nazim

«Kabul olunmaz,» denildi,
«Manda ve Himaye...»
Buna ra�men,
�stanbul'da birçok han�mlar, beyler, pa�alar,
Türk halk�ndan kesmi�lerdi umudu.
Ya�����ld� telgraflar Erzurum'a :
«Amerikan mandas� alt�na girelim,» diye.
«�stiklâl, diyorlard�, �âyan� arzu ve tercihtir, amma
bugün bu, diyorlard�, mümkün de�il,
birkaç vilâyet, diyorlard�, kalacak elde,
�u halde, diyorlard�, �u halde,
Memâliki Osmaniye'nin cümlesine �âmil
Amerikan mandaterli�ini talep etme�i
memleketimiz için en nâfi
bir �ekli hal kabul ediyoruz.»
Fakat bu �ekli halli kabul etmedi Erzurumlu.
Erzurum'un k��� zorludur balam,
buz tutar yi�itlerin b�����.
Erzurum'da kaskat�, dimdik ölür adam,
kabullenmez y�lg�nl���...
�stanbul'da han�mlar, beyler, pa�alar,
tül perdeler, kravatlar, apoletler, ���eler,
���� p��� dilleri ve pamuk gibi elleri
ve biçare telgraf telleri
devretmek için Amerika'ya Anadolu'yu
�öyle diyorlard� Erzurum'dakilere :
«Bizi bir ba����za b�raksalar,
tarafgirlik, cehalet
ve çok konu�maktan ba�ka müspet
bir hayat kuramay�z.
��te bu yüzden Amerika çok i�imize geliyor.
Filipin gibi vah�i bir memleketi adam etti Amerika.
Ne olacak,
Biz de on be�, yirmi sene zahmet çekeriz,
sonra Yeni Dünya'n�n sayesinde
�stiklâli kafas�nda ve cebinde ta��yan
bir Türkiye vücuda geliverir.
Amerika, içine girdi�i memleket ve millet hayr�na
nas�l bir idare kurdu�unu
Avrupa'ya göstermek ister.
Hem art�k i�i uzatma�a gelmez.
Çok tehlikeli anlar ya��yoruz.
Sergüze�t ve cidâl devri geçmi�tir :
Türkiye'yi, geni� kafal� birkaç ki�i belki kurtarabilir.»
4 Eylül 919'da topland� S�vas Kongresi,
ve 8 Eylülde
Kongrede bu sefer
yine ortaya ç�kt� Amerikan mandas�.
Ak koyunla kara koyunun
geçitte belli oldu�u günlerdi o günler.
Ve �stanbul'dan gelen baz� zevat,
sapsar� y�lg�nl�klar�yla beraber
ve ihanetleriyle birlikte
bir de Amerikan gazeteci getirmi�tiler.
Ve Erzurumlulardan ve S�vasl�lardan ve Türk milletinden çok
i�bu Mister Bravn'a güveniyorlard�.
Bu zevata :
«�stiklâlimizi kaybetmek istemiyoruz efendiler!»
denildi.
Fakat ayak diredi efendiler :
«Mandan�n, istiklâli ihlâl etmiyece�i muhakkak iken,»