nazim

Noktanoktanoktanokta nooook-ta
Basm����r yine ba���na Benerci'yi
o inan�lmayacak kadar iyi
kahredip yaratan KALKÜTA.
Noktanoktanoktanokta Noooook-ta
I
Bu yaz:
Sabahlar� - taze süt gibi beyaz,
��le zamanlar� - erimi� bak�r gibi ayd�nl�k,
ak�amlar� - Bombayl� kad�nlar�n esmer teninden ���k
ve geceleri - üzüm salk�mlar� gibi y�ld�zl�yken hava
SOMADEVA
dü�tü yata�a.
Kan geliyor bo�az�ndan.
Dinleyin bunu Benerci'nin a���ndan:
«- Gazete kâatlar�yla örtülmü� olan masada bir gaz lambas� yan�yordu. Somadeva, duvar�n dibindeki yer
yata��ndayd�. Boynu bembeyaz. Elmac�k kemiklerinin derisi k�rm���la������. T�ra�� uzam��. Ve gözleri lüzumundan
fazla ayd�nl�k, lüzumundan fazla karanl�kt�.
Yatak çar�af���n ayak ucunda bir tahta kurusu yürüyor.
Gittim, tahta kurusunu ald�m. Masadaki gazete kâad��� kopard�m, koyula���� siyah bir kan damlas�na benziyen
hayvan� kâad�n içinde ezdim.
Somadeva güldü:
- Benerci, beni seviyorsun, dedi.
Gözlerini yüzümde gezdirdi. Gözleri aln�mda durdu:
- Benerci, seneler geçti. Benim att���m ta��n izi silinmemi�. Bunun �imdi fark�na vard�m, dedi.
Yeni do�mu� bir çocuk gibi nefes ald�:
- Bugün iyiceyim, dedi.
Su istedi. Verdim.
- Karanl�k, dedi.
Lamban�n fitilini açt�m.
Yine ona para getirmi�tim.
- Bu paray� nineye verirsin yine. Her gün besleyici yemekler pi�irsin. Hem, üç ö�ün mutlaka yemelisin, dedim.
Cevap vermedi:
- Geçen hafta sana getirdi�im paradan hapisanedekilere göndermi�sin, sonra iki gün kuru ekmek yemi�sin,
dedim.
��itmemezli�e geldi.
- Sana yeme�in için verilen paray� ba�ka yerlere harcamaya hakk�n yok, dedim. Yemek yemen, iyi olman lâz�m,
dedim.
Bir �ey söylemek istedi.
Söylemedi.
Dü�ünüyorum.
Bir kamyonun üstünden uçsuz bucaks�z kalabal��a söz söyliyen Somadeva akl�ma geliyor.
Ya�murlu bir ak�am akl�ma geliyor. Karakolun duvar�na çömelmi�im. �çerde Somadeva'n�n omuz ba�lar� lime
lime yar�larak kan�yor.
Somadeva'n�n mahkemesi akl�ma geliyor. Yumruklar��� maznun parmakl���na vurarak hayk���yor.
Somadeva hapisaneden kaç�yor. Yine beraberiz. Britanya'ya kar�� grevler, nümayi�ler, içtimalar...
S�cak bir ö�le zaman� akl�ma geliyor. Uzun bir yol yürüyoruz. Terimi silmek için Somadeva'dan mendilini
istiyorum. Dalg�n, mendilini veriyor. Mendilde kan.
Gece bo�az�ndan kan bo�anm��. Doktora gidiyoruz. Verem.
Metelik yok. Zaten hastaneye de yat�rmak mümkün de�il. Kaçak.
Somadeva'y�, ninenin evinde, duvar�n dibindeki yer yata��na yat�rd���m gün akl�ma geliyor.
Dü�ünüyorum.
Kötü, berbat �eyler akl�ma geliyor.
Sonra, mendillerine kan tüküren veremli genç k�z romanlar� okuya okuya, bütün bu anlatt�klar��� baya��
bulacak olan baz� okuyucular akl�ma geliyor.
Gülüyorum.
Somadeva soruyor:
- Niye güldün?
- Hiç.. Hem art�k ben gidece�im.
Somadeva soruyor:
- Haftaya geleceksin de�il mi?