nazim

Fakir Bir �imal Kilisesinde �eytan �le Rahibin Maceras�
�lkönce ya�murla
sonra birdenbire açan güne�le ba�lam���� sabah.
Henüz �slakt� asfalt�n solundaki tarla.
Harp esirleri çoktan i� ba��ndayd�lar.
Topraktan nefret duyarak
- halbuki köylüydü birço�u -
t�ra��� ve korkak
çapal�yorlard� patatesleri.
Suluboya, solgun resimleri hat�rlat�yordu insana
köy kilisesinden gelen çan sesleri.
Pazard�.
Kilisede erkeklerin hepsi ihtiyard�
kad�nlar�n de�il,
içlerinde büyük memeli k�zlar,
ve sar� saçlar�na ak dü�memi� anneler vard�.
Maviydi gözleri.
Ba�lar� önde,
kal�n, k�rm��� ve harap parmaklar�na bak�yorlard�.
Terliydiler.
Ha�lanm�� lahanayla günlük kokuyordu.
Kürsüde muhterem peder
«beyannameyi» okuyordu,
- gözlerini gizleyerek -.
Renkliydi pencere camlar�ndan biri.
Bu camdan içeri giren güne�
duruyordu genç bir kad���n bembeyaz ensesinde
eski bir kan lekesi gibi.
Ve hiçbir zaman
do�urmam�� olan
gö�üssüz ve kalças�z bir Meryem'in kuca��nda bir çocuk :
ba�� öyle büyük
o kadar inceydi ki k�vr�lm�� bacaklar�
hazin ve korkunçtu.
Önlerinde kandil yan�yordu
eski
sert
ve boyal� tahtay� ayd�nlat�p...
�ki adam boyundayd� tahta heykel.
�eytan saklanm���� arkas�na
- ka�lar� çekik, sakal� sivri,
Mefistofeles olmas� muhtemel,-ve
âlim bir tebessümle
dinliyordu muhterem pederi.
«- Avrupa'n�n bekas�,
(okuyordu beyannameyi muhterem peder)
Avrupa'n�n bekas� için harbediyoruz.»
Dinliyordu �eytan
sivri sakal�nda keder
ve âsi ve selîm akl�na
dayan�lmaz bir a��� vermekteydi yalan.
Okuyordu rahip :
«- Avrupa milletleri el ele verip
harbediyoruz,
ve mutlak imha edece�iz
medeniyet için tahripçi bir unsuru.»
�eytan bir parça yana itti Meryem'in heykelini
ve havada sihirle efsun alâmetleri daireler çevirip
kald�rd� elini