nazim

Üstümüzden geçti bulut.
Badem gözlüm beni unut.
Boynuma sar�lma, gülüm,
benden sana geçer ölüm.
Badem gözlüm beni unut.
Bu gemi bir kara tabut.
Badem gözlüm beni unut.
Çürük yumurtadan çürük,
benden yapaca��n çocuk.
Bu gemi bir kara tabut.
Bu deniz bir ölü deniz.
�nsanlar ey, nerdesiniz?
Nerdesiniz?
Kad�nlar���z
Toprak öyle bitip tükenmez, /da�lar öyle uzakta,
sanki gidenler hiçbir zaman
hiçbir menzile eri�emeyecekti.
Ka���lar yürüyordu yekpare me�aleden tekerlekleriyle
Ve onlar
ay�n alt�nda dönen ilk tekerlekti.
Ay�n alt�nda öküzler
ba�ka ve çok küçük bir dünyadan gelmi�ler gibi
ufac�k k�sac�kt�lar
ve p���lt�lar vard� hasta k���k boynuzlar�nda
ve ayaklar� alt�ndan akan
toprak,
toprak,
ve toprakt�.
Gece ayd�nl�k ve s�cak
ve ka���larda tahta yataklar�nda
oyu mavi humbaralar ç���lç�plakt�.
Ve kad�nlar
birbirlerinden gizleyerek
bak�yorlard� ay�n alt�nda
geçmi� kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
Ve kad�nlar
bizim kad�nlar���z:
korkunç ve mübarek elleri
ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
anam�z, avrad���z, yarimiz
ve sanki hiç ya�anmam�� gibi ölen
ve sofram�zdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve da�lara ka��p u�runda hapis yatt�����z
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana ko�ulan ve a��llarda
���lt���nda yere sapl� b�çaklar�n
oynak, a��r kalçalar� ve zilleriyle bizim olan
kad�nlar,
bizim kad�nlar���z
�imdi ay�n alt�nda
ka���lar�n ve hartuçlar�n pe�inde
harman yerine kehriban ba��� sap çeker gibi
ayn� yürek ferahl���,
ayn� yorgun al��kanl�k içindeydiler.
Ve onbe�lik �araplenin çeli�inde
ince boyunlu çocuklar uyuyordu.
Ve ay�n alt�nda ka���lar
yürüyordu Ak�ehir üzerinden Afyon`a do�ru.