nazim

gümü� ibriklerde �arap,
bak�r lengerlerde k�zarm�� kuzular nar idi.
Öz karde�i Musay� ok kiri�iyle bo�up
yani bir alt�n le�ende karde� kan�yla aptest alarak
Çelebi Sultan Memet tahta ç�km�� hünkâr idi.
Çelebi hünkâr idi amma
Âl Osman ülkesinde esen
bir k���rl�k ç������, bir ölüm türküsü rüzgâr idi.
Köylünün göz nuru zeamet
al�n teri timar idi.
����k testiler susuz
su ba�ar�nda b���k buran sipahiler var idi.
Yolcu, yollarda topraks�z insan�n
ve insans�z topra��n feryad��� duyar idi.
Ve yollar�n sonu kale kap���nda k���çlar �ak�rdar
köpüklü atlar ki�ner iken
çar��da her lonca kesmi� kendi pirinden ümidi
tarumar idi.
Velhas�l hünkâr idi, timar idi, rüzgâr idi,
ahüzar idi.
2.
Bu göl �znik gölüdür.
Durgundur.
Karanl�kt�r.
Derindir.
Bir kuyu suyu gibi
içindedir da�lar�n.
Bizim burada göller
dumanl���rlar.
Bal�klar���n eti yavan olur,
sazl�klar�ndan ���tma gelir,
ve göl insan�
sakal�na ak dü�meden ölür.
Bu göl �znik gölüdür.
Yan�nda �znik kasabas�.
�znik kasabas�nda
����k bir yürek gibidir demircilerin örsü.
Çocuklar açt�r.
Kurutulmu� bal��a benzer kad�nlar�n memesi.
Ve delikanl�lar türkü söylemez.
Bu kasaba �znik kasabas�.
Bu ev esnaf mahallesinde bir ev.
Bu evde
bir ihtiyar vard�r Bedreddin ad�nda.
Boyu küçük
sakal� büyük
sakal� ak.
Çekik çocuk gözleri kurnaz
ve sar� parmaklar� saz gibi.
Bedreddin
ak bir koyun postu üstüne
oturmu�.
Hatt� talik ile yaz�yor
«Teshil»i.
Kar����nda diz çökmü�ler
ve kar��dan
bir da�a bakar gibi bak�yorlar ona.
Bak�yor:
Ba�� t�ra���
kal�n ka���