nazim

Menek�a
Bizde bilirdik yâre giderken
Menek�e yollamas���
Ama arkada�lar açt�
Yedik menek�e paras���
Merhaba Çocuklar
Nâz�m, ne mutlu sana
cân ü gönülden,
ferah ve emin,
«Merhaba,» diyebildin.
Sene 940.
Aylardan temmuz.
Ay�n ilk per�embesi günlerden.
Saat : 9.
Mektuplar���za böyle mufassal tarih at�n.
Öyle bir dünyada ya��yoruz
ki en kal�n kitaptan çok yaz��� var :
ay�n, günün ve saat�n.
Merhaba, çocuklar.
Bir geni�
bir büyük «Merhaba» demek,
sonra bitirmeden sözümü
yüzünüze bak�p gülerek
- kurnaz ve bahtiyar -
k�rpmak gözümü...
Biz ne mükemmel dostlar�z ki
kelimesiz ve yaz���z
anla����z...
Merhaba, çocuklar,
merhaba cümleten...
Me�gale
Öküzlerimin boynuzlar�nda ayd�nlan�rken ortal�k
topra�� sürüyorum sab�rl� bir kibirle
��plak ayaklar�mda toprak nemli ve ���k.
Demir dövüyorum ö�leye kadar
��rm���ya boyan�yor karanl�k.
Yapraklar�nda ye�ilin en güzeli,
zeytin dev�iriyorum ikindi s�ca��nda
üstüm ba��m, yüzüm gözüm ���k.
Her ak�am mutlaka misafirim var,
kap�m bütün �ark�lara alabildi�ine aç�k.
Geleceyin suya diz boyu girip
çekiyorum denizden a�lar�:
��ld�zlarla bal�klar karmakar���k.
Benden sorulur oldu dünyan�n hali art�k:
insan ve toprak, karanl�k ve ayd�nl�k.
Anlad�n ya i�im ba��mdan a���n,
beni lafa tutma, gülüm,
ben sana a��k olmakla me�gulum.