nazim

4.
Börklüce Mustafa ile Torlak Kemâl, Bedreddinin elini öpüp atlar�na binerek biri Ayd�n, biri Manisa taraflar�na
gittikten sonra ben de rehberimle Konya ellerine do�ru yola ç�kt�m ve bir gün Haymana ovas�na ula�������zda
Duyduk ki Mustafa huruç eylemi�
Ayd�n elinde Karaburunda.
Bedreddinin kelâm��� söylemi�
köylünün huzurunda.
Duyduk ki; «cümle derdinden kurtulup
piri pâk olsun diye,
on be� ya��nda bir civan teni gibi, topra��n eti,
��alar topyekün k���çtan geçirilip
verilmi� ortaya hünkâr beylerinin timar� zeameti.»
Duyduk ki...
Bu i�ler duyulur da durmak olur mu?
Bir sabah erken,
Haymana ovas�nda bir garip ku� öterken,
��ska bir sö�üt alt�nda zeytin danesi yedik.
«Varal�m,
dedik.
Görelim,
dedik.
Yap���p
sapan�n
sap�na
�ol karde� topra���� biz de bir yol
sürelim, dedik.»
Dü�tük da�lara da�lara,
����k da�lar� da�lar�...
Dostlar,
ben yolculuk etmem bir ba��ma.
Bir ikindi vakti can yolda��ma
dedim ki: geldik.
Dedim ki: bak
ba�lad� kar����zda bir çocuk gibi gülme�e
bir ad�m geride a�layan toprak.
Bak ki, incirler iri zümrüt gibidir,
kütükler zor ta��yor kehribar salk�mlar�.
Saz sepetlerde oyn�yan bal�klar� gör:
�slak derileri pul pul, ���l ���ld�r
ve körpe kuzu eti gibi akt�r
yumu�akt�r etleri.
Dedim ki bak,
burda insan toprak gibi, güne� gibi, deniz gibi
bereketli.
Burda insan gibi verimli deniz, güne� ve toprak..
5.
Arkam�zda hünkâr�n ve hünkâr beylerinin timar ve zeametli topraklar��� b�rak�p Börklücenin diyar�na
girdi�imizde bizi ilk kar��layan üç delikanl� oldu. Üçü de yan�mdaki rehberim gibi yekpâre ak libasl�yd�lar. Birisinin
����rc�k, abanoz gibi siyah bir sakal� ve ayn� renkte ihtirasl� gözleri, kemerli büyük bir burnu vard�. Vaktiyle
Musan�n dinindenmi�. �imdi Börklüce yi�itlerinden.
�kincisinin çenesi k�vr�k ve burnu dümdüzdü. Sak�zl� Rum bir gemiciymi�. O da Börklüce müritlerinden.
Üçüncüsü orta boylu, geni� omuzlu. �imdi dü�ünüyorum da, onu, yolparac�lar ko���unda yatan ve o yayla
türküsünü söyliyen Hüseyine benzetiyorum. Yaln�z Hüseyin Erzurumluydu. Bu Ayd�nl�ym��.
�lk sözü söyliyen Ayd�nl� oldu:
- Dost musunuz dü�man m�? dedi. Dost iseniz ho�geldiniz. Dü�man iseniz boynunuz k�ldan incedir.
- Dostuz, dedik.
Ve o zaman ö�rendik ki, Sarohan valisi Sisman�n ordusunu, yani topraklar� tekrar hünkâr beylerine vermek
isteyenleri, bizimkiler Karaburunun dar, da���k geçitlerinde tepelemi�lerdir.
Yine, o yolparac�lar ko���unda yatan Hüseyin'e benziyeni dedi ki: