ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...
ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ... ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...
4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ allel üretmiş olup, pchgms-2 ile UDP 98-409 lokusu ise en fazla (7 adet) alleli vermiştir. Polimorfik bant sayısı bakımından primer çiftleri yine aynı değerlere sahip olmuşlardır. Bu çalışmada UDP 96-008 SSR lokusu dışındaki tüm lokuslardaki toplam allel sayısı ile polimorfik allel sayısı birbirinin aynısı olmuş yani 15 lokusun polimorfizm oranı %100.0 olmuştur. UDP 96-008 lokusunda ise toplam allel sayısı 3 iken, polimorfik allel sayısı 2 olarak belirlenmiştir. SSR analizlerinde kullanılan primer çiftlerinin polimorfizm oranı bu çalışmada % 98.0 olarak bulunmuştur. Çizelge 4.292. SSR primerlerinin amplifikasyonu sonucu elde edilen toplam allel sayıları (TAS), polimorfik allel sayıları (PAS), polimorfizm oranı (PO), polimorfizm bilgi içeriği (PBİ) ve primerin ayırma gücü (AG) No Primer değerleri Toplam Allel Sayısı Polimorfik Allel Sayısı 298 Polimorfizm Oranı (%) Polimorfizm Bilgi İçeriği Ayırma Gücü 1 pchgms-1 5 5 100 0.598 1.138 2 pchgms-2 7 7 100 0.772 0.729 3 pchgms-3 3 3 100 0.594 1.153 4 pchgms-4 4 4 100 0.610 1.078 5 PS12A02 4 4 100 0.475 1.297 6 UDP 96-001 4 4 100 0.871 0.510 7 UDP 96-003 6 6 100 0.814 0.670 8 UDP 96-005 6 6 100 0.688 1.000 9 UDP 96-008 3 2 67 0.974 0.250 10 UDP 96-010 4 4 100 0.845 0.708 11 UDP 96-019 2 2 100 0.498 1.344 12 UDP 97-402 5 5 100 0.764 0.800 13 UDP 98-021 4 4 100 0.824 0.776 14 UDP 98-405 3 3 100 0.628 1.028 15 UDP 98-406 6 6 100 0.846 0.715 16 UDP 98-409 7 7 100 0.764 0.771 Toplam 84 83 - - 15.52 Ortalama 4.70 4.60 98 0.729 - SSR lokuslarının polimorfizm bilgi içeriği (PBİ) ve ayırma güçleri de bu çalışmada değerlendirilmiştir. SSR analizlerinde ortalama polimorfizm bilgi içeriği değeri 0.729 olarak bulunmuştur. En düşük (0.475) polimorfizm bilgi içeriği değeri PS12A02 lokusundan, en yüksek (0.974) polimorfizm bilgi içeriği değeri ise UDP 96-008 lokusundan elde edilmiştir.
4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ SSR lokuslarının ayırma gücü (AG) değerleri incelendiğinde ise; toplam ayırma gücü değeri 15.52 olarak belirlenmiş olup; en düşük (0.250) ayırma gücü değeri UDP 96-008 lokusundan elde edilirken, en yüksek (1.344) ayırma gücü değeri ise UDP 96-019 lokusundan elde edilmiştir (Çizelge 4.292.). Hormaza (2002) yaptığı çalışmada farklı coğrafik alanlardan seçilmiş 48 kayısı genotipinde kullandığı 20 primer çiftinden toplam 82 allel elde etmiştir. Çalışılan tüm genotipler birbirinden ayırt edilebilmiştir. Primer başına düşen ortalama allel sayısının 4.10 olduğunu bildirmiş ve bu sonucun şeftalilerde de Sosinski ve ark. (2000) ile Testolin ve ark. (2000)’nın yaptığı çalışmalarla uyumlu olduğunu bildirmiştir. Yapılan bu çalışmada da kullanılan toplam 16 lokustan 84 allel elde edilmiş ve primer başına düşen ortalama allel sayısı 4.70 olarak bulunmuştur. Bu sonuç Hormaza (2002)’nın elde ettiği sonuçlara benzer bir sonuçtur. Bu durum çalışmada kullanılan genotiplerin farklı olmasından kaynaklanan bir durumdur. Yine Hormaza (2002)’nın çalışmasında kullandığı ve bu çalışmada da kullanılan SSR primerlerinin allel büyüklükleri ile her primerin 96 kayısı genotipinde ortaya çıkardığı allel sayıları da Hormaza (2002)’nın yaptığı çalışmaya benzer olmuştur. Araştırıcı pchgms-1 lokusundan 4 allel belirlerken bu çalışmada 5, pchgms-2’den 5 allel belirlerken bu çalışmada 7, pchgms-4’ten 3 allel belirlerken bu çalışmada 4, UDP 96-001’den 2 allel belirlerken bu çalışmada 4, UDP 96-005’ten 7 allel belirlerken bu çalışmada 6, UDP 96-008’den 2 allel belirlerken bu çalışmada 3, UDP 96-019’dan 4 allel belirlerken bu çalışmada 2, UDP 98-021’den 3 allel belirlerken bu çalışmada 4, UDP 98-406’dan 4 allel belirlerken bu çalışmada 6 ve UDP 98-409’dan 8 allel belirlerken bu çalışmada 7 allel belirlenmiştir. Kullanılan öteki primerlerde bulunan allel sayıları Hormaza (2002) ile aynı olmuştur. Burada allel sayılarındaki farklılıkların sebebi iki çalışmada kullanılan genotiplerin farklı olmasından kaynaklanmaktadır. Hormaza (2002) yaptığı çalışmada kullandığı primer çiftlerinden elde ettiği bant büyüklüklerinin şeftalide çalışan Cipriani ve ark. (1999), Sosinski ve ark. (2000) ve Testolin ve ark. (2000) ile kirazda çalışan Downey ve Iezzoni (2000)’nin 299
