ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğurtan YILMAZ
özgü kalite kontrolünün ve sahteciliğin önüne geçilmesinin en etkin yolu olarak bu
yöntemin kullanılabileceğini bildirmişlerdir.
Hormaza (2002) yaptığı çalışmada farklı coğrafik alanlardan seçilmiş 48
kayısı genotipinin genetik ilişkilerini belirlemek ve karakterize etmek için farklı
Prunus türlerinde geliştirilmiş 37 SSR primer çifti ile taramıştır. Bu primer çiftlerinin
31‘i tam amplifikasyon ile sonuçlanmıştır ve bu primerlerin 20’si 48 kayısı
genotipinin karakterizasyonunda kullanılmıştır. 20 lokusta toplam 82 allel
belirlenmiştir. Çalışılan tüm genotipler birbirinden ayırt edilebilmiştir.
Zhebentyayeva ve ark. (2003) yaptığı çalışma ile şeftaliler (Prunus
persica (L.) Batsch) için 30 adet SSR primeri geliştirmiş ve bunları 74 kaysı
çeşidinin amplifikasyonunda kullanmışlardır. 12 primer çifti oldukça kullanışlı
bulunmuş ve 14 polimorfik SSR lociyi amplife etmiştir. Polimorfizm düzeyi öteki
ko-dominant markör sistemlerinde (izozim, RFLP markörleri) tanımlanmış
seviyelerden daha yüksek olmuştur. Ortalama 107’nin üzerinde allel tanımlanmıştır.
Vilanova ve ark. (2003) kayısılarda AFLP ve SSR markörlerini kullanarak
genetik haritalama çalışması yapmışlardır. Haritada Stark Early Orange ve Tyrinthe
arasında yapılan melezleme orijinli bireysel F1’lerin (Lito) kendiyle tozlanmasından
ortaya çıkan F2 populasyonu kullanılmıştır. Lito x Lito olarak dizaynedilmiş bu
familya, agronomik olarak iki önemli özellikle ayrılmaktadırlar: Sharka’ya (PPV)
dayanıklı ve kendiyle-uyuşmazlık. Toplam 211 markör (180 AFLP, 29 SSR ve iki
agronomik özellik) 11 bağlantı grubu meydana getirmiştir. PPV’ye dayanıklılık
özelliği ile kendiyle-uyuşmazlık özelliği de haritalanmıştır.
Geuna ve ark. (2003), kültüre alınmış çeşitler ve birbirleriyle ilişkili kayısı
türleri olmak üzere toplam 118 birey üzerinde AFLP tekniğini kullanarak DNA
parmak izi çalışmaları yapmışlardır. Araştırıcılar 5 primer kombinasyonu kullanarak
165 polimorfik bant elde etmiş, çeşit ve türler arasındaki farlılıklar ile akrabalık
durumlarını ortaya çıkarmışlardır.
Sanchez-Perez ve ark. (2005), moleküler karakterizasyon, koruma ve
genetik ilişkilerini ortaya çıkarmak amacıyla toplam 25 kayısı genotipinde SSR
markörlerini kullanmışlardır. Kullanılan toplam 17 markörden 3 tanesi 1 allel
17