T.C. ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ ...

Carlos Saura’nın sahneye koyduğu ve onun dans tiyatrosu türünde ayrıcalıklı
olmasına neden olan, Federico Garcia Lorca'nın eseri, dünyanın en önemli
dansçılarından Antonio Gades'in koreografisini ve Emilio de Diego'nun müziğini
yaptığı Kanlı Düğün dans tiyatrosu eserleri arasında bir klasik olarak değerlendirilmiş,
flamenko dansının kendine özgü diliyle, aşk, tutku, nefret ve ölüm gibi evrensel temalar
teatral ögelerle birleştirilmiş ve bütünlüklü bir dans tiyatrosu koreografisi olarak
fiziksel tiyatro arşivinde önemli bir yer edinmiştir.
DV8 performanslarından ‘Death oh Monochrome’ da grup eşcinsellik problemini
ele alır, problemin neden kaynaklandığını, hangi süreçlerden geçtiğini, toplumsal ve
bireysel bağlamda değerlendirir. Grubun bu çalışmasında repliklere dayalı herhangi bir
iletişim yoktur. Bütün öykü hareket cümleleri ile oluşturulmuştur. Yine grubun “Strange
Fish ” ve “Never Again” çalışmalarında da söze dayalı herhangi bir iletişime
rastlamayız. Simgesel anlatım kullanılmış ve hareket cümleleri de metaforlar halinde
ifade edilmiştir. Grubun kısa film haline getirdiği bu dört çalışmasından sadece “Cost
of Living” de replik kullanımı ile karşılaşmaktayız. Burada da öykünün anlatılması
açısından söz kullanımından yararlanmadıklarını görüyoruz. “Cost of Living” çalışması
diğer çalışmalardan farklı olarak günlük yaşantıyı anlatan karelerden oluşmaktadır.
Dolayısıyla yaşayan, sıradan insanların konuşması gereğinden kaynaklı bir söz
kullanımıdır tercih edilen. Çalışmayı incelediğimizde görüyoruz ki olaylar dizisi
sözcüklerle oluşturulmaz. Olabildiğince sınırlı replikler kullanılmıştır ve sözcükler
oyun kişileri arasında iletişim aracı olarak değerlendirilmemiştir.
Grubun bir diğer çalışması ‘Strange Fish’ te, kadının toplumsal varoluşu içinde
yasadığı bireysel problemler, kadın-erkek, kadın-din, kadın-kadın bağlamında
değerlendirilmekte ve yine bir çözüm arayışına gidildiği görülmektedir.
Fiziksel tiyatro gruplarının her birinin kendine özgü bir ifade biçimi olmakla
birlikte hareket olgusunun değerlendirilmesi bazında genel olarak tezimiz dahilinde
betimlemeye çalıştığımız bütün grupların biçimsel açıdan tiyatronun kökenindeki
kavramlara yöneldiğini gözlemledik.
Hareket, devinim, taklit, “oyun kurma” nın tiyatronun başat görsel ögeleri olması
ve “bedensel devinimin oyun olgusu ile değerlendirilmesi” bölümünde de betimlemeye
91