ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

More documents

Recommendations

Info

4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ birbirlerinden çok farklı olan Dörtyol-1, Sakıt-1, Sakıt-2, Adilcevaz-2, Şekerpare Iğdır ve Ordubat kayısıları sarkık habitüse sahip genotipler olarak belirlenmişlerdir. Yerli kayısılarda ağaçların dallanma miktarlarının büyük çoğunlukla güçlü olduğu görülmektedir. Sadece Ordubat ve Sakıt-1 dallanma miktarı bakımından öteki genotiplerden daha zayıf bir gelişim göstermişlerdir. Kayısılardaki çiçek gözü dağılımları ele alındığında tüm genotiplerde çiçek gözlerinin eşit şekilde hem spur hem de bir yıllık dallar üzerinde bulundukları görülmüştür. Bu durum Malatya Meyvecilik Araştırma Enstitüsü’ndeki Kayısı Gen Kaynakları Parseli’ndeki ağaçların yaşlarının büyük olması sebebiyle, bu şekilde belirlenmiş olabilir. Ele alınan kayısıların daha genç ağaçlarında yapılacak olan gözlemler çok daha belirgin sonuçlar sağlayacaktır. Yerli kayısılarımızın büyük bir kısmında genç sürgünlerdeki antosiyanin renklenmelerinin hızlı büyüme dönemlerinde güçlü oldukları belirlenen özellikler arasındadır. Ele alınan kayısı çeşit ve tiplerinin yarısında bir yıllık dallardaki odun gözü büyüklüklerinin küçük, %25’inin orta ve yine %25’inin de büyük olduğu belirlenmiştir. Farklı büyüklükte ve özelliklerde yapraklara sahip olan kayısıların, yapraklardaki yeşil rengin tonu bakımında genel olarak orta sınıfta yer aldığı görülmektedir. Buna karşın Tokaloğlu İzmir, Güz Aprikozu, Geç Aprikoz, Çekirge- 52 ve Kayısı Eriği koyu, Turfanda Eski Malatya, Karacabey, Hırmanlı, Tekeler, Yeğen Eski Malatya, Alkaya, Mahmut Ölmez ve Çanakkale kayısılarının ise açık renkli yapraklara sahip oldukları saptanmıştır. Çiçek büyüklüğü bakımından daha çok orta ve büyük sınıfta toplandıkları görülmektedir. Bu kayısılar içinden sadece dört genotipin (Ablugoz, Tevfik Yıldırım, Levent, Kayısı Eriği) küçük çiçeklere sahip oldukları belirlenmiştir. Ele alınan kayısıların çiçeklerinde, anterlerin stigma ile karşılaştırıldığında ya aynı hizada ya da stigmadan daha uzun konumda oldukları görülmüş, taç yaprağı renginin tüm genotiplerde beyaz olduğu saptanmıştır. Meyve büyüklükleri bakımından genotiplerden dört tanesinin (92-23-02, Kayseri (PA), Hırmanlı, Tekeler) çok küçük, 14 tanesinin (01-K-12, 31-K-03, 31-K- 274
4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğurtan YILMAZ 04, Sakıt-2, Sakıt-4, Dörtyol-1, Dörtyol-4, 92-58-03, Kadıoğlu-12, Tevfik Yıldırım, Akçadağ Günay, Sivas (PA), Kurukabuk, Proyma) küçük, 12 tanesinin (GÜ-52, Çanakkale, Çekirge-52, Karacabey, Geç Aprikoz, Güz Aprikozu, Alyanak, Hasanbey, Alkaya, Paşa Mişmişi, Ağerik, Ziraat Okulu) büyük, geri kalan 64 genotipin ise orta büyüklükte meyvelere sahip olduğu saptanmıştır. Asma ve Öztürk (2005) İran-Kafkas Ekocoğrafik Grup içinde yer alan yerli kayısılarımızın büyük çoğunluğunun düşük meyve ağırlığına sahip kayısılar olduklarını bildirmişlerdir. Meyve özellikleri bakımından 17 genotipin meyvelerinde uç kısımda memecik durumu söz konusu iken, meyve yüzeyi hafif kabartılı olan genotip sayısı 10 olmuştur. Meyve kabuğunda tüylülük sadece Ağerik’te bulunmazken, Ağerik’in meyve kabuğundaki parlaklığının orta derecede olduğu belirlenmiştir. Tüylü olmalarına rağmen Soğancı ve Alkaya’da da meyve kabuğundaki parlaklık oldukça belirgindir. Yerli kayısılarda meyve zemin rengi genellikle sarımtrak olurken Aprikoz ve Ağerik’te