nazim

�nsanlar�n ba��nda kalpak,
yüreklerinde keder,
yüreklerinde müthi� bir ümit vard�.
�nsanlar devrilmi�ti, kedersiz ve ümitsizdiler.
�nsanlar, etlerinde kur�un yaralar�yla
köy odalar�nda unutulmu�tular.
Ve orda sarg�,
deri
ve asker postallar� halinde
yan yana, s�rtüstü yat�yorlard�.
Kopar�lm�� gibiydi parmaklar� sapland��� yerden
e�rilip bükülmü�tü
ve avuçlar�nda toprak ve kan vard�.
Ve asker kaçaklar�,
korkular�, mavzerleri, ç�plak, ölü ayaklar�yla
karanl�kta köylerin içinden geçiyorlard�.
Ac�km����lar,
merhametsizdiler,
bedbahtt�lar.
�osenin �ss�z beyazl���na inip
nal sesleri ve y�ld�zlarla gelen atl��� çeviriyor
ve Bolu da��nda ekmek bulamad�klar� için
deviriyorlard� uçurumlara :
�ayak, c�gara kâad�, tuz ve sabun yüklü yayl�lar�.
Ve çok uzak,
çok uzaklardaki �stanbul liman�nda,
gecenin bu geç vakitlerinde,
kaçak silâh ve asker ceketi yükleyen laz takalar� :
hürriyet ve ümit,
su ve rüzgârd�lar.
Onlar, suda ve rüzgârda ilk deniz yolculu�undan beri vard�lar.
Tekneleri kestane a�ac�ndand�,
üç tondan on tona kadard�lar
ve lâkin yelkenlerinin alt�nda
f�nd�k ve tütün getirip
�eker ve zeytinya�� götürürlerdi.
�imdi, büyük s�rlar��� götürüyorlard�.
�imdi, denizde bir insan sesinin
ve demirli �ileplerin kederlerini
ve Kabata� aç�klar�nda sallanan
saman kay�klar���n fenerlerini
pe�lerinde b�rak�p
ve karanl�k suda Amerikan taretlerinin önünden ak�p
küçük,
kurnaz
ve ma�rur
gidiyorlard� Karadeniz'e.
Dümende ve ba�altlar�nda insanlar� vard� ki
bunlar
uzun e�ri burunlu
ve konu�may���ehvetle seven insanlard� ki
��rt� lâcivert hamsilerin ve m���r ekme�inin
zaferi için
hiç kimseden hiçbir �ey beklemeksizin
bir �ark� söyler gibi ölebilirdiler...
Karanl�kta kur�unîi derisi k�rm���ya boyanan
baltaba� gemi
�ngiliz torpitosudur.
Ve dalgalar�n üstünde sallanarak
alev alev
yanan :
�aban Reisin be� tonluk takas�.