nazim

dediler,
«Herhalde bir müzâherete muhtac�z diyorum ben,»
dediler,
«Hem zaten,»
dediler,
«birbirine mani �eyler de�ildir
istiklâl ile manda.
Ve esasen,»
dediler,
«müstakil kalamay�z böyle bir zamanda.
Memleket harap,
toprak çorak,
borcumuz 500 milyon,
vâridat ise 15 milyon ancak.
Ve Allah muhafaza buyursun
�zmir kalsa Yunanistan'da
ve harbetsek,
dü�man���z vapurla asker getirir.
Biz Erzurum'dan hangi �imendiferle nakliyat yapabiliriz?
Manday� kabul etmeliyiz, hemen,»
dediler.
«Onlar dretnot yap�yor,
biz yelkenli bir gemi yapam�yoruz.
Hem, �stanbul'daki Amerikan dostlar���z :
Mandam�z korkunç de�ildir,
diyorlar,
Cemiyeti Akvam nizamnamesine dahildir,
diyorlar.»
Ve böylece, bin dereden su getirdi �stanbul'dan gelen zevat.
��vas, manday� kabul etmedi fakat,
«Hey gidi deli gönlüm,»
dedi,
«Ak�ll�, umutlu, sab�rl� deli gönlüm,
ya �ST�KLAL, ya ölüm!»
dedi.
Kambur Kerim de böyle dedi aynen.
Adapazarl�yd� Kambur Kerim.
Seferberlikte ölen babas� marangozdu.
Seferberlik denince akl�na Kerim'in :
çok beyaz bir yast�kta kara sakall� bir ölü yüzü,
Fahri Bey çiftli�inde patates toplay�p
kaz gütmek,
mektep kitaplar�
ve bir de saçlar� alt�n gibi sar�
fakat aln� çizgiler içinde anas� gelir.
335'te Kerim Eski�ehir'e gitti,
mektebe, teyzelerine ve day���na.
Day�����imendiferde makinistti.
Dü�man elindeydi Eski�ehir.
Kerim on dört ya��ndayd�,
kamburu yoktu.
Dümdüzdü fidan gibi
ve dünyaya merakl� bir çocuktu.
Day��� sürme�e gitti�i günler �imendiferi
Kerim'e ekmek vermedi�inden teyzeleri
(çok uzun saçl�, ihtiyar iki kad�n)
Hintli askerlerle dost oldu Kerim.
Bunlar
(����lacak �ey)
Türkçe bilmeyen
ve siyah sakallar�, siyah gözleri parlak,
avuçlar���n üstü esmer, içi ak