19.07.2013 Views

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ<br />

4.3.4.2. Kayısı Genotipleri Arasındaki Genetik İlişkilerin ISSR, RAPD ve SSR<br />

Verilerinin Birlikte Değerlendirilmesi ile Belirlenmesi<br />

ISSR, RAPD ve SSR verilerinin birlikte istatistiksel olarak<br />

değerlendirilmesi sonucu elde edilen genetik benzerlik indeksi 0.49 ile 0.94 arasında<br />

değişim göstermiştir. Tüm kayısı genotipleri arasındaki genetik benzerlik katsayıları<br />

Ek 9’da verilmiştir.<br />

Genel olarak 96 genotip içerisinde en yakın bulunan genotipler Sakıt-1 ile<br />

Sakıt-2 (0.94), Şekerpare Iğdır ile Şekerpare Benzeri (0.94), GÜ-8 ile İmrahor (0.91),<br />

Çanakkale ile Mehmet Yüksel 1860 (0.91) ve Sakıt-2 ile Dörtyol-1 (0.90) olurken, en<br />

uzak genotipler ise sırasıyla Kayısı Eriği ile Dörtyol-4 (0.49) ve Kayısı Eriği ile<br />

Dörtyol-1 (0.49) olmuştur (Ek 9).<br />

ISSR, RAPD ve SSR verilerinin birlikte değerlendirilmesi sonucu elde<br />

edilen soyağacı (Ek 10) incelendiğinde, genotiplerin 2 ana grup altında toplandıkları<br />

belirlenmiştir. Birinci grupta Malatya’nın önemli çeşit ve tipleri ile birlikte başka<br />

bölgelerdeki kayısılarında toplandığı belirlenirken, öteki moleküler yöntemlerde<br />

olduğu gibi Akdeniz Bölgesi kayısılarının Dörtyol-2 dışında kalanlarının hepsi ikinci<br />

grupta toplanmıştır. İkinci grup içinde yer alan ve dikkat çeken durumlardan birisi de<br />

Tokaloğlu İzmir genotipinin her üç yöntemin ayrı ayrı değerlendirildiği<br />

dendogramların da bile hep aynı grupta olmasıdır. Burada da aynı durum söz konusu<br />

olmuştur. Yine Adilcevaz serisi kayısıların 2, 3,ve 4 nolu genotipleri de ikinci grupta<br />

yer alan genotipler arasındadır. Şekerpare, Şekerpare Benzeri ve Şekerpare Iğdır<br />

kayısıları da ikinci grupta birlikte yer almışlardır. Bu durum bu kayısıların<br />

orijinlerinin aynı yer olduğu kanısını çok kuvvetli bir şekilde uyandırmıştır. Nitekim<br />

yöntemlerin teker teker ele alındığı dendogramlarda da aynı bulgu elde edilmiştir. Bu<br />

grup içinde bu kayısılar dışında Artvin (PA) ve İri Bitirgen genotipleri de ikinci<br />

grupta yer alan kayısılar arasında olmuşlardır.<br />

Malatya’nın önemli kurutmalık kayısı çeşitleri başta olmak üzere geç<br />

olgunlaşan Levent ve Özal genotipleri ile Şam, Mahmudun Eriği, Kamelya, Aprikoz,<br />

Adilcevaz-5, Mektep, İmrahor, Alyanak, Karacabey, Turfanda İzmir, Çiğli, Proyma<br />

gibi genotipler ile Tokaloğlu’nun Konya-Ereğli, Yalova ve Erzincan tipleri de birinci<br />

grubu oluşturan kayısılardan olmuşlardır. Birinci grupta dikkat çeken kayısılardan<br />

303

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!