nazim

ahibe do�ru
- etsizdi, uzundu bu el,
hakikat gibi, kemikli ve kuru -.
Ve ne olduysa o anda oldu i�te.
Renkli cam�n alt�ndaki kad�n
ç���lç�plak göründü k�pk�rm��� güne�te.
Memeleri a��rd�
ve sar� ipek gibi parl�yordu karn���n alt�nda tüyler.
Dü�ürdü kâad� muhterem peder
ve �eytan'�n i�vas�yla hakikati ba��rd� :
«- Kar�� koymak günü geldi en büyük tehlikeye.
Harbediyoruz,
fuh�un bekas� için,
kerhane kap�lar� kapanmas�n diye.
Ve sen orda, arkada
içinde beyaz entarisinin
bir erkek çocu�u gibi duran,
sen orospu olacaks�n k���m.
Sana firengi ve belso�uklu�u verecekler
büyük �ehirlerimizden birinde.
Baban dönmeyecek
Yat�yor �imdi yüzükoyun
çok uzak bir topra��n üzerinde.
�imdi kan içindedir
etli, kal�n kulaklar
ve ince kollar���n doland��� boyun.
Yatt��� yerde yaln�z de�il.
Hareketsiz duran tanklarla, terk edilmi� toplar sahada.»
Kendi sesinden ürkerek
sustu rahip.
Orda, arkada, beyazl� k�z a���yordu.
Kadife ceketli bir erkek
- ihtiyar orman bekçisi civar çiftli�in -
bir �eyler söylemek istedi.
Sivri sakal��� ka������eytan,
rahibe : «Devam et,» - dedi.
Ve muhterem peder
ba�lad� tekrar konu�maya :
«- Harbediyoruz :
pazar ve mal nizam���n bekas� için.
Kömür, lâstik ve kereste,
ve kendi de�erinden fazla yaratan i� kuvveti
sat�lmal���r.
Patiska, benzin
bu�day, patates, domuz eti
ve taze gümrah bir sesin içindeki cennet
sat�lmal���r.
Güne�li bahçesi ve resimli kitaplar� çocuklu�un
ve ihtiyarl���n emniyeti
sat�lmal���r.
�an, �eref ve saadet,
ve
kuru kahve
topyekun pazar mal� olup
tart���p, ölçülüp, biçilip sat�lmal���r.
Harbediyoruz :
harbi bitirdi�imiz zaman
aç, i�siz ve sakat
- harp madalyas�yla fakat -
köprü alt�nda yat�lmal���r...»
Yine sustu muhterem peder.
�eytan emretti yine :