19.07.2013 Views

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğurtan YILMAZ<br />

kendiyle uyuşmaz kayısı genotiplerinde bu bandın amplifike olmadığını<br />

bildirmişlerdir.<br />

Badanes ve ark. (2000)’na göre kayısılarda çiçek biyolojisi ile ilgili olarak<br />

ıslahçıları sınırlandıran iki özellik bulunmaktadır: Kendiyle uyuşmazlık ve erkek<br />

kısırlığı. Yetişkin ağaçlarda bu fenotiplerin saptanmasına ihtiyaç duyulmaktadır.<br />

Moleküler teknikler seleksiyonda yardımcı markörler sayesinde seleksiyonun<br />

etkinliğini arttıran potansiyel imkanlar sunmaktadır. Bu amaçla yapılan çalışmada,<br />

bulked ayrımı analizi ile kombine edilmiş tesadüfi olarak amplifiye olmuş polimorfik<br />

DNA markörleri (RAPD) bu özelliklerle ilişkili markörlerin araştırılmasında<br />

kullanılmıştır. 228 primerin taranması erkek-verimliliği ile ilişkili bir markörün<br />

belirlenmesini (M4-950) sağlamıştır. S allelleriyle bağlantılı markörler<br />

saptanamamıştır. İkinci bir yaklaşımda çöğürlerde primerlerin taranmasını içermekte<br />

ve erkek verimliliği ile Sc (kendiyle uyuşma) allelleriyle ilişkili iki markör<br />

saptanmıştır. Saptanan iki markör bu özelliklerin kalıtsal ayrımında genotiplerin<br />

erken belirlenmesine olanak sağlamaktadır.<br />

Meyvecilikte ve ıslah çalışmalarında bitki çeşit ve ıslahçı haklarının<br />

korunması amacıyla kesin çeşit tanısı çok önemlidir. Moleküler teknikler arasında<br />

RAPD markörleri özellikle çok yakın genomlar arasındaki varyasyonu araştırmak<br />

için oldukça kullanışlı bir tekniktir. Yöntem, zaman alan hibridizasyon teknikleri ile<br />

kıyasla oldukça kolay uygulanabilir, polimorfizmin elde edilmesi diğer yöntemlere<br />

göre daha fazladır (Aka-Kaçar ve Çetiner, 2001).<br />

Hurtado ve ark. (2002), Sharka’ya dayanıklılığın belirlenmesini<br />

amaçlayan ve kayısı ıslah programlarında genitör olarak kullanılan bir çeşit setini<br />

AFLP moleküler markör analizlerinde kullanmışlardır. Elde edilen sonuçlara göre<br />

Sharka’ya dayanıklı kayısı çeşitlerinin Avrupa çeşitleriyle akraba oldukları ortaya<br />

çıkmıştır.<br />

Mariniello ve ark. (2002), İtalya’nın en önemli kayısı yetiştirilen Emilia<br />

Romagna Bölgesi’nden sonra ikincil öneme sahip kayısı bölgesi Campania<br />

Bölgesi’ndeki kayısılarda RAPD ve SCAR analizleri yaparak bu kayısıların DNA<br />

parmak izi protokollerini ortaya çıkarmışlar ve bu protokol sayesinde bu çeşitlere<br />

16

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!