ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ
bildirdikleriyle benzer olduğunu belirtmiştir. Dolayısıyla yapılan bu çalışmadan elde
edilen sonuçlar da öteki araştırmacılarınkine benzer bulunmuştur.
Hormaza (2002) yaptığı çalışmada kullandığı SSR primerleri ile kayısı
genotiplerinin tümünü ayırabilmesine karşın, 96 genotip kayısı ile yapılan bu
çalışmada kullanılan primer çiftleri Sakıt-1, Sakıt-2 ve Dörtyol-1 ile 07-K-01 ve 07-
K-09 kayısıları arasındaki farklılıkları ortaya çıkaramamıştır.
4.3.3.2. Kayısı Genotiplerinin SSR Yöntemi ile Aralarındaki Genetik
İlişkilerinin Belirlenmesi
Kayısı genotipleri arasındaki benzerlik indeksini belirlemek amaçlı SSR
verileri kullanılarak yapılan istatistiksel analizlere göre elde edilen Jaccard indeksi
0.20–1.00 arasında değişim göstermiştir. Tüm kayısı çeşit ve genotipleri arasındaki
genetik benzerlik indeksleri Ek 7’de verilmiştir.
SSR analizlerinde Sakıt-2 ile Dörtyol-1 (1.00), Sakıt-1 ile Dörtyol-1 (1.00),
Sakıt-1 ile Sakıt-2 (1.00), 07-K-01 ile 07-K-09 (1.00) birbirinden ayırt edilememiştir.
En yakın genotipler ise Şekerpare Iğdır ile Şekerpare Benzeri (0.97) ve Çanakkale ile
Mehmet Yüksel 1860 (0.95) olmuştur.
Genel olarak 96 kayısı genotipinden elde edilen değerlere göre, sırasıyla
genetik olarak en uzak genotiplerin başında 92-23-01 ile İmrahor (0.20), Alyanak ile
İri Bitirgen (0.23), Paşa Mişmişi ile İmrahor (0.23), Kayısı Eriği ile Sivas (PA)
(0.23), Şam ile İmrahor (0.24), Turfanda İzmir ile GÜ-8 (0.24) ve Sivas (PA) ile 92-
23-01 (0.24) gelmektedir (Ek 7).
Elde edilen soyağacına göre 96 kayısı genotipi farklı gruplara ayrılmıştır.
Soyağacında küçüklü büyüklü 7 alt grup oluşmuştur (Ek 8). Kayısı Eriği bu alt
grupların arasında fakat bu gruplardan ayrı bir yerde bulunurken Sivas (PA) genotipi
grupların dışında kalmıştır. Ülkemizin önemli kurutmalık çeşitleri Hacıhaliloğlu,
Kabaaşı, Çataloğlu, Soğancı gibi kayısılar birinci alt grup içinde yer almışlardır.
Iğdır’ın önemli kayısı çeşitlerinden Aprikoz ikinci alt grupta yer alırken, Geç
Aprikoz ve Güz Aprikozu üçüncü alt grupta yer almışlardır. ISSR ve RAPD’e dikkat
çeker bir şekilde hemen hemen aynı gruplarda yer alan Akdeniz Bölgesi kayısıları
burada da daha çok ikinci ve dördüncü alt gruplarda yoğunlaşmışlardır. Öteki
300