çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü işletme anabilim dalı ...

çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü işletme anabilim dalı ... çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü işletme anabilim dalı ...

library.cu.edu.tr
from library.cu.edu.tr More from this publisher
19.07.2013 Views

aporlarını değerlendirebilecek ve gerekliliklerini yerine getirebilecek yetkiye sahip bir yöneticiye ve özellikle denetim komitesine sunmalıdır(Kurban, 1997: 25). 3.4.2.Tüm İşlemler İç denetçilerin mesleki faaliyetleri sırasında herhangi bir kısıtlama getirilmesi kabul edilemez. Bu kavram, tüm finansal ve finansal olmayan işlemlerin gözden geçirilmesi yanında tüm çalışanlara, ürünlere, kayıtlara ve imkanlara sınırsız olarak erişimi kapsar (Kocabay, 1998: 12). 3.4.3. Doğru ve Güvenilir Bilgi Yöneticilerin karar almalarında kullanılan finansal ve operasyonel bilgilerin doğru, tamamlanmış, güvenilir, yararlı ve zamanında verilmiş bilgiler olup olmadığının gözden geçirilmesini ifade eder (Çağrı, 1999: 14). 3.4.4. Risklerin Tanımlanması ve En Aza İndirilmesi İşletmenin potansiyel kayıplarını ifade eder. İşletmelerin yetersiz kontroller nedeniyle yüz yüze kaldığı riskler çok fazladır. Bu risklerin sebebi önemli görev ve yetkilerin birbirinden ayrılmasındaki başarısızlıktan, kurumsal çıkar çatışması politikası oluşturmaktaki başarısızlığa kadar uzanır. İç denetçilerin bu tür tehlikelere karşı, riskler ortadan kalkana kadar gerekli inceleme ve denetimleri yapmaları gereklidir. 3.4.5. Hukuka ve İşletme İçi Kural ve Usullere Uygunluk İç denetçiler, işletmenin politikalarının, usullerinin ve kurallarının yeterli olup olmadığını ve yararlı amaçlara hizmet edip etmediğini de belirlemesi gerekir. Denetçiler, sözkonusu kural ve usullere uyulup uyulmadığını denetlemekle birlikte bu usul ve emirlerin uygunluğunu da incelemesi kendilerinden beklenir (Sezer, 2001: 20). 48

3.4.6. Kaynakların Etkin ve Verimli Olarak Kullanılması Denetçinin, yönetime emanet edilen personel, fon, araç ve diğer kaynakların en iyi ve masrafsız şekilde kurulduğundan emin olması gereklidir. 3.4.7. İşletmenin Amaçlarına Etkin Bir Şekilde Ulaşması İşletmenin daha önce belirlenen amaçlara ve hedeflere ulaşıp ulaşmadığının belirlenmesini ifade eder. Yukarıda yer alan tanım, iç denetçiye konulan kuralları sorgulaması, tahminlere ulaşmayı engelleyecek eksikliklerin belirlenmesi, yalnızca risklerin belirlenmesinden çok neyin yanlış olduğunun açıklanması görevlerini de yüklenmektedir. 3.5. Bankanın Tanımı Banka terimi Türkçe karşılığı masa, sıra veya tezgah anlamına gelen İtalyanca “Banco” kelimesinden gelmektedir. Tarihçiler bankanın ilk çıkış noktası olarak zamanımızdan altı bin yıl öncesini göstermektedir. Gerçekten Sümerlerin Ourouk sitesi etrafında gelişen ilk uygarlıklarından birinde milattan önce 3500 yılında kurulan mabet, bilinen ilk banka kuruluşudur (Tezer ve Çolak, 1999: 14). Yüzyıllardan beri birçok değişiklikler ve gelişmeler kaydederken, günümüzde en mükemmel şeklini almaya başlamış olan banka konu ile ilgili çok sayıda yazar tarafından, değişik şekillerde tanımlanmıştır. Banka, mevduat kabul eden, bu mevduatı en verimli şekilde çeşitli kredi işlemlerinde kullanmak amacı güden veya kısaca, faaliyetlerinin esas konusu düzenli bir şekilde kredi almak ya da vermek olan bir ekonomik kuruluştur. Bankanın başka bir tanımı; para, kredi ve sermaye konularına giren her çeşit işlemleri yapan ve düzenleyen, özel veya kamusal kişilerle işletmelerin bu alandaki her türlü gereksinimlerini karşılama faaliyetlerini temel uğraş konusu seçen bir ekonomik birimdir (Takan, 2001: 2). Para ve kredi gibi klasik bankacılık işlemleriyle birlikte, kamusal yönü ağırlıkta olan birçok ekonomik, sosyal ve teknik faaliyetlerin, uluslararası yapılaşma ve kalkınma sorunlarının çözümünün bankalar verilmesi olağan hale gelmiştir (Kandiller, 1996: 13). Bankalar, likit gereksinimi olan firmalara, bünyelerinde tuttukları fonların gereksinimlerini aşan kısımlarını firmalara bu ihtiyaçları için kredi olarak verirler 49

aporlarını değerlendirebilecek ve gerekliliklerini yerine getirebilecek yetkiye sahip bir<br />

yöneticiye ve özellikle denetim komitesine sunmalıdır(Kurban, 1997: 25).<br />

3.4.2.Tüm İşlemler<br />

İç denetçilerin mesleki faaliyetleri sırasında herhangi bir kısıtlama getirilmesi kabul<br />

edilemez. Bu kavram, tüm finansal ve finansal olmayan işlemlerin gözden geçirilmesi<br />

yanında tüm çalışanlara, ürünlere, kayıtlara ve imkanlara sınırsız olarak erişimi kapsar<br />

(Kocabay, 1998: 12).<br />

3.4.3. Doğru ve Güvenilir Bilgi<br />

Yöneticilerin karar almalarında kullanılan finansal ve operasyonel bilgilerin doğru,<br />

tamamlanmış, güvenilir, yararlı ve zamanında verilmiş bilgiler olup olmadığının gözden<br />

geçirilmesini ifade eder (Çağrı, 1999: 14).<br />

3.4.4. Risklerin Tanımlanması ve En Aza İndirilmesi<br />

İşletmenin potansiyel kayıplarını ifade eder. İşletmelerin yetersiz kontroller nedeniyle<br />

yüz yüze kaldığı riskler çok fazladır. Bu risklerin sebebi önemli görev ve yetkilerin<br />

birbirinden ayrılmasındaki başarısızlıktan, kurumsal çıkar çatışması politikası<br />

oluşturmaktaki başarısızlığa kadar uzanır. İç denetçilerin bu tür tehlikelere karşı, riskler<br />

ortadan kalkana kadar gerekli inceleme ve denetimleri yapmaları gereklidir.<br />

3.4.5. Hukuka ve İşletme İçi Kural ve Usullere Uygunluk<br />

İç denetçiler, <strong>işletme</strong>nin politikalarının, usullerinin ve kurallarının yeterli olup<br />

olmadığını ve yararlı amaçlara hizmet edip etmediğini de belirlemesi gerekir.<br />

Denetçiler, sözkonusu kural ve usullere uyulup uyulmadığını denetlemekle birlikte bu<br />

usul ve emirlerin uygunluğunu da incelemesi kendilerinden beklenir (Sezer, 2001: 20).<br />

48

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!