemleri, Z/H sisteminin özel 

etkileşimini dikkate almadan kendi 

kendine yapıyor gibidir. Sıradan 

şuurun bu otomatizasyonu, akılda 

tutulması gereken önemli bir etmendir. 

Sıradan ve Sıra dışı Psi 

Daha önce açıkladığım gibi, Ortaya 

Çıkan Etkileşimci görüş açısından 

psi'nin herkesin günlük hayatında 

büyük ölçüde, organizmanın içinde 

içsel olarak iş gören oto-psi olarak 

kullanıldığını önermiştik. Parapsikolojik 

deneylerde gözlemlediğimiz şey 

ise sıradan psi değil de organizmanın 

içiyle sınırlı işlem yapan ve organizmanın 

dışındaki bir şeyle psi aracılığıyla 

etkileşmek için Z/H sistemine 

ihtiyaç duyan olağanüstü psi ya da 

allo-psi'dir. 

Bu iki sistem arasındaki en önemli 

bilgi ve enerji akış oklarından ikisi, B 

sistemine duyusal giriş ve motor çıkış 

oklarıdır. Organizma içinde, B sisteminden 

Z/H sistemine oto-durugörü 

olarak etkileşme ve Z/H sisteminden B 

sistemine oto-psikokinezi olarak 

etkileşme, bilgi akışının temel yolları-

nın da yerine geçmektedir. Böylece B 

sistemi ve Z/H sistemi, tecrübe ettiğimiz 

şuurun ortaya çıkan sistem özelliğini 

üretmek üzere karşılıklı olarak 

etkileşmektedirler. 

Organizma dışında psi'nin kural 

dışı kullanımı, allo-psikokinezinin 

fizik dünyayla etkileşmesi için bilgi/enerji 

akış okuyla gösterilirken, allodurugörü 

için bilgi akış okuyla gösterilmiştir. 

Gizli bir Z/H sisteminden 

telepati gibi başka birine gelen iletişim, 

başka bir Z/H sisteminden gelen bilgiyi 

toplayarak alıcı telepatiye ve başka bir 

Z/H sistemine bilgi göndererek 

yansıtıcı telepatiye bölünebilmektedir. 

Bu bölünme durugörü ve psikokinezi 

süreçleriyle simetriyi sürdürür. Terminoloji 

kolaylığı bakımından telepati, 

allo-psi'nin otomatik bir şeklidir. 

Gerçek psi süreçleriyle temel ayrım, 

Z/H sistemiyle Z/H sistemi arasındaki 

etkileşim ve Z/H sistemiyle fizik dünya 

sistemi arasındaki etkileşim olabilir. 

Deneysel koşullar altında saf allotelepatiyi 

gözlemlemeye çalışmada 

kuşkusuz metodolojik bir sorun bulunmaktadır 

çünkü onun yansıtıldığının 

doğrulanmasını istiyorsak, doğrulayabileceğimiz 

telepatik olarak alınmış 

bilginin davranış şeklinde tezahürüne 

sahip olmak için oto-psikokineziyi de 

ona eklemek zorundayızdır. 

Bu makalede (2. bölümde) önceden 

bilmeyi (prekognisyon) temel bir psi 

fenomeni olarak dikkate almıştım fakat 

psi'yi temel bir ayrım olarak tanımlarken 

bu zamana bağlı tanımı şimdilik 

dikkate almayacağım. Şuurun Z/H 

unsurunun mekân ve zamanda düşük 

tabiatlı bir noktasallaşma derecesi 

vardır. Öte yandan B sistemi, mekân ve 

zamanda çok yüksek derecede noktasallaşmıştır. 

Belirli sinirsel ateşleme 

modellerinin, zamanın şu ve bu 

anlarında şu ve bu yerlerinde mevcut 

olduğuna dair oldukça yararlı ve tam 

açıklamalar yapabiliriz. 

Z/H sisteminin tabiatında bulunan 

bu düşük noktasallaşma derecesi; 

duyusal olarak uzak bulunduğu veya 

engellendiği, mekân ve zaman 

bakımından uzağında kaldığı bilgiyi 

toplaması için organizmaya izin veren 

psi veya daha teknik olarak allo- 

psi'nin özelliklerinden ileri gelmektedir. 

