ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğurtan YILMAZ
Palummella, Tardif de Bordaneil ve Joubert Foulon çeşitlerinin ilk sıralarda yer
aldıklarını bildirmişlerdir.
Paydaş ve ark. (1995) Pozantı ekolojik koşullarında yaptıkları kayısı
adaptasyon çalışmasında Rakowsky, Roxana ve Tokaloğlu çeşitlerinin oldukça iyi
düzeyde ürün verdiğini, en iri meyvelerin ülkemizde ilk kez bu çalışmada denenen
Roxana (1994’te 54.46 g, 1995’te 61.06 g) çeşidinden elde edildiğini, Sakıt-6 (19.40
g) ve Sakıt-2 (19.06 g) çeşitlerinin SÇKM içeriği en yüksek çeşitler olduğunu,
çeşitlerin Haziran ve Temmuz aylarında olgunlaştıklarını saptamışlardır.
Güleryüz ve Ercişli (1995), Erzincan Ovası’nda Mahmudun Eriği kayısı
çeşidi üzerinde yaptıkları fenolojik çalışmalar sonucunda bu çeşidin Erzincan’da
yetiştirilen öteki kayısı çeşitlerine göre 4-6 gün daha geç çiçek açtığını, çiçeklenme
süresinin 12-14 gün olduğunu ayrıca meyve üst yüzeyinde kırmızı rengin hakim
olduğunu bildirmişlerdir. Çeşidin meyvelerinde yaptıkları pomolojik çalışmalarda ise
ortalama meyve ağırlığının 39.49 g, SÇKM’nin % 23.70 ve C vitamini içeriğinin
21.62 mg/100 ml olduğunu bildirmişlerdir.
Kaşka ve ark. (1997) Pozantı’da yaptıkları çalışmada, Sakıt-6 ve Sakıt-
2’yi meyve ölçüleri ve SÇKM içeriği bakımından, özellikle Mut’ta iyi bilinen
Karacabey çeşidini erkencilik ve yüksek verim, Rouge de Rousillion ve Screara’yı
meyve ölçüleri ve kabuk rengi bakımından, çok verimli bir çeşit olan P. de Colomer’i
endüstriyel amaçlarla Toros Dağları’nda yetiştirilmek amacıyla önermişlerdir.
Araştırıcılar Roxana çeşidinin, iyi renklenmesi, meyve ölçülerinin büyük olması, tadı
ve donlara karşı dayanıklı olması nedenleriyle, denizden yüksekliği fazla olan yerler
için en iyi görünen çeşit olduğunu bildirmişlerdir. Araştırıcılar Pozantı’da,
denemedeki çoğu çeşidin meyve ölçülerinin küçüldüğünü belirtmişlerdir. Cafona,
01-K-15, Early Kishinewsky, P. de Colomer, Palummella, Screara çeşitleri
Adana’dakilerden daha küçük meyveler vermişlerdir. Bu durumun nedeninin ise,
yüksek yaylalarda, hücre bölünmesi periyodu süresinde meydana gelen düşük
sıcaklıklar olabileceği ileri sürülmüştür. Bunlara karşın Roxana ve Sakıt serisi
kayısıların meyveleri Pozantı’da daha iri olmuştur. Araştırıcılar bunun nedeninin ise
bu çeşitlerin geç çiçeklenme özelliğinden dolayı olabileceğini belirtmişlerdir.
8