belirgin bir beyaz renk mevcuttur. Turuncu zemin rengine sahip olanlar ise Karacabey, Sivas (PA), Kadıoğlu-12 ve Abuzer Gülen olmuştur. Meyve üst rengi bakımından Dörtyol-1, Dörtyol-4, Sakıt-1, Sakıt-2, Sakıt-3 gibi Hatay kayısıları ile İri Bitirgen, Kamelya, GÜ-8, Zerdali No.1, Mahmudun Eriği ve Kayısı Eriği genotipleri oldukça iyi sonuçlar verirken, Dörtyol-1 dışındaki genotiplerde meyve üst renginin yoğunluğu koyu sınıfında toplanmıştır. Meyve yüzeyindeki renklenmenin genellikle yüzeyde kesintisiz sıvanmış halde olduğu görülmüştür. Meyve eti beyazımsı yeşil renkte herhangi bir genotipe rastlanılmamışken, koyu turuncu renkte meyve etine sahip olan genotip sayısı sadece üçtür (07-K-15, GÜ-52, Çekirge-52). Meyve eti tekstürü ve sertlik bakımından farklı nitelikler arasında genotipler dağılırken, et/çekirdek oranı bakımından genellikle orta değerler daha çok ön planda yer almıştır. Yerli kayısılarda çekirdeğin meyve etine bağlılık durumu genel olarak pek görülmezken, 67 genotipin çekirdeğinde acılık olmadığı gözlemlenmiştir. Genotiplerde çiçeklenmeler Kayısı Eriği dışında tamamen orta dönemde toplanırken, Kayısı Eriği bu konumda da erik gibi davranarak daha geç dönemde çiçeklenme göstermektedir. 275
Page 1 and 2:
Kadir Uğurtan YILMAZ ÇUKUROVA ÜN
Page 3 and 4:
ÖZ DOKTORA TEZİ BAZI YERLİ KAYIS
Page 5 and 6:
TEŞEKKÜR Akademik yaşantıya ad
Page 7 and 8:
ana bu yolda yürüme imkanı tanı
Page 9 and 10:
İÇİNDEKİLER SAYFA ÖZ………
Page 11 and 12:
4.2.5. Kayısı Genotiplerinin Morf
Page 13 and 14:
ÇİZELGELER DİZİNİ SAYFA Çizel
Page 15 and 16:
Çizelge 4.23. Kadıoğlu-12 kayıs
Page 17 and 18:
Çizelge 4.57. Özal kayısı genot
Page 19 and 20:
Çizelge 4.89. Proyma kayısı geno
Page 21 and 22:
Çizelge 4.121. UPOV kriterlerine g
Page 23 and 24:
Çizelge 4.158. Mahmudun Eriği kay
Page 25 and 26:
Çizelge 4.191. 92-58-03 kayısı g
Page 27 and 28:
Çizelge 4.221. Ethembey kayısı g
Page 29 and 30:
Çizelge 4.255. Tekeler kayısı ge
Page 31 and 32:
Çizelge 4.283. ‘ün devamı…
Page 33 and 34:
ŞEKİLLER DİZİNİ SAYFA Şekil 3
Page 35 and 36:
Şekil 4.45. Sakıt-3 genotipinin m
Page 37 and 38:
GRAFİKLER DİZİNİ SAYFA Grafik 4
Page 39 and 40:
Na2S2O5 : Sodyum Metabisülfit ng :
Page 41 and 42:
1.GİRİŞ Kadir Uğurtan YILMAZ 1.
Page 43 and 44:
1.GİRİŞ Kadir Uğurtan YILMAZ Co
Page 45 and 46:
1.GİRİŞ Kadir Uğurtan YILMAZ ar
Page 47 and 48:
2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Kadir Uğu
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
3. MATERYAL ve METOT Kadir Uğurtan
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
Page 313: 4. BULGULAR ve TARTIŞMA Kadir Uğu
Page 353 and 354: 5. SONUÇ ve ÖNERİLER Kadir Uğur
Page 355 and 356: 5. SONUÇ ve ÖNERİLER Kadir Uğur
Page 357 and 358: the Mediterranean Region for the Pr
Page 359 and 360: ÇETİNER, S., 1981. Türkiye Bitki
Page 361 and 362: di Estinzione. Atti del Congresso s
Page 363 and 364: Turkey. ISHS Xth International Symp
Page 365 and 366:
Marker Systems for the Analysis of
Page 367 and 368:
Conditions. XIV. International Symp
Page 369 and 370:
of the Utility of SSR Loci as Molec
Page 371 and 372:
Random Amplified Polymorphic DNA An
Page 373 and 374:
31-K-03 07-K-11 Dörtyol-4 Sakıt-3
Page 375 and 376:
31-K-03 31-K-05 07-K-11 Dörtyol-4
Page 377 and 378:
31-K-03 31-K-05 07-K-11 Dörtyol-4
Page 379 and 380:
TokalogluKonyaErMW Ek 4. 96 genotip
Page 381 and 382:
TokalogluKonyaErMW Ek 8. 96 genotip
show all

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?