dįvānu lu at 't-türk'te geçen 'oğuzca' - Ankara Üniversitesi Açık Erişim ...

1.2 Fiilden isim yapım ekleri
-n
äk-in yatuķ (DLT II. 14) “atılan, unutulan her şey tembeller ve atılmışlar”;
ađır-uķ > ayruķ (DLT I. 113) “başka”; ađır-ık > ayrıķ (DLT I. 113) “ayrık otu”;
ār-uķ > arıķ (DLT I. 66) “arık, zayıf, cılız”; öt-ür-ük > ötrük (DLT I. 101) “hileci,
ütücü adam”; yügür-ük > yügrük (DLT III. 45) “koşucu, geçici”; sı-n-uķ > sınuķ
(DLT III. 365) “sınık, kırılmış”
-ġ/-g
ķur < ķurı-ġ “kuru” (DLT III. 122), oy-uķ (DLT I. 85) “hayal,belge”ärsü ër+së-g (DLT I. 127) “değersiz şey”; biti-g > bitik (DLT I. 384)
“muska”
-gen
ör-gen > örgän (DLT I. 108) “urgan”
-güç
ör-güç > örçük (DLT I. 103) “örülmüş saç”
-kin
yel-kin > elgin (DLT III. 37) “yelici, koşucu”
-maķ
ba-ş-maķ > başaķ (DLT I. 466) “pabuç”
-üm; -ım
bük-üm > büküm (DLT I. 395) “kadın pabucu”; sıđır-ım > sıđrım (DLT I. 485)
“sırım, kayış”
32