nazim

Karay�lan
Karay�lan olmazdan önce
kara y�lan�n encam��� görünce
hayk�rd� avaz avaz
ömrünün ilk dü�üncesini:
��bret al deli gönlüm,
demir sand�kta saklansan bulur seni,
ak ta� ard�nda kara y�lan� bulan ölüm.”
Ve bir tarla s�çan� gibi ya�ay�p
Bir tarla s�çan� kadar korkak olan,
��rlay�p atlay�nca ileri
bir deh�et ald� Anteplileri,
se�irttiler pe�ince,
Dü�man� tepelerde yediler.
Ve bir tarla s�çan� gibi ya�ay�p
Bir tarla s�çan� kadar korkak olana:
KARAYILAN dediler.
“Karay�lan der ki: Harbe oturak,
Kilis yollar�ndan kelle getirek,
nerde dü�man varsa orda bitirek,
vurun ha yi�itler namus günüdür...”
Ve biz bunu böylece duyduk
ve çetesinin ba��nda y�llarca nam� yürüyen
Karay�lan’�
ve Anteplileri
ve Antep’i
aynen duyup i�itti�imiz gibi
destan�����n birinci bab�na koyduk.
Kar�ma Mektup
Bir tanem!
Son mektubunda:
"Ba��m s�zl�yor
yüre�im sersem!"
diyorsun.
"Seni asarlarsa
seni kaybedersem;"
diyorsun;
"ya�ayamam!"
Ya�ars�n kar�����m,
kara bir duman gibi da����r hat�ram rüzgârda;
ya�ars�n, kalbimin k���l saçl� bac���
en fazla bir y�l sürer
yirminci as�rlarda
ölüm ac���.
Ölüm
bir ipte sallanan bir ölü.
Bu ölüme bir türlü
raz� olmuyor gönlüm.
Fakat
emin ol ki sevgili;
zavall� bir çingenenin
k�ll�, siyah bir örümce�e benzeyen eli