nazim

Hay�r,
hiç akl�ma gelmedi nezle olmak ihtimali.
Yakt�m sobam���.
�yice ���nmak lâz�m ilkönce.
Ci�er bir çay barda�� gibi çatlarm��.
Pencereye, kara bak�yorum :
«E�ini gaip eyleyen bir ku�
gibi kar
geçen eyyam� nev bahar� arar...»
Babam bu �iiri çok severdi.
Sen be�enmezsin.
«Sa�dan sola, soldan sa�a lerzân� girizan...»
Lambay� söndürmeden balkona ç�kt�m.
« ... gibi kar
dü�er dü�er a�lar...»
Oturdum balkonda iskemleye.
Havada ç�t yok.
Karanl�k bembeyaz.
Uykuday�m sanki.
Sanki çok sevdi�im bir insan
korkarak beni uyand�rmaktan
yumu�ac�k dola��yor etraf�mda.
Ü�ümüyordum.
Kederim duruluyor
berrakla��yor.
Odan�n caml� kap���ndan balkona vuran ���k
s�cak bir kuma� gibiydi üstünde dizlerimin.
Ben rehavetli bir mahzunluk içinde
acayip �eyler dü�ünüyordum :
Feneryolu'ndaki ç�nar
150 ya��ndaym��.
Ömrü bir gün süren böcekler.
Gün gelecek
insanlar çok uzun
çok bahtiyar ya�ayacaklar.
�nsan�n yüre�i ve kafas� var...
�nsan�n elleri...
�nsan?
Ne zamanki,
nerdeki,
hangi s���ftan?
Onlar�n insanlar�,
bizim insanlar���z.
Ve her �eye ra�men
yeni bir dünya için yap�lan kavga.
Sonra sen
ben
bir k���k küvet
ve benim
kendime kar�� duydu�um merhamet...
Kar durdu.
Sökmek üzre �afak.
Utanarak
odaya döndüm.
O anda uyansayd�n
sar���p boynuna...
Uyanmad�n.
Evet,
çok �ükür nezle bile de�ilim.
�imdi?
Zaman zaman hat�rlay�p