ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...
ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ... ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...
2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğurtan YILMAZ gösterirken, 14 tanesi 2 ile 9 arasında değişen allel vermiştir. Çalışmada lokus başına ortalama 4.1 allel düşmüştür. Geuna ve ark. (2006) ticari olarak yetiştirilen kayısı çeşitlerinin öteki sert çekirdekli meyve türlerine ait çeşitlerden daha az sayıda olmasına rağmen, sinonim durumları, etiketleme noksanlığı veya uygun olmayan amaçlar için çoğaltılmalarından dolayı çıkan sorunları ortadan kaldırmak için AFLP yöntemini kullanmışlar ve üç çift genotipi morfolojik benzerliklerine göre seçmişlerdir. Bunlar; Aurora ve Early Blush, Bella D’Imola ve Cricot, Lady Elena ve Tardif de Bordaneil’dir. Çiçeklenme ve olgunlaşma tarihi, görsel değerlendirme ve çiçek (petal), yaprak ve meyve ölçümleri morfolojik kriterler olarak değerlendirilmiştir. Araştırıcılar E36/M33, E36/M34, E36/M36, E36/M40 ve E40/M32 primer kombinasyonlarını kullanarak 213 polimorfik bant elde etmişlerdir. Kullanılan 5 primer kombinasyonu ile hatların benzerlik durumları AFLP yöntemiyle ortaya konulmuştur. Romero ve ark. (2006)’nın yaptığı bir çalışmada Szent Istvan Üniversitesi’nin (Macaristan-Budapeşte) kayısı germplazm koleksiyon bahçesine ait 9 kayısı çeşidi ile IVIA’da (İspanya-Valencia) muhafaza edilen Kuzey Amerika ve Güney Avrupa ülkelerinden 11 kayısı çeşidi üzerinde SSR moleküler markörleri kullanarak çalışmışlardır. Çalışmanın amacı Macar kayısılarıyla Güney Avrupa grubuna kadar olan ilişkiyi saptamak olmuştur. Şeftali için geliştirilen 20 mikrosatellit primer çifti farklılıkların belirlenmesi için kullanılmıştır. Cegledi Orias ve Szegedi Mammut çeşitleri arasında polimorfizm görülmemiştir. Bu çeşitler pomolojik analizlerde de benzer sonuçlar vermiş olup muhtemelen aynı çeşitlerdir. Yine aynı çalışmada Rozsabarack grubu kayısılar olarak nitelendirilen Borsi-fele Kesei Rozsa ve Rozsakajszi çeşitlerinin, bazı fenotipik farklılıkları olan aynı çeşidin farklı klonları olduğu ortaya konulmuştur. Rao ve ark. (2008), İtalya’da Vezüv bölgesinde kayısıların uzun yıllar tohumdan çoğaltılması nedeniyle zengin bir genetik kaynak oluştuğunu bildirmişlerdir. Araştırıcılar zamanla oluşan bu zengin kaynak içinden çok azının ticari değer bulduğunu belirtmişlerdir. Ticari değer bulan kayısıların aşı yapılarak çoğaltılması, genetik kaynak içindeki bazı genotiplerin zamanla kaybına neden 18
2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğurtan YILMAZ olurken, çoğaltılan ve yayılan genotipler içinde de çeşitli sinonimler ve karışıklıklar olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırıcılar bu karışıklıkların önüne geçmek ve genotipler arası farklılıkları ortaya çıkarmak için yaptıkları çalışmalarında SSR yönteminde 7 primer kullanmışlardır. Ele alınan 11 genotipten 7 tanesinde belirgin bir ayrışma olmadığını belirten araştırıcılar, bu çalışmanın daha geniş bir genetik kaynak kullanılarak, AFLP markırları gibi multi-allelik moleküler markırlar kullanılarak ve çeşitler arasında fenotipik karakterizasyon yapılarak, çalışmanın devam ettirilmesini önermişlerdir. Rousakis ve ark. (2008) Yunanistan’da yerli, yabancı ve bunların melezi olan toplam 23 kayısıda yaptıkları çalışmada, yedi RAPD ve üç ISSR markırı kullanmışlardır. Araştırıcılar saptadıkları toplam 180 bant içinden 135 polimorfik bant elde ederek, bu kayısılar arasındaki ilişkiyi belirlemeye çalışmışlardır. Ele aldıkları kayısılar arasındaki genetik benzerlik katsayılarının 0.55 (Sadusca – Harcot) ile 0.83 (Bebeco – Hasiotiko) arasında değişim gösterdiğini bildirmişlerdir. Krischen ve ark. (2008) Tunus’ta kayısı genetik kaynakları içinde yer alan 48 genotipte hem morfolojik hem de moleküler karakterizasyon çalışmaları yapmışlardır. Araştırıcılar morfolojik olarak UPOV’a göre 13 kantitatif ve 28 kalitatif parametreyi ele alırken, moleküler olarak ta AFLP yönteminde 7 primer çiftini kullanarak 268 polimorfik bant elde etmişlerdir. Çalışma sonunda Tunus kayısılarının hem morfolojik hem de moleküler olarak, genetik orijinlerine göre iki grupta toplandıkları belirlenmiştir. 19
- Page 7 and 8: ana bu yolda yürüme imkanı tanı
- Page 9 and 10: İÇİNDEKİLER SAYFA ÖZ………
- Page 11 and 12: 4.2.5. Kayısı Genotiplerinin Morf
- Page 13 and 14: ÇİZELGELER DİZİNİ SAYFA Çizel
- Page 15 and 16: Çizelge 4.23. Kadıoğlu-12 kayıs
- Page 17 and 18: Çizelge 4.57. Özal kayısı genot
