nazim

�nsanlar, daha güzel günlere insanlar� ta��r,
��lumuz iyile�ir,
babas� ç�kar hapisten,
güler senin alt�n gözlerinin içi,
dünyan�n hali gibi halimiz...
22 Eylül 1945
Kitap okurum :
içinde sen vars�n,
�ark� dinlerim :
içinde sen.
Oturdum ekme�imi yerim :
kar��mda sen oturursun,
çal�����m :
kar��mda sen.
Sen ki, her yerde «hâz��� nâz�r»�ms�n,
konu�amay�z seninle,
duyamay�z sesini birbirimizin :
sen benim sekiz y�ld�r dul kar�ms�n...
23 Eylül 1945
O �imdi ne yap�yor
�u anda �imdi, �imdi?
Evde mi, sokakta m�,
çal���yor mu, uzanm�� m�, ayakta m�?
Kolunu kald�rm�� olabilir,
- hey gülüm,
beyaz, kal�n bile�ini nas�l da ç�rç�plak eder bu hareketi!...-
O �imdi ne yap�yor,
�u anda, �imdi, �imdi?
Belki dizinde bir kedi yavrusu var,
ok�uyor.
Belki de yürüyordur, ad����� atmak üzredir,
- her kara günümde onu bana t���� t���� getiren
sevgili, can���n içi ayaklar!...-
Ve ne dü�ünüyor
beni mi?
Yoksa
ne bileyim
fasulyan�n neden bir türlü pi�medi�ini mi?
Yahut, insanlar�n ço�unun
neden böyle bedbaht oldu�unu mu?
O �imdi ne dü�ünüyor,
�u anda, �imdi, �imdi?...
24 Eylül 1945
En güzel deniz :
henüz gidilmemi� olan���r.
En güzel çocuk :
henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz :
henüz ya�amad�klar���z.
Ve sana söylemek istedi�im en güzel söz :
henüz söylememi� oldu�um sözdür...
25 Eylül 1945