ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ
Hacıkız, Paşa Mişmişi, Şeftalioğlu, İsmailağa, Çöloğlu, Özal gibi Malatya
kayısılarının da yine bu grupta toplandıkları belirlenmiştir. Bu grup içinde
Mahmudun Eriği ve Adilcevaz-5 gibi kaliteli kayısılarda kendilerine yer
bulmuşlardır. Yapılan bu çalışmada 02-K-15 genotipi, 07 grubu içerisinde yer
almıştır. Buna benzer sonuçlar moleküler yöntemlerden de elde edilmiştir.
Elde edilen veriler içinde Kayseri (PA), Tekeler, Hırmanlı ve 92-23-02 gibi
çok küçük meyveli genotiplerin bir arada toplanmış olduğu saptanmıştır. GÜ serisi
kayısılar ile İzmir orijinli kayısıların da birinci alt grubun farklı alt gruplarında
dağılım göstermişlerdir (Ek 2).
4.3. Moleküler Çalışmalar
4.3.1. ISSR Analizleri
Bu çalışmada birbirinden farklı toplam 96 kayısı genotipini karakterize
etme ve aralarındaki genetik ilişkiyi tanımlama amacı ile ISSR tekniği kullanılmıştır.
İlk olarak çalışmadaki kayısı genotiplerinde en yüksek polimorfizm veren ISSR
primerlerinin saptanması amaçlanmıştır. Bu amaçla seçilen 7 kayısı genotipinde
toplam 100 adet UBC serisi ISSR primeri taranmıştır.
MA
Şekil 4.95. 48 kayısı genotipinde UBC815 nolu ISSR primerinin amplifikasyon
ürünleri [sırasıyla 1’den 48’e kadar olan genotipler (Çizelge 3.1.)]
Bu primerlerin içinden en yüksek polimorfizm veren 20 adet ISSR primeri
96 adet kayısı genotipine uygulanmak üzere ele alınmıştır. UBC815 nolu primerin
denemedeki 48 kayısı çeşit ve tipindeki jel görüntüleri Şekil 4.95.’te verilmiştir.
285