- Page 19 and 20: Çizelge 4.89. Proyma kayısı geno
- Page 21 and 22: Çizelge 4.121. UPOV kriterlerine g
- Page 23 and 24: Çizelge 4.158. Mahmudun Eriği kay
- Page 25 and 26: Çizelge 4.191. 92-58-03 kayısı g
- Page 27 and 28: Çizelge 4.221. Ethembey kayısı g
- Page 29 and 30: Çizelge 4.255. Tekeler kayısı ge
- Page 31 and 32: Çizelge 4.283. ‘ün devamı…
- Page 33 and 34: ŞEKİLLER DİZİNİ SAYFA Şekil 3
- Page 35 and 36: Şekil 4.45. Sakıt-3 genotipinin m
- Page 37 and 38: GRAFİKLER DİZİNİ SAYFA Grafik 4
- Page 39 and 40: Na2S2O5 : Sodyum Metabisülfit ng :
- Page 41 and 42: 1.GİRİŞ Kadir Uğurtan YILMAZ 1.
- Page 43 and 44: 1.GİRİŞ Kadir Uğurtan YILMAZ Co
- Page 45 and 46: 1.GİRİŞ Kadir Uğurtan YILMAZ ar
- Page 47 and 48: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
- Page 49 and 50: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
- Page 51 and 52: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
- Page 53 and 54: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
- Page 55 and 56: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
- Page 57: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
- Page 61 and 62: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 63 and 64: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 65 and 66: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 67 and 68: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 69 and 70: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 71 and 72: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 73 and 74: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 75 and 76: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 77 and 78: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 79 and 80: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 81 and 82: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 83 and 84: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 85 and 86: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 87 and 88: 3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
- Page 89 and 90: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 91 and 92: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 93 and 94: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 95 and 96: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 97 and 98: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 99 and 100: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 101 and 102: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 103 and 104: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 105 and 106: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 107 and 108: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğurtan YILMAZ<br />
olurken, çoğaltılan ve yayılan genotipler içinde de çeşitli sinonimler ve karışıklıklar<br />
olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırıcılar bu karışıklıkların önüne geçmek ve genotipler<br />
arası farklılıkları ortaya çıkarmak için yaptıkları çalışmalarında SSR yönteminde 7<br />
primer kullanmışlardır. Ele alınan 11 genotipten 7 tanesinde belirgin bir ayrışma<br />
olmadığını belirten araştırıcılar, bu çalışmanın daha geniş bir genetik kaynak<br />
kullanılarak, AFLP markırları gibi multi-allelik moleküler markırlar kullanılarak ve<br />
çeşitler arasında fenotipik karakterizasyon yapılarak, çalışmanın devam ettirilmesini<br />
önermişlerdir.<br />
Rousakis ve ark. (2008) Yunanistan’da yerli, yabancı ve bunların melezi<br />
olan toplam 23 kayısıda yaptıkları çalışmada, yedi RAPD ve üç ISSR markırı<br />
kullanmışlardır. Araştırıcılar saptadıkları toplam 180 bant içinden 135 polimorfik<br />
bant elde ederek, bu kayısılar arasındaki ilişkiyi belirlemeye çalışmışlardır. Ele<br />
aldıkları kayısılar arasındaki genetik benzerlik katsayılarının 0.55 (Sadusca – Harcot)<br />
ile 0.83 (Bebeco – Hasiotiko) arasında değişim gösterdiğini bildirmişlerdir.<br />
Krischen ve ark. (2008) Tunus’ta kayısı genetik kaynakları içinde yer alan<br />
48 genotipte hem morfolojik hem de moleküler karakterizasyon çalışmaları<br />
yapmışlardır. Araştırıcılar morfolojik olarak UPOV’a göre 13 kantitatif ve 28<br />
kalitatif parametreyi ele alırken, moleküler olarak ta AFLP yönteminde 7 primer<br />
çiftini kullanarak 268 polimorfik bant elde etmişlerdir. Çalışma sonunda Tunus<br />
kayısılarının hem morfolojik hem de moleküler olarak, genetik orijinlerine göre iki<br />
grupta toplandıkları belirlenmiştir.<br />
19