Daha genel olarak ifade edersek, 

insanın şuurunun büyük ölçüde buradaki 

mekân ve zamana odaklanırken 

aynı anda organizmanın etrafındaki 

yakın mekân ve zamana da uzanmış 

olan bir unsuru vardır ve allo-psi 

başarıyla kullanıldığında organizmanın 

hayli uzağındaki mekânsal ve zamansal 

noktalara da odaklanma yeteneğine 

sahiptir. Bu durum şuurun Ortaya 

Çıkan Etkileşimci kuramının deneylenebilir 

sonuçlarından birini açıklar: 

şuur olağan mekân ve zaman kavramlarımıza 

göre kavram dışı özellikleri 

tezahür ettirmektedir ve bu nedenle 

kendi koşulları içinde anlaşılması 

gerekmektedir. Z/H sisteminin, fiziksel 

olarak açıklanabilir kavramlara 

indirgenmeyen koşulları vardır. 

Devam edecek 

• Yazarın 1978 yılında Amerikan Psikoloji Birliği'ne 

sunduğu makaleyi Cengiz Cevre çevirdi. (Ruh ve 

Madde, Eylül 2003) 

15 


16 


SAYFA 10'DAN DEVAM 

Yaşamak temelde en kapsamlı bir 

biçimde Yaradanın işini tamamlamak 

için yapılan bir vazifedir. Bizler, 

yaratılmış olan bir şeyi devamlı 

değiştirmeye çalışıyoruz, bunları 

yaparken tecrübe ve bilgi sahibi 

oluyoruz. Böylece yaratma 

yeteneğimizi kazanıp, yaradana 

hizmetkâr oluyoruz. 

Dünyaya niye geldiğimizin basit 

açıklaması, maddesel yaşamı 

öğrenmek, duyuları geliştirmek, 

onlara yön verebilmek, hakim 

olmaktır. 

Dünyaya bedenlenirken, belirli 

bir hedef ve plân içinde bağlanılır. 

Şimdiki zaman farkındalığı için de 

varlıksal ilkeleri yeniden gözden 

geçirmeliyiz. 

Hayatın her anının, tekâmül 

edebilmemiz için bize sunulan 

rahmetlerle dolu olduğunu, hem 

geçmişte yarım kalan, hem de 

gelecekte olmasını istediğimiz 

hedeflerimize götürücü fırsatlar 

içerdiğine inanmalıyız. 

Hayat plânımızdaki ana 

hedefimize ulaşabilmek, varolan 

içimizdeki ilahi ışığın farkına 

varmakla mümkün olacaktır. 

Konumuzu “4 Mum” adlı hikaye 

ile bitirelim. 

Dört mum yavaşça yanıyordu. 

Ortam çok sessizdi, konuşmaları 

duyuluyordu. İlki konuştu: 

“Ben Barışım. Hiç kimse benim 

yanık kalmamı sağlamaya 

çalışmıyor, inanıyorum ki 

söneceğim.” Alevi gittikçe azaldı ve 

söndü. 

İkincisi konuştu: 

Ben “İnancım. Neredeyse herkes 

beni artık gerekli görmüyor, o 

nedenle daha fazla yanık kalmama 

gerek yok.” Konuşmasını bitirdi ve 

söndü. 

Üçüncü mum da: 

“Ben sevgiyim, yanık kalmak 

için gücüm yok. İnsanlar beni bir 

tarafa bıraktı ve önemimi 

anlayamadı. Kendilerine en yakın 

olanları bile sevmeyi unuttular” dedi 

ve o da söndü. 

Ansızın bir çocuk odaya girdi ve 

üç mumun da yanmadığını gördü “ 

Neden yanmıyorsunuz, sizin sonuna 

kadar yanmanız gerekir ” dedi ve 

ağlamaya başladı. 

Dördüncü mum çocuğa döndü 

ve: “Korkma ben hâlâ yanıyorum, 

diğer mumları da yeniden 

yakabiliriz, ben “Umudum” dedi. 

Parlayan gözlerle çocuk Umut 

mumunu aldı ve diğer mumları tekrar 

yaktı. 

Umudun alevi yaşamınızdan hiç 

eksilmesin ve böylece her birimiz 

UMUDU, BARIŞI VE SEVGİYİ 

sürdürebilelim. 

KAYNAKLAR: 

• Kendini Bilmek, Ergün Arıkdal, Ruh ve 

Madde Yayınları 

• Evrensel İnsan, Ergün Arıkdal, Ruh ve 

Madde Yayınları 

• Pozitif Yaşam, Ergün Arıkdal, Ruh ve Madde 

Yayınları 

• Büyük Sentez Tekâmül, Ergün Arıkdal, Ruh 

ve Madde Yayınları 

• Şuur, P.D. Quspensky Ruh ve Madde 

Yayınları 

• Hayata Yön Veren Hikayeler, Cengiz 

Erşahin, Tutku Yayınları

İnsanın Hedefi Nedir? - arad : : ankara ruhsal araştırmalar derneği

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?