nazim

Namuslu bir kitap gibi güler,
aln�����n terini silersin.
O gider, bu gider, �u gider,
dostluk, sen yan� ba����zda kal�rs�n
Dörtlük
Koparm�� ipini eski kay�klar gibi yüzer
����n, sabaha kar�� rüzgârda tahta cumbalar
ve bir saç mangal�n küllerinde
uyan�r uykuda büyük �stanbulum.
Durup Dururken
Durup dururken içimde bir �eyler kopup t���yor bo�az���,
Durup dururken s�çray�p kalk�yorum yar�da b�rak�p yaz���,
Durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta,
Durup dururken çarp�yor aln�ma kald���mdaki a�aç,
Durup dururken bir kurt uluyor aya kar�� bahts�z, öfkeli, aç,
Durup dururken y�ld�zlar inip sallan�yor bir bahçede, sal�ncakta,
Durup dururken mezardaki halim geçiyor akl�mdan,
Durup dururken kafamda bir güne�li duman,
Durup dururken hiç bitmeyecekmi� gibi ba�lan�yorum ba�lad���m güne,
Ve her seferinde sen ç���yorsun suyun yüzüne...
Dünyan�n En Tuhaf Mahluku...
Akrep gibisin karde�im,
korkak bir karanl�k içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin karde�im,
serçenin tela�� içindesin.
Midye gibisin karde�im,
midye gibi kapal�, rahat.
Ve sönmü� bir yanarda� a��� gibi korkunçsun, karde�im.
Bir de�il,
be� de�il,
yüz milyonlarlas�n maalesef.
Koyun gibisin karde�im,
gocuklu celep kald���nca sopas���
sürüye kat���verirsin hemen
ve âdeta ma�rur, ko�ars�n salhaneye.
Dünyan�n en tuhaf mahlukusun yani,
hani �u derya içre olup
deryay� bilmiyen bal�ktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek e�er
ve hâlâ �arab����� vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
- deme�e de dilim varm�yor ama -
kabahat�n ço�u senin, can�m karde�im!