- Page 287 and 288: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 289 and 290: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 291 and 292: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 293 and 294: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 295 and 296: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 297 and 298: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 299 and 300: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 301 and 302: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 303 and 304: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 305 and 306: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 307 and 308: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 309 and 310: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 311 and 312: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 313 and 314: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 315 and 316: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 317 and 318: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 319 and 320: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 321 and 322: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 323 and 324: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 325 and 326: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 327 and 328: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 329 and 330: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 331 and 332: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 333 and 334: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 335 and 336: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 337: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 341 and 342: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 343 and 344: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 345 and 346: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 347 and 348: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 349 and 350: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 351 and 352: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
- Page 353 and 354: 5. SONUÇ ve ÖNERİLER Kadir Uğur
- Page 355 and 356: 5. SONUÇ ve ÖNERİLER Kadir Uğur
- Page 357 and 358: the Mediterranean Region for the Pr
- Page 359 and 360: ÇETİNER, S., 1981. Türkiye Bitki
- Page 361 and 362: di Estinzione. Atti del Congresso s
- Page 363 and 364: Turkey. ISHS Xth International Symp
- Page 365 and 366: Marker Systems for the Analysis of
- Page 367 and 368: Conditions. XIV. International Symp
- Page 369 and 370: of the Utility of SSR Loci as Molec
- Page 371 and 372: Random Amplified Polymorphic DNA An
- Page 373 and 374: 31-K-03 07-K-11 Dörtyol-4 Sakıt-3
- Page 375 and 376: 31-K-03 31-K-05 07-K-11 Dörtyol-4
- Page 377 and 378: 31-K-03 31-K-05 07-K-11 Dörtyol-4
- Page 379 and 380: TokalogluKonyaErMW Ek 4. 96 genotip
- Page 381 and 382: TokalogluKonyaErMW Ek 8. 96 genotip
4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ<br />
SSR lokuslarının ayırma gücü (AG) değerleri incelendiğinde ise; toplam<br />
ayırma gücü değeri 15.52 olarak belirlenmiş olup; en düşük (0.250) ayırma gücü<br />
değeri UDP 96-008 lokusundan elde edilirken, en yüksek (1.344) ayırma gücü değeri<br />
ise UDP 96-019 lokusundan elde edilmiştir (Çizelge 4.292.).<br />
Hormaza (2002) yaptığı çalışmada farklı coğrafik alanlardan seçilmiş 48<br />
kayısı genotipinde kullandığı 20 primer çiftinden toplam 82 allel elde etmiştir.<br />
Çalışılan tüm genotipler birbirinden ayırt edilebilmiştir. Primer başına düşen<br />
ortalama allel sayısının 4.10 olduğunu bildirmiş ve bu sonucun şeftalilerde de<br />
Sosinski ve ark. (2000) ile Testolin ve ark. (2000)’nın yaptığı çalışmalarla uyumlu<br />
olduğunu bildirmiştir. Yapılan bu çalışmada da kullanılan toplam 16 lokustan 84<br />
allel elde edilmiş ve primer başına düşen ortalama allel sayısı 4.70 olarak<br />
bulunmuştur. Bu sonuç Hormaza (2002)’nın elde ettiği sonuçlara benzer bir<br />
sonuçtur. Bu durum çalışmada kullanılan genotiplerin farklı olmasından kaynaklanan<br />
bir durumdur.<br />
Yine Hormaza (2002)’nın çalışmasında kullandığı ve bu çalışmada da<br />
kullanılan SSR primerlerinin allel büyüklükleri ile her primerin 96 kayısı genotipinde<br />
ortaya çıkardığı allel sayıları da Hormaza (2002)’nın yaptığı çalışmaya benzer<br />
olmuştur. Araştırıcı pchgms-1 lokusundan 4 allel belirlerken bu çalışmada 5,<br />
pchgms-2’den 5 allel belirlerken bu çalışmada 7, pchgms-4’ten 3 allel belirlerken bu<br />
çalışmada 4, UDP 96-001’den 2 allel belirlerken bu çalışmada 4, UDP 96-005’ten 7<br />
allel belirlerken bu çalışmada 6, UDP 96-008’den 2 allel belirlerken bu çalışmada 3,<br />
UDP 96-019’dan 4 allel belirlerken bu çalışmada 2, UDP 98-021’den 3 allel<br />
belirlerken bu çalışmada 4, UDP 98-406’dan 4 allel belirlerken bu çalışmada 6 ve<br />
UDP 98-409’dan 8 allel belirlerken bu çalışmada 7 allel belirlenmiştir. Kullanılan<br />
öteki primerlerde bulunan allel sayıları Hormaza (2002) ile aynı olmuştur. Burada<br />
allel sayılarındaki farklılıkların sebebi iki çalışmada kullanılan genotiplerin farklı<br />
olmasından kaynaklanmaktadır.<br />
Hormaza (2002) yaptığı çalışmada kullandığı primer çiftlerinden elde ettiği<br />
bant büyüklüklerinin şeftalide çalışan Cipriani ve ark. (1999), Sosinski ve ark.<br />
(2000) ve Testolin ve ark. (2000) ile kirazda çalışan Downey ve Iezzoni (2000)’nin<br />
299
Change language