nazim

Ne güzel �ey hat�rlamak seni :
bir mavi kuma��n üstünde unutulmu� olan elin
ve saçlar�nda
vakur yumu�akl��� can���n içi �stanbul topra����n...
�çimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti...
Parmaklar�n ucunda kalan kokusu sardunya yapra����n,
güne�li bir rahatl�k
ve etin daveti :
k�pk���l çizgilerle bölünmü�
s�cak
koyu bir karanl�k...
Ne güzel �ey hat�rlamak seni,
yazmak sana dair,
hapiste s�rtüstü yat�p seni dü�ünmek :
filânca gün, falanca yerde söyledi�in söz,
kendisi de�il
edas�ndaki dünya...
Ne güzel �ey hat�rlamak seni.
Sana tahtadan bir �eyler oymal���m yine :
bir çekmece
bir yüzük,
ve üç metre kadar ince ipekli dokumal���m.
Ve hemen
f�rlayarak yerimden
penceremde demirlere yap��arak
hürriyetin sütbeyaz mavili�ine
sana yazd�klar��� ba��ra ba��ra okumal���m...
Ne güzel �ey hat�rlamak seni :
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve ya��m k�rk� geçmi� iken...
20 Eylül 1945
Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
kelimelerinle doluyum;
zaman gibi, madde gibi ebedî,
göz gibi ç�plak,
el gibi a��r
ve y�ld�zlar gibi p���l p���l
kelimeler.
Kelimelerin geldiler bana,
yüre�inden, kafandan, etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
onlar : ana,
onlar : kad�n
ve yolda� olan...
Mahzundular, ac�yd�lar, sevinçli, umutlu, kahramand�lar,
kelimelerin insand�lar...
21 Eylül 1945
��lumuz hasta,
babas� hapiste,
senin yorgun ellerinde a��r ba��n,
dünyan�n hali gibi halimiz...