nazim

a��r a��r.
Tercüman herhalde b�rakm�� dizginleri,
ba�� sallan�yor,
belki de uyuyor üzerinde beygirin.
Yakla���kça büyüyor herif.
Zaten mehtapta heybetli görünür insan.
Arada kald� kalmad� dört yüz ad�m,
naml��� kald�rd� birazc�k Kâz�m,
ni�an ald� sallanan ba��na Mansur'un.
Soldaki yamaçtan bir ta� parças� dü�tü.
Bir ku� uçtu sa�daki a�açtan,
-a�aç ç�nar-.
Ku� ürkmü� olacak.
Çevrildi Kâz�m'�n ba�� ku�un uçtu�u yana,
mehtapla yüz yüze geldiler.
Mehtap koskocaman,
desde�irmi,
bembeyaz.
Ve Kâz�m'�n gözünü ald� âdeta.
Zaten bu yüzden,
tekrar göz, gez, arpac�k
ve filintay� ate�ledi�i zaman
ilk kur�un Mansur'un ba���� delecek yerde
galiba omuzuna girdi.
Herif «H�nk» dedi bir,
beygirin ba���� çevirdi
dörtnal kaç�yor.
Yeti�tirdi ikinci kur�unu Kâz�m.
Beygirin üstünde sola y���ld� Mansur.
Üçüncü kur�un.
Tercüman dü�tü beygirden.
Fakat bir aya�� üzengiye tak��� kalm��,
sürüklendi kaçan hayvan�n pe�inde biraz,
sonra kurtuldu ki aya��
y�����p kald� oldu�u yerde.
Yamaca sard� beygir.
Kalkt� Kâz�m,
yürüdü Mansur'a do�ru,
üzerinden kâatlar� alacak.
Arada dört telgraf dire�i yaln�z,
elli�erden iki yüz metre eder.
Mansur do�ruldu ans���n,
kaç�yor bay�r a����.
Filintay� omuzlad� Kâz�m.
Dördüncü kur�un.
����ld� herif.
Ko�tu Kâz�m.
Do�ruldu yine Mansur.
Yürüyor sarho� gibi sallanarak,
kaçm�yor art�k,
yürüyor.
Kâz�m da b�rakt� ko�may�.
Deniz k�����na indiler.
Orda bo� bir fabrika var,
bir de beyaz bir ev,
tahta iskelesi iner denizin içine kadar.
Mansur suya giriyor,
kâatlar �slanacak.
Be�inci kur�unu yakt� Kâz�m.
Suya dü�üp kald� önde giden
ve Kâz�m tazelerken �arjörü
bir ���k yand� beyaz evde,