nazim

Son Otobüs
Gece yar���.Son otobüs.
Biletçi kesti bileti.
beni ne bir kara haber bekliyor evde,
ne rak� ziyafeti.
Beni ayr���k bekliyor.
Yürüyorum ayr����a korkusuz ve kedersiz.
�yice yakla��� bana büyük karanl�k.
Dünyay� tela���z, rahat seyredebiliyorum art�k
Art�k ����rtm�yor beni dostun kahpeli�i,
elimi s�karken saplad��� b�çak.
Nafile, art�k k����rtam�yor beni dü�man.
Geçtim putlar�n orman�ndan baltalayarak
nede kolay y�����yorlard�.
Yeniden vurdum mihenge inand���m �eyleri,
ço�u katk���z ç�kt� çok �ükür.
Ne böylesine p���l p���l olmu�lu�um vard�,
ne böylesine hür.
�yice yakla��� bana büyük karanl�k.
Dünyay� tela���z, rahat seyredebiliyorum art�k.
Bak���yorum ba���� kald���p i�ten,
kar��ma ç���veriyor geçmi�ten
bir söz
bir konu
bir el i�areti.
Söz dostça
koku güzel,
el eden sevgilim.
Kederlendirmiyor art�k beni hat�ralar�n daveti
hat�ralardan �ikayetçi de�ilim.
Hiçbir �eyden �ikayetim yok zaten,
yüre�imin durup dinlenmeden
kocaman bir di� gibi a���mas�ndan bile.
�yice yakla��� bana büyük karanl�k.
Art�k ne kibri naz���n, ne katibin �ak����.
Tas tas ���k döküyorum ba��mdan a����,
güne�e bakabiliyorum gözüm kama�madan.
Ve belki, ne yaz�k,
hatta en güzel yalan
beni kand�ram�yor art�k.
Art�k söz sarho� edemiyor beni,
ne ba�kas���n ki, nede kendiminki.
��te böyle gülüm,
iyice yakla��� bana ölüm.
Dünya, her zamankinden güzel, dünya.
Dünya, iç çama��rlar�m, elbisemdi,
ba�lad�m soyunma�a.
Bir tren penceresiydim,
bir istasyonum �imdi.
Evin içerisiydim,
�imdi kap�����m kilitsiz.
Bir kat daha seviyorum konuklar�.
Ve s�cak her zamankisinden sar�,
kar her zamankinden